لوسیو
مدافعی را در نظر بگیرید که مثل ایتالیایی ها سرسخت و مستحکم و مثل برزیلی ها خوش تکنیک و پا به توپ باشد.لوسیو مدافعی به معنای واقعی کلمه کامل بود .مدافعی خوش تکنیک سر زن و قلدر که همانقدر که در کار های دفاعی خوب بود ، در کار های تهاجمی نیز موثر واقع میشد.
او تنها ۴ فصل در جمع افعی های نرآتزوری توپ زد، اما در همین ۴ فصل توانست فاتح یک سه گانه شود.سه گانه ای که در تاریخ اینتر جایگاه خاصی دارد و لوسیو نیز یکی از مهم ترین و اصلی ترین ارکان فتح این سه گانه بود.
مدافع برزیلی سرانجام بعد از ۴ فصل بازی در جمع اینتری ها از تیم میلانی جد شد و به یووه پیوست تا چالش جدیدی را تجربه کند.چالشی که نمیتوان نام موفق را بر روی ان گذاشت.
والتر ساموعل
_1q54.jpeg)
دیوار لقبی بود که هوادارن نرآتزوری به او داده بودند.مدافعی سرسخت و خشن که کمتر کسی میتوانست از او عبور کند.
حتی در صدرت عبور توپ نیز احتمال کمی داشت که مهاجم حریف بتواند عبور کند.
ساموعل در سال ۲۰۰۵ از رعال به اینتر میلان پیوست و در ۹ فصل بازی در جمع افعی ها به همه افتخارات ممکن اعم از ۵ اسکودتو و یک چمپیونز لیگ رسید
بدون شک بهترین سال ساموعل را میتوان سال ۲۰۱۰ دانست ، سالی که او در کنار لوسیو زوج قدرتمندی را تشکیل داده بودند که منجر به فتح سه گانه شد
آرماندو پیکی
_x01.jpg)
کاپیتان گرانده اینتر، موتور محرک تیم هررا در خط دفاعی ، رهبر مقتدر سال های دور نرآتزوری، نفر بعدی لیستمان است.همان جمله اول کافیست تا به بزرگی بپیکی پی ببرید.مدافعی که از زمان خود جلو تر بود و جز اولین لیبرو های تاریخ فوتبال به شمار می آید.
مدافعی به غایت قدرتمند و بازیخوان که اخرین سد دفاعی گرانده اینتر را تشکیل میداد.مدافعی که با پا به توپ و سرعت عالی خود علاوه بر کار های دفاعی در امر بازیسازی و تهاجپ نیز فوقالعاده موثر واقع میشد.
پیکی ۷ فصل تمام در جمع افعی های شهر میلان توپ زد، و در این بین توانست به افتخارات متعددی از جمله ۲ لیگ قهرمانان پی در پی برسد.سرانجام پیکی بعد از ۷ فصل به دلیل بی انضباطی از جمع افعی ها کنار گذاشته شد تا دفتر خاطرات او در اینتر به پایان برسد، اما هوادارن اینتر هرگز اور را از یاد نخواهند برد.
جوزپه برگومی
عمو برگومی ۲۰ فصل تمام با پیراهن شماره ۲ اینتر به میدان رفت، در ۱۸ سالگی فیکس ایتالیا قدرتمند ان سال ها شد، در تمام پست های خط دفاعی به میدان رفت و به همه افتخارات ممکن در اینتر و تیم ملی ایتالیا اعم از یک جام جهانی و ۳ اسکودتو و ۳ جام یوفا رسید.
برگومی را همه با سیبیل های معروفش میشناسند، مدافعی با ابهت و پرستیژ که بیشتر در سمت راست خط دفاعی به میدان میرفت. مدافعی پا به توپ، سر زن و مستحکم که توانایی بازی در پست هافبک را نیز داشت.
از بهترین عملکرد های برگومی میتوان به سال ۱۹۹۰ اشاره کرد، که زوج او با ریکاردو فری توانست رکورد بیشترین زمان بسته نگه داشتن دروازه در تاریخ جام جهانی را از آن خود کند.
برگومی سرانجام در سال ۱۹۹۹ پس از ۲۰ سال بازی و فتح جام یوفا از جمع نرآتزوری پوشان جدا شد و کفش هایش را اویخت تا با یک پست مدیریتی به کار خود در اینتر ادامه دهد.
ریکاردو فرری
در وصف او کافیست که بدانید زوج او با برگومی رکورد دار بیشترین دقایق بسته نگه داشتن دروازه در تاریخ سری آ و جام جهانیست.
مدافی قلدر، باهوش و همه کاره که در قلب خط دفاعی اینتر به مدت ۱۲ فصل به میدان رفت و توانست اکثر عناوین تیمی و فردی را با اینترمیلان فتح کند.
فرری مدافع اینتر رکورد شکن بود که نقش لیبرو را در آن تیم ایفا میکرد و اخرین خط دفاعی اینتر رکورد شکن را تشکیل میداد.او در سال ۱۹۹۱ یک نیز در جریان فتح جام یوفا یکی از یاران موثر افعی ها بود و توانست نام خود را در تاریخ اینتر جاودانه کند.
او سرانجام پس از ۱۲ فصل و انجام ۲۹۰ بازی از جمع اینتری ها جدا شد تا چالش جدیدی را تجربه کند.
پ ن : نظر شخصی خودم: فرری پیکی برگومی
سایر گزینه ها: ماتراتزی، کوردوبا،آریسیتید گوارنری، میلان اشکرینیار ، استفن دی فرای و .....
