استقلال و سپاهان در حالی به مصاف هم رفتند که این بازی با نتیجه 2 بر 1 به سود زردپوشان اصفهانی به پایان رسید.
ترکیب اولیه دو تیم
استقلال:
- سید حسین حسینی
- محمد حسین مرادمند
- سیاوش یزدانی
- محمد دانشگر
- مسعود ریگی
- آرش رضاوند
- فرشید اسماعیلی
- وریا غفوری
- متین کریمزاده
- ارسلان مطهری
- مهدی قائدی
آبی ها با سیستم 2-1-4-3 بازی می کردند؛ مرادمند، یزدانی و دانشگر خط دفاع این تیم را تشکیل می دادند. وریا غفوری و متین کریم زاده به عنوان بال های چپ و راست، آرش رضاوند و مسعود ریگی به عنوان هافبک های دفاعی و فرشید اسماعیلی به عنوان هافبک پشت ارسلان مطهری و مهدی قائدی بازی می کردند.
سپاهان:
- پیام نیازمند
- عزتالله پورقاز
- سجاد شهباززاده
- محمد محبی
- دانیال اسماعیلیفر
- امید نورافکن
- سیدمحمد کریمی
- احسان حاج صفی
- گئورگی گولسیانی
- سروش رفیعی
- محمدرضا خلعتبری
در آن سو سپاهان هم با آرایش 3-3-4 بازی می کرد؛ به این شکل پورقاز، اسماعیلی فر، نورافکن و گولسیانی خط دفاع، سروش رفیعی، محمد کریمی و حاج صفی خط هافبک، محبی، خلعتبری و شهباززاده هم فاز هجومی این تیم را تشکیل داده بودند.
نیمه اول
سپاهان بازی را هجومی آغاز کرده و در آن سو شاگردان فرهاد مجیدی با احتیاط زیادی بازی را در ده دقیقه ابتدایی زیر نظر داشتند. عقب نشینی آبی ها باعث شده بود شاگردان محرم نویدکیا با تعداد زیاد در زمین استقلال حضور پیدا کنند.
در ده دقیقه ابتدایی بازیکنان و مربیان دو تیم در حال محک زدن یکدیگر بودند. سپاهانی ها سعی می کردند توپ ها را به سروش رفیعی برسانند تا با خلاقیت او روی دروازه استقلالی ها خطرساز شوند ولی تراکم آبی ها در محوطه جریمه خودی باعث شده بود سروش پاس های کم ریسک به کناره های زمین را جایگزین ارسال های در عمق و پر ریسک کند. اکثر پاس های سروش و دیگر هافبک های سپاهان به دانیال اسماعیلی فر ختم می شد و این بازیکن در ده دقیقه ابتدایی بازی 4 یا 5 بار توپ را روی دروازه استقلالی ها ارسال کرد که هیچ کدام راه به جایی نبرد.
اندکی از زمان بازی گذشت تا کاملا مشخص شود فرهاد برای نباختن به این بازی آمده است؛ عقب نشینی و بازی پر احتیاط آبی ها ادامه داشت و استقلالی ها در تلاش بودند با ضد حملات سریع و روی سرعت بالای مهدی قائدی و ارسلان مطهری خطرساز شوند.
اتفاقی که بارها در نیمه نخست رخ داد؛ یا مهدی قائدی در عمق دفاع سپاهان فرار می کرد یا ارسلان که البته هر بار به نحوی فرصت ها از دست رفت و یک بار هم نیازمند با خروج به موقعش مانع گلزنی باشوی آبی ها شد.
در نیمه نخست به جز ده دقیقه ابتدایی، محرم نویدکیا و تیمش در زوج سازی در کناره های زمین ناموفق بودند. از سمت راست محمدرضا خلعتبری و دانیال اسماعیلی فر و در سمت چپ محبی و نورافکن نتوانستند مثل هفته های گذشته کارهای ترکیبی انجام دهند. زمانی که بازیکنان سپاهان در کناره های زمین صاحب توپ می شدند، علاوه بر بازیکنان کناری، مسعود ریگی یا آرش رضاوند هم به کناره ها می رفتند و آبی ها خیلی سریع با ایجاد برتری عددی، اجازه پیشروی به حریف نمی دادند.
زمانی که دو هافبک دفاعی استقلال به کناره ها متمایل می شدند، فرشید اسماعیلی خیلی زود یک خط عقب تر می آمد و جای خالی بازیکن دیگر را پر می کرد.
همچنین در این مسابقه شاهد برطرف شدن ایراد بازی قبلی استقلال بودیم؛ در بازی قبلی وقتی لاین دفاعی 5 نفره آبی ها شکل می گرفت، وینگ بک های این تیم معمولا جا می ماندند و جای خالی آن ها دردسرساز می شد ولی فرهاد در این بازی کم ریسک تر بازی کرد و وریا غفوری و متین کریم زاده کمتر به جلو می رفتند. البته چند بار نفوذهای خوب این دو بازیکن از کناره ها موقعیت های خوبی را روی دروازه سپاهان ایجاد کرد. وریا حتی دو بار با پاس های دقیقش مهدی قائدی را در موقعیت عالی گلزنی قرار داد که البته پیام نیازمند مانع گلزنی آبی ها شد.
نیمه دوم
محرم نویدکیا را باید برنده نیمه مربیان دانست. هرچند همه تصور می کردند با توجه به نتیجه همزمان پرسپولیس، از انگیزه سپاهانی ها کم شود ولی محرم در نیمه دوم یک هافبک را کم کرد و یک مهاجم را به بازی آورد. حاج صفی بیرون رفته و یاسین سلمانی در نقش مهاجم کاذب به میدان آمد. رضا میرزایی هم جانشین محبی شد. فرهاد مجیدی هم محمد نادری را به جای کریم زاده به بازی فرستاد.
تصمیم پر ریسک محرم نویدکیا فقط 9 دقیقه زمان نیاز داشت. محرم با اضافه کردن یک مهاجم دیگر به کلی آرایش دفاعی استقلال را به هم ریخت. در اکثر دقایق بازی در نیمه دوم بازیکنان استقلال به دلیل تراکم سپاهانی ها در فاز هجومی در مهار بازیکنان سردرگم بودند و همین موضوع باعث ایجاد فضای خالی زیادی در قلب دفاعی استقلال شده بود.
گل سپاهان را مرور کنید؛ یاسین سلمانی توپ را به سروش رفعی می سپارد، سروش می چرخد و در حالی که سپاهانی ها سجاد شهباززاده، محمدرضا خلعتبری، یاسین سلمانی و رضا میرزایی را در فاز هجومی دارند و آبی ها به شکلی سردرگم یارگیری کرده اند، سروش عمق دفاع استقلال را نشان می گیرد و رضا میرزایی با یک فرار به موقع و بغل پای دقیق، حساب کار را یک بر صفر می کند.
نکته ای که در سیستم بازی سپاهان به وضوح به چشم می آمد سوییچ شدن بازیکنان بود؛ مثلا بارها دیدیم محمدرضا خلعتبری از چپ به راست می آمد و جایش را با رضا میرزایی عوض می کرد یا سجاد شهباززاده یک خط به عقب می آمد و سلمانی به پیکان خط حمله می رفت.
اگر بخواهیم ساده تر این مساله را بیان کنیم، یک مربع را در نظر بگیرید که اضلاعش دائم جابجا می شوند و شما نمی تواند دور یکی از ضلع ها را خط بکشید چون ممکن است ناگهان تغییر کند. بازیکنان استقلال هم نمی توانستند یار من تو من یک بازیکن خاص باشند چون جای بازیکنان دائم تغییر می کرد.
صحنه گل دوم سپاهان این موضوع را به خوبی بیان می کند، کریمی پاس در عمقی را می فرستد و رضا میرزایی که جایش را تغییر داده و به سمت چپ آمده از پشت مدافعان فرار می کند. سجاد شهباززاده کاملا عقب آمده ولی بعد از حرکت میرزایی با یک استارت انفجاری خودش را به محوطه می رساند و با یک ضربه، بیستمین گل فصل خود را ثبت می کند.
هر چه بود آرایش تیمی و تاکتیک محرم در نیمه دوم به فرهاد دیکته شد و تک گل استقلال هم روی ضربه شروع مجدد به ثمر رسید. فرهاد حتی آرمان رمضانی هم به بازی آورد تا از توپ های بلند استفاده کند ولی این ارسال های بلند خیلی کم در بازی استقلال دیده شد و کسی متوجه نشد آرمان به چه دلیلی وارد بازی شد!
پایان
لیگ بیستم به پایان رسید؛ استقلال که کار را با محمود فکری آغاز کرده بود در نهایت فصل را با فرهاد مجیدی در جایگاه سومی به اتمام رساند. دور از انصاف است از عملکرد فرهاد مجیدی در استقلال تمجید نکنیم، فرهادی که طی هفته های اخیر قالب برنده ای را برای آبی ها به ارمغان آورده بود و در نهایت با تمام مشکلات توانست با این تیم رتبه سوم را کسب کند.
درخشان؛ هیچ واژه ای به جز درخشان نمی تواند فصل اول مربیگری محرم نویدکیا را توصیف کند. محرم در هر لیگ دیگری بود، با این تعداد امتیاز قهرمان می شد اما از اقبال بدش به پرسپولیس بی نقص یحیی خورد. هرچند در این راه نباید از مرزبان هم گذشت، مرد باتجربه ای که نقش به سزایی در عملکرد زردها در این فصل داشت، درست مثل صالح مصطفوی که بازوی راست فرهاد است و البته حمید مطهری که مغز متفکر کادرفنی یحیی گل محمدی است.
فرهاد و محرم مربیان جوانی هستند که می توانند فوتبال ما را امیدوار کنند، هر دوی آن ها در ابتدای راهشان هستند و رویاهای بزرگی برای تیم های محبوب خود در سر دارند، درست مثل دوران بازی شان...
فرهاد - محرم؛ این تقابل را پس از این در فوتبال ایران بارها و بارها خواهیم دید. دو مربی جوان، دو مربی جسور و آینده ای که در انتظارشان است.