چهارشنبه گذشته یکی از رسانه ها مدعی شد AFC در مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی به ایران میزبانی نمی دهد و این به معنی است که اگر بازی ها رفت و برگشتی برگزار شود تیم ملی ما باید به خانه حریفان مختلف برود اما نمی تواند در خانه خود از آن ها میزبانی کند.
به گزارش طرفداری، برای برگزاری بازی های این مرحله دو احتمال وجود دارد. اولین احتمال همان فرمت برگزاری ای است که فیفا پیشنهاد داده است. فیفا 10 تاریخ را برای برگزاری بازی ها مشخص کرده و گفته این بازی ها باید به صورت رفت و برگشتی برگزار شود اما در این بین AFC معتقد است این بازی ها باید به صورت متمرکز برگزار شود و تیم های هر گروه در یک کشور جمع شوند و 5 روز یک بار با هم بازی کنند. کنفدراسیون فوتبال آسیا همچنان به دنبال رایزنی با فیفا است تا نظر این سازمان را عوض کند و بازی ها به طور متمرکز برگزار شود اما تا این لحظه تغییری در نظر فیفا به وجود نیامده است و بازی ها در همان 10 تاریخ معین شده به صورت رفت و برگشتی برگزار می شود اما در حالی که فدراسیون فوتبال تلاش می کرد ایران را به عنوان یکی از کاندیدای میزبانی مرحله مقدماتی معرفی کند خبری منتشر شد که AFC حتی میزبانی خود بازی های ایران را هم به ما نمی دهد و بنا بر دلایلی مقرر شده اگر بازی ها به صورت رفت و برگشتی برگزار شود ایران باید در خانه رقبا به مصاف شان برود و در بازی هایی هم که میزبان است اجازه برگزاری بازی را در ایران ندارد و باید زمین دیگری مشخص کند.
فدراسیون فوتبال از چهارشنبه که این خبر به صورت غیر رسمی منتشر شد تا امروز سکوت کرده اما انگار این ماجرا حقیقت دارد و این سکوت فدراسیون از آن دست سکوت هایی است که پس از یک اتفاق شوکه کننده در فدراسیون حاکم می شود.
تصمیم عجیب AFC تحت تاثیر مسائل اسپانسری
گویا AFC تصمیم گرفته سه کشور ایران، سوریه و عراق اجازه میزبانی از حریفانشان را تحت هیچ شرایطی نداشته باشند. عراق به دلیل جنگ های داخلی شامل این قانون شده و سوریه هم به دلیل اختلافات سیاسی از میزبانی حریفانش محروم شده است اما در این میان قضیه ایران با این دو کشور تفاوت دارد و AFC به این دلیل حاضر به اعطای میزبانی به ایران نیست که کشور در دوران تحریم حضور دارد و گمرک ایران هم مشکلات زیادی برای همکاری دارد و به همین دلیل شرکای تجاری AFC اعلام کرده اند نباید ایران از بازی ها میزبانی کند البته در این بین هم تلویزیون ایران به دلیل تحریم ها نمی تواند هیچ تبادل پولی با این شرکت ها داشته باشد.
انتخاب بین بد و بدتر
در این بین کشور های استرالیا، کره جنوبی و ژاپن معتقدند بازی ها به دلیل شرایط کرونایی باید متمرکز باشد. با توجه به این که تیم ملی ما در شرایط برگزاری بازی ها به صورت رفت و برگشتی حق میزبانی ندارد پس بهتر است با این کشور ها ائتلاف کنیم تا بازی ها متمرکز در یک کشور برگزار شود. در صورتی که بازی ها رفت و برگشتی باشد تیم ملی ما 5 سفر به خانه حریفانش دارد و برای بازی های خانگی خود نیز باید به کشور دیگری که به عنوان میزبان معرفی خواهد کرد، سفر کند و از همه جهات متضرر می شود اما وقتی بازی ها متمرکز باشد ایران می تواند مثل رقابت های انتخابی در یک کشور و بدون سفر اضافه ای بازی کند. در واقع انتخاب بین بد و بدتر است که ایران باید بد را انتخاب کند...
اگر ایران با سه کشور کره، ژاپن و استرالیا ائتلاف کند از آن جایی که عراق و سوریه هم تحت هیچ شرایطی میزبان نمی شوند به این کشور ها می پیوندند و از 12 کشور حاضر در رقابت های مقدماتی 6 کشور موافق برگزاری این رقابت ها به صورت متمرکز هستند از آن جایی که عربستان و امارات هم گزینه اصلی میزبانی بازی های متمرکز هستند این کشور ها هم به این ائتلاف اضافه می شوند و 8 کشور از 12 کشور خواهان برگزاری رقابت ها به صورت متمرکز می شوند.
پیشنهاد منطقی تر کشور های شرقی
پیشنهاد کشورهای شرقی کره جنوبی و ژاپن هم که روی مسائل بهداشتی حساس هستند این است که بازی ها به طور متمرکز در قطر برگزاری شود چرا که این کشور در این مسابقات ذینفع نیست و از قبل صعودش به جام جهانی به دلیل میزبانی قطعی شده و از آن جایی هم که قطر امتحان خود را برای میزبانی رقابت هایی همچون لیگ قهرمانان پس داده این کشور گزینه مناسب تری نسبت به عربستان و امارات است چرا که عربستان و امارات خودشان در رقابت ها حضور دارند و این میزبانی به یک مزیت برای آن ها تبدیل می شود. قطر آذر ماه امسال درگیر میزبانی بازی های مرحله نهایی جام کشورهای عربی می شود و اگر پیشنهاد شرقی ها مورد موافقت قرار بگیرد، بازی ها باید در تاریخی غیر از ژانویه 2021 برگزار شود.
در صوت برگزاری بازی ها در قطر، هزینه میزبانی هم به قطر پرداخت می شود.
تلاش فدراسیون برای احقاق حق میزبانی در سکوت مطلق خبری
فدراسیون فوتبال در سکوت مطلق در تلاش است حق میزبانی ایران در بازی های انتخابی جام جهانی را زنده کند اما به نظر می رسد تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا جدی است و اگر بازی ها رفت و برگشتی هم باشد، ایران امتیاز میزبانی ندارد، حتی اگر VAR تا شهریور ماه در آزادی نصب شود.
در چنین شرایطی بهترین راه ائتلاف با کره، ژاپن و استرالیا است. آیا فدراسیون در راه این ائتلاف قدم برمی دارد یا به امداد غیبی و لطف کنفدراسیون که تا به حال هیچگاه شامل حال فوتبال ما نشده، دلخوش می کند؟
