Ramin- M.E📝«درباره طلای المپیک گنج‌زاده»
امروز چند میلیون ایرانی، سجاد گنج‌زاده را برای اولین بار دیده‌اند و از گذشته‌اش {مانند قوانین کاراته} بی اطلاعند.
گنج‌زاده که سال‌هاست جانش را برای المپیک گذاشته، بارها برای هدفش مرد و زنده شد. ما فقط یک مرتبه‌اش را در فینال المپیک دیده‌ایم.
او با دست شکسته و انگشت آسیب‌دیده رفت توکیو. در فینال با مصدومیتی خطرناک بیهوش شد و اندکی شدت بیشتر، می‌توانست فاجعه بیافریند.
گنج‌زاده در اولین و شاید آخرین دوره‌ای که کاراته جزو جدول بازی‌هاست، دو سال دور دنیا را برای سهمیه المپیک چرخید.
ذبیح‌الله پورشیب با سه طلای تیمی دنیا، ۸۴ کیلوست و سجاد گنج‌زاده ۸۴+ اما هر دو برای وزن المپیکی ۷۵+ می‌جنگیدند. انتخابی ملاک نبود، چون سهمیه به رنکینگ تعلق داشت.
بین همه رشته‌های ورزشی، فقط کاراته وزن‌های غیر المپیکی را در گزینشی محاسبه کرد. به همین خاطر وزن‌های متفاوت این دو مبارز، در یک وزن المپیکی ادغام شد.
پورشیب و گنج‌زاده در المپیک طاقت‌فرسای داخلی، تا روز آخر پا به پا رفتند. در ۲۱ تورنمنت زدند و خوردند تا سرانجام بلیت توکیو به سجاد رسید.
بد نیست بدانید او سوای طلای المپیک، تنها کاراته‌کای ایرانی است که سه فینال پیاپی جهانی را دیده.
در آستانه سفر به ژاپن، دوستش بهمن عسگری (بخت اول طلای کاروان) با اشتباه دکترش المپیک را از دست داد. روان سجاد به هم ریخت. خودش هم مصدوم بود اما چون تسلیم پذیر نیست، برخلاف احسان حدادی حرفی درباره مصدومیتش نزد.
چنانچه مدال نمی‌گرفت هم نمی‌گفت. امیر مهدی‌زاده و حسن روحانی در استودیو افشا کردند.
از تیروکمان تا کشتی و بسکتبال، به آمریکایی‌ها باختیم اما گنج‌زاده در آخرین روز المپیک، آمریکا و کانادا را به فاصله نیم ساعت برد.
کرواسی با طلای جهانی + ترکیه با ۷ طلای اروپا و سه نشان جهانی را تسلیم کرد و با قطعی شدن مدالش تاریخساز شد.
پس از کشتی آزاد و فرنگی، وزنه‌برداری، تکواندو، دوومیدانی و تیراندازی، حالا کاراته‌مان هم مدال المپیک دارد.
طارق حمدی از عربستان در بازیهای کشورهای اسلامی به گنج‌زاده باخت. در قهرمانی آسیا برد. در بازیهای آسیایی جاکارتا دوباره به سجاد باخت اما در قهرمانی آسیا برد.
رقبای قدیمی در مرحله گروهی المپیک مساوی شدند. طارق در فینال خطا کرد تا با رای قاطع داوران، هانسوکو شود.
اگر برعکس می‌شد طلا به عربستان می‌رسید و حالا چند میلیون نفر داشتند از توطئه سعودی می‌گفتند.
ژاپنی‌ها فقط یک طلا در کاتا بردند. میزبان المپیک در ورزش ملی‌‌اش موفق به کسب طلای کومیته نشد.
در سالن نیپون بودوکان که هر مسابقه‌ای با وسواس، دم به دقیقه برای بازبینی فیلم قطع می‌شد، هیچگونه بی عدالتی رخ نداد. مگر در نگاه آنها که از کاراته، توقع بزن بزن بوکس و UFC را دارند.
سجاد گنج‌زاده مبارز سختی کشیدۀ اسلامشهری، با ادا و تمارض بیگانه است. قهرمانی المپیک حق او بود و مزد رنج‌هایش.
این طلا حق خانواده کاراته ایران است. از زنده‌یاد وارسته بنیادگذار این رشته اصیل در کشورمان که دخترش حالا سرمربی کاناداست، تا کاپیتان ذبیح که با رقابت جانانه‌اش سجاد را ارتقا داد.
نشان زرین ایران به بهمن عسگری هم تعلق دارد که از المپیک جا ماند تا بازندگانش در ۷۵ کیلو مدال بگیرند و مثل ابر بهاری اشک بریزد.
این طلا مبارک رزمنده‌ای بنام حمیده عباسعلی که امروز فریال مصری را برد. یک ساعت بعد، فریال روی سکوی نخست المپیک بود و عباسعلی در بیمارستان.
حمیده‌ای بداقبال که قبل و بعد از المپیک، زانویش را داد و هر دو بار فقط به تلخی خندید.
@Mehdi_Rostampour
