علی. قروه (ایسکو)ما شنیده بودیم که کاپیتان باید در مواقع بحرانی قدرت رهبری خودش در حفظ آرامش رو نشون بده.
شنیدیم که داور وظیفه اصلیش حفظ سلامتی بازیکن هاست.
شنیدیم که در فوتبال و مخصوصا در عرصه ملی هر ۱۱ بازیکن با یک قلب بازی میکنن.
شنیدیم که در اوج رقابت باید رفاقت و فیرپلی و جوانمردی وجود داشته باشه.
امشب یک شوک باعث شد همه ی این شنیده ها رو یکبار در کنار هم ببینیم.
کاپیتانی که همچون یک لیدر شرایط رو کنترل میکنه.
زود میره سمت بازیکنو به زنده موندنش کمک میکنه
با تیمش حلقه ای رو ایجاد میکنن که خانواده ی اریکسن نبینن صحنه های درمانو
میره و به خانوادش دلداری میده
داوری که در ثانیه های حیاتی با یک تصمیم درست در توقف بازی امید رو در برگردوندن سلامتی یک بازیکن حفظ میکنه.
۱۰ قلبی که درون زمین تندتر تپید تا قلب ایستاده هم تیمی زودتر به کار بیوفته.❤
و رقیبی که تلاشش رو برای خارج کردن حریف از یک شوک بزرگ در حد و اندازه خودش با یک تشویق ساده هنگام از سر گیری بازی انجام میده.
همه این ها زیباست چون اریکسن برگشت.
چون فوتبال نخواست ما ازش ناامید بشیم
