پایگاه هواداران منچستر یونایتد در ایران
هر روز و هر ماه و هر سال رکوردها جا به جا می شوند و علی رغم بعید دانستن شکسته شدن این رکورد ها این رکورد ها شکسته می شوند.
اودو لاتک سرمربی زمان رکورد شکنی گرد مولر در گلزنی گفت:
“او تکرار نخواهد شد و ما نیاز به یک معجزه داریم تا کسی را در صد سال اینده برای شکستن این رکورد ببینیم”
اما این رکورد شکست و تنها ۴۰ سال بعد لئو مسی این رکورد را ارتقا هم داد.
با این شرایط مسی را نمی توان معجزه خطاب کرد چرا که رکورد او هم خواهد شکست اما برخی از عناوین در دنیای فوتبال به معجزه بسیار نزدیکند.
یک اسکاتلندی متعصب و خوشتیپ در آچار فروشی مشغول به کار بود شاید آن لحظه به تنها چیزی که فکر نمی کرد یدک کشیدن لقب بهترین مربی تاریخ بود.
او فوتبال بازی می کرد و در تیم های کوچکی بازی را آغاز کرد و بالاخره بعد از انجام ۳۱۷ بازی در کوئینز پارک,جانستون,دانفرملاین اتلتیک,رنجرز,فالکیریک و آبردین یونایتد و زدن ۱۷۰ گل رو به مربیگری آورد.
او از سال ۱۹۷۸ به عنوان سرمربی در آبردین باشگاه سابقش حاضر شد و آن هم در لیگی که سلتیک و گلاسکو در آن فرمانروایی می کردند اما او حرف از قهرمانی میزد و شاید تمسخر دیگران را برمی انگیخت اما تنها ۲ سال زمان می خواست تا قهرمانی لیگ اسکاتلند را تجربه کند.
اما او سیری ناپذیر بود و از همان زمان می شد چنین آینده ی شکوهمندی را برای او تجربه کرد.
او یک سال بعد نایب قهرمان لیگ شد و سال بعد یعنی سال ۱۹۸۲ توانست جام حذفی را از رنجرز ببرد و در جام برندگان اروپا رئال مادرید پر آوازه را به زانو درآورد و قهرمان اروپا شود.
سال ۱۹۸۴ دیگر کسی حریف او و تیمش نبود و توانست لیگ و جام حذفی را ببرد و نشان افتخار امپراطوری انگلستان را کسب کند.
او سال ۱۹۸۵ راهی تیم ملی اسکاتلند شد اما در جام جهانی ۱۹۸۶ در گروه خود حذف شد و از مکزیک راهی جایی شد که قرار بود سلطنت خود را آغاز کند.
او به اولدترافورد آمد و هدایت تیمی را به عهده گرفت که در بین ۲۲ تیم در رده ی ۲۰ بود اما باز او صحبت از قهرمانی می کرد و هدفش را نابودی لیورپول دانست.
شرایط برای او خوب پیش نرفت و بارها در برابر لیورپول قدرت اروپا تحقیر شد و شکست های سنگینی را تحمل کرد تا در نهایت شرایط را ۴ سال بعد فراهم کرد.
سال ۱۹۹۰ او قهرمانی جام حذفی را با یونایتد در دقایق پایانی بدست آورد و اغاز کسب ۴۹ جام مخلف با یونایتد بود.
او کسب ۱۳ عنوان قهرمانی اش در لیگ را از سال ۱۹۹۲ آفاز کرد تا یونایتد را بر بام بریتانیا قرار دهد.
دو قهرمانی در اروپا که جز سه فینال دراماتیک لیگ قهرمانان به حساب می آید.بازی با بایرن مونیخ و چلسی به راستی مردی به بزرگی او را طلب می کرد.
او خودش تیمش را می ساخت و شما متوجه ی تغییرات نمی شدید و همیشه با تیمی شاداب رو به رو بودید.
او به موفقیت خود در ۲۷ سال ادامه داد و علی رغم تحسین های بسیار هیچکس نتوانسته بود به عمق توانایی های او پی ببرد.
او تسلیم نشدنی بود و شاید تنها موضوعی که باعث کناره گیری او می شد جبر زمان و سن بود.او در ۷۲ سالگی بازنشسته شد و جایگزنی خود را در صف سخت ترین شغل های دنیا قرار داد.
او دو سال است که دیگر کمتر دیده می شود و او را کنار زمین نمی بینید و دشمن و دوست یونایتد نبود او را حس می کند.
او رفت…او یک معجزه ی دست نیافتنی بود,است,خواهد بود….او سرالکس چاپمن فرگوسن بود.
