طرفداری | زمان زیادی طول کشید اما یورو 2020 (در سال 2021!) بالاخره در آستانه شروع شدن است و با این که این رقابت نوید این را می دهد که با برگزاری بازی ها در سراسر قاره و محدودیت حضور هواداران در اکثر ورزشگاه ها، رقابتی باشد که هواداران تا به حال ندیده اند؛ فوتبال همچنان باید از بالاترین کیفیت برخوردار باشد. با توجه به این موضوع، چه افرادی بهترین بازیکنان این رقابت در طول چند هفته آینده خواهند بود؟
یادداشتی که می خوانید، ترجمه ای از یادداشت رابین بایرنر از وب سایت گل است.
20. تیبو کورتوا | بلژیک
کورتوا شروع متزلزلی در رئال مادرید داشت اما به طور کلی از زمان انتقالش از چلسی در سال 2018 به ساتیاگو برنابئو، به خوبی در رئال مادرید پیشرفت کرده است و بلژیک امیدوار است که در این تابستان کورتوا پاداش پیشرفت خود را بگیرد. با قد 199 سانتی متری اش، به دلیل توانایی بازی اش در محوطه جریمه و همچنین رویکردش در ایجاد ضد حملات با پرتاب های بلند خود، مورد توجه قرار دارد.
19. توماس مولر | آلمان
بعد از این که پس از جام جهانی 2018، یواخیم لوو فاش کرد که دیگر قصد دعوت کردن توماس مولر به تیم ملی را ندارد، شاید این هافبک هجومی به دلیل باورهایی که بر اتمام دوران حضورش در تیم ملی وجود داشت، فراموش شده بود. اما پس از دو فصل پربار و درخشان در بایرن مونیخ و از آن جایی که لوو پس از پایان یورو 2020 از تیم ملی آلمان جدا خواهد شد، مولر برای این رقابت بار دیگر به تیم ملی دعوت شده است. این بازیکن 31 ساله احتمالاً به طور مستقیم به خط حمله تیم ملی برمی گردد، جایی که می تواند به تیم ملی خلاقیت مورد نیاز در یک سوم نهایی زمین را اضافه کند.
18. انگولو کانته | فرانسه
دو سوم کره زمین را آب پوشانده و بقیه را انگولو کانته، این چیزی است که گفته می شود. گاهی اوقات به نظر می رسد که این جمله درست است زیرا کانته ظاهراً قابلیت این را دارد که همزمان همه جای زمین باشد. اگر چه این موضوع نشان دهنده آمادگی جسمانی چشمگیر او دارد، اما همچنین بر اساس هوش بالای بازی او نیز هست. شاید بتوان گفت که هیچ هافبک توپ گیر بهتری از کانته در دنیای فوتبال وجود ندارد.
17. جیدون سانچو | انگلیس
به دنبال ماجراهای بلند بالای انتقال او به منچستریونایتد در تابستان گذشته، سانچو شروع کندی در فصل 21-2020 داشت اما از ماه ژانویه به سطح درخشان خود برگشته است. این وینگر 21 ساله که موفقیت زیادی در بازی در سمت چپ به دست آورده است، یک دریبل زن مهیج است که در تقابل های تک به تک با مدافعان، عملکردی بسیار عالی و سرعت خارق العاده ای دارد. مطمئناً پس از چند نمایش بی ثبات برای تیم ملی انگلیس، او فقط به اندکی زمان برای بازگشت به بهترین فرم خود برای انگلیس نیاز دارد.
16. برونو فرناندز | پرتغال
تاثیری که فرناندز از زمان پیوستنش به منچستریونایتد در ژانویه 2020 داشته است بسیار عمیق و اساسی بوده و در نتیجه آن شاهد افزایش ارزش و تحسین ها نسبت به خود بوده است. این بازیساز 26 ساله که احتمالاً تازه وارد دوران اوج و شکوه خود شده و با سبک پر ریسک خود و تمایلش برای ارسال پاس های تو در تمام کننده یا ارسال های بلند به پشت مدافعان شناخته می شود. او گل های زیادی از روی نقطه پنالتی زده و در ضربات ایستگاهی مرگبار است اما با وجود کریستیانو رونالدو به عنوان هم تیمی اش، شاید هرگز در یورو 2020 فرصت نمایش این مهارت های خود را پیدا نکند.
15. ادن هازارد | بلژیک
ادن هازارد بازیکنی است که مدت ها به عنوان شانس کسب توپ طلا از او یاد می شد. قطعاً رئال مادرید وقتی که با مبلغ اولیه 100 میلیون یورو (88 میلیون پوند / 112 میلیون دلار) در سال 2019 او را از چلسی جذب کرد، به همین موضوع فکر می کرد. با این حال، مصدومیت ها و مشکلات پیرامون آن، این مهاجم را در دوران حضورش در رئال مادرید آزار داده و او به ندرت فرصت نمایش بهترین عملکرد خود برای تیم پایتخت را داشته است. با این وجود، او هنوز هم توانایی تاثیرگذاری در هر بازی ای را دارد.
14. تیاگو آلکانتارا | اسپانیا
تیاگو که ورژن مدرن و به روز ژاوی در اسپانیاست، انتظار می رود که توپ را دریافت کرده و شروع رویدادها را از مناطق عقب خط هافبک رقم بزند. او با بایرن مونیخ اغلب پاس هایی گیج کننده و فوق العاده را ارسال می کرد و در حالی که او هنوز کاملاً نتوانسته است در لیورپول به آن سطح خوب خود برسد، این بازیکن 30 ساله نشانه هایی از بازگشت به اوجش را در پایان فصل نشان داد.
13. مارکوس رشفورد | انگلیس
رشفورد شاید فقط 23 سالش باشد اما او همین الان نیز موفق شده است در سه فصل متوالی لیگ برتر انگلیس، برای منچستریونایتد در هر فصل 20 گل به ثمر برساند. او به طور معمول در جناحین بازی می کند اما رو به مرکز حرکت می کند، جایی که او با سرعت و حرکت رو به جلوی خود، آسیب های زیادی به حریف می زند. در خارج از زمین، او به دلیل فعالیت های خود برای پایان دادن به فقر غذایی کودکان که در دوران قرنطینه در انگلیس انجام داد، در لیست Time 100 Next قرار گرفت.
12. فرنکی دی یونگ | هلند
مسیر حرفه ای دی یونگ، یکی از ستاره های آژاکسی که به نیمه نهایی لیگ قهرمانان 2019 رسید، به دلیل عملکرد خوب خود مقابل حریفان قدرتمند آژاکس در مسیر رسیدن به نیمه نهایی، در مسیری صعودی قرار گرفت. به نظر می رسید که با توجه به تاریخچه حضور بازیکنان هلندی در بارسلونا، سرنوشت او پیوستن به این تیم است و پس از شروع سخت در اولین فصلش در نیوکمپ، از زمان حضور رونالد کومان که به او نقشی آزادانه تر در خط میانی داد، عملکرد او بهبود یافته است. او گاهی نیز در پست مدافع میانی به میدان رفته است اما انتظار می رود که در هلند به پست مورد علاقه اش یعنی هافبک باکس تو باکس برگردد.
11. رافائل واران | فرانسه
واران شاید فقط 28 سال داشته باشد اما به نظر می رسد که سابقه بسیار بیشتری داشته است، در حالی که در سال 2011 به رئال مادرید پیوست. او مدت هاست که به عنوان بازیکن فیکس برای هر دو تیم لوس بلانکوس و تیم ملی فرانسه به میدان می رود و او نقشی کلیدی در موفقیت فرانسه در جام جهانی 2018 داشت. اگر شکی در مورد بازی او وجود دارد، همه چیز از نظر ماندگاری و ثبات اوست.
10. پل پوگبا | فرانسه
بازیکنان اندکی در دنیای فوتبال هستند که به خوبی پوگبا قدرت پخش کنندگی داشته باشد. در منچستریونایتد، او که در سال 2016 در انتقالی رکورد شکن از یوونتوس به این تیم پیوست، در بسیاری از مواقع ناامید کننده به نظر می رسد. سبک ملایم و آرام او در درون زمین، عملکرد پرتناقض او و حضور وسیع او در شبکه های اجتماعی نیز مورد پسند بسیاری از کارشناسان لیگ برتر قرار نگرفته است. با این وجود، پوگبا در تیم ملی فرانسه ظاهر متفاوتی از خود نشان داده است. معمولاً در فرانسه آزادی بیشتری برای بازی در نقش باکس تو باکس به او داده می شود و با حضور انگولو کانته در پشت او، پوگبا می تواند بازیکن متفاوتی به نظر برسد. در واقع، فرانسه هرگز در بازی هایی که کانته و پوگبا فیکس بوده اند، شکست نخورده است. پوگبا که اولین بازی ملی اش را در سال 2013 انجام داد، اکنون یکی از باتجربه ترین بازیکنان فرانسه است و در ترکیب این تیم برای مسابقات حضور دارد.
9. تونی کروس | آلمان
کروس هافبکی است که همه چیز را در بازی ها تجربه کرده است. او از هیچ نظر تماشایی ترین بازیکن نیست اما این موضوع نباید کاری که او برای رئال مادرید و آلمان با برتری فنی اش در مرکز زمین که به او اجازه می دهد که سرعت بازی را برای دو تیم تعیین کند، انجام می دهد را کوچک جلوه دهد. او در بازی با هر دو پای خود راحت است و به دلیل مهارت های گسترده ای که دارد، نقش های متنوعی را می تواند در مرکز زمین ایفا کند. وقتی او فوتبالش را آغاز کرد، او به طور معمول در پستی بسیار هجومی تر نسبت به حال حاضر بازی می کرد. با این وجود، کروس به همان تاثیرگذاری همیشه باقی مانده است.
8. کریم بنزما | فرانسه
احتمالاً می توان گفت تعجب آور ترین دعوت به تیم ملی در کل این تورنمنت، دعوت کریم بنزما به تیم ملی بود که از سال 2015 به بعد برای فرانسه بازی نکرده بود. علی رغم این که در ماه دسامبر بنزما 33 ساله شد، مهاجم رئال مادرید دو فصل اخیر را با انجام بهترین بازی های خود در طول دوران حرفه ای اش سپری کرده است و فرم او به سطحی رسیده است که برای سرمربی تیم ملی، نادیده گرفتن او بسیار سخت شد. در نهایت در خارج از سایه کریستیانو رونالدو در پایتخت اسپانیا، گل های او رئال مادرید را به قهرمانی لالیگا در فصل 20-2019 رساند، در حالی که او بار دیگر در این فصل و در مسیر رسیدن آن ها به نیمه نهایی، ستاره مادریدی ها بود. خلاقیتش در یک سوم نهایی زمین نیز یکی از ویژگی های اصلی اوست و به ندرت پیش می آید که رئال مادرید گلی بزند که در بخشی از آن، شماره 9 دخالتی نداشته باشد. بنزما با هدف اثبات خود به یورو 2020 می رود اما او به سختی می تواند نسبت به الان در فرم بهتری باشد تا فیکس شدن خود در تیم را قطعی کند.
7. هری کین | انگلیس
کین تا 21 سالگی در تاتنهام حضور برجسته و مداومی نداشت اما شماره 9 این زمان از دست رفته را جبران کرد و به درستی به عنوان یکی از بهترین و برجسته ترین بازیکنان فوتبال شناخته می شود. در واقع، او در هفت فصل متوالی لیگ برتر موفق شده در هر فصل حداقل 15 گل به ثمر برساند. در فصل 21-2020، او سومین کفش طلای خود در لیگ برتر را به دست آورد و همچنین توانست بیشترین پاس گل را در این فصل لیگ برتر به ثبت برساند، علی رغم این که در بیشتر بازی های فصل تیمش عملکردی نسبتاً دفاعی داشت. کاپیتان انگلیس در بازی با توپ یا فرارهای خود به پشت مدافعان، زندگی را برای مدافعان حریف سخت کرده است، در حالی که او همچنین در نبردهای هوایی نیز بسیار تواناست. در واقع، بازی همه جانبه او از زمان حضور مداومش در صحنه بازی ها، پیشرفت چشمگیری داشته و این باعث شده است که او به مقام والایی برسد.
6. یوسوا کیمیش | آلمان
در حالی که شاید کیمیش 26 ساله زیاد تیتر یک خبرها نباشد، شک زیادی در مورد اهمیت او در تیم بایرن مونیخی که در سال 2020 بر دنیای فوتبال سلطه یافت، وجود ندارد. نکته قابل توجه این است که او هم در خط دفاعی، جایی که نقش یک دفاع راست را ایفا می کند و هم در خط هافبک، جایی که پست مرکزی تری دارد، در سطح کلاس جهانی بازی می کند. در واقع، به نظر نمی رسد که نقطه ضعف واضحی در بازی او وجود داشته باشد. او دید دقیقی برای زمان بندی مناسب به هنگام تکل زدن دارد، از توپ عالی استفاده می کند و هوش بازی غبطه برانگیزی دارد. کیمیش در گذشته گفته بود که پایه و اساس سبک بازی او، بازی باستین شواین اشتایگر بزرگ تیم ملی آلمان است اما در مورد این که او در حال حاضر حتی از سطح او نیز عبور کرده است، بحث هایی وجود دارد.
5. کریستیانو رونالدو | پرتغال
به سادگی می توان گفت یکی از بهترین بازیکنان فوتبال تاریخ، خیلی ها معتقدند که بهترین بازیکن تاریخ، کریستیانو رونالدو از زمان پیوستنش به منسچتریونایتد در سال 2003 یک پدیده بوده است. در ابتدا رونالدو به دلیل بی فایده بودنش در بازی خود، مورد انتقاد قرار گرفت و پنج سال بعد، او اولین توپ طلای خود را به دست آورد. در رئال مادرید، او با میانگین بیش از یک گل در هر بازی، به یکی از بهترین و تاثیرگذارترین بازیکنان یکی از باشگاه های پرماجرای فوتبال تبدیل شد. به دنبال این موضوع، جام ها نیز به دست آمدند؛ از جمله پنج جام لیگ قهرمانان و تاج قهرمانی یورو 2016 که در آن، او پیش از این که در فینال به دلیل مصدومیت با تعویضی اجباری مواجه شود، الهام بخش خط حمله پرتغال بود. در 36 سالگی، او نزدیک به شکستن رکورد بیشترین گل ملی فوتبال مردان است، در حالی که همچنان از نظر قدرت جسمانی یک نمونه کامل است و پس از به پایان رساندن فصل به عنوان بهترین گلزن فصل سری آ، این گونه به نظر می رسید که او قادر است چند سال دیگر نیز به بازی کردن ادامه دهد.
4. روملو لوکاکو | بلژیک
وقتی که پس از یک دوره ناامیدکننده در اولدترافورد، لوکاکو در سال 2019 از منچستریونایتد جدا شد، او چیزی برای اثبات کردن داشت. با این حال، این بازیکن 28 ساله در حال انجام این کار به شکلی بی عیب و نقص با اینتر است. در واقع او بدون شک از بهترین فصل دوران فوتبال خود در ایتالیا لذت برد. فصل 21-2020 گل های زیاد و مهم تر از آن، جام قهرمانی سری آ را برای او به ارمغان آورد. این تاجی است که اینتر بدون حضور «بیگ روم» قادر به فتح آن نبود. در عین حال، در صحنه بازی های ملی نیز او به همین اندازه برای بلژیک ارزشمند بوده است و در راه رسیدن به عنوان بهترین گلزن تاریخ تیم های ملی، در هر دو بازی یک گل زده است. اندازه و قدرت بدنی او چشمگیر است اما هوش او برای یافتن فضاهای مناسب نیز بسیار مهیب است.
3. روبرت لواندوفسکی | لهستان
اگر شیوع ویروس کرونا باعث لغو جایزه توپ طلای 2020 نمی شد، لواندوفسکی قطعاً فاتح این افتخار خاص می شد، چرا که او بهترین بازیکن سال بود. در طول فصل 20-2019 به همراه باشگاه خود، او در 47 بازی، آمار شگفت انگیز 55 گل را ثبت کرد، آماری که فقط کریستیانو رونالدو و لیونل مسی در عصر حاضر موفق به انجام آن شده بودند. اگر چه او فصل 21-2020 را در کل با تعداد گل کمتری به پایان رساند اما او موفق شد از رکورد گرد مولر مبنی بر به ثمر رساندن 40 گل در یک فصل بوندسلیگا، عبور کند و این کار را در طول فقط 29 بازی انجام داد. در عصری که شماره 9 های خالص و بی عیب و نقص، معمول نیستند و زیاد چنین مهاجمانی نمی بینیم، لواندوفسکی نشان داده است که چنین بازیکنانی هنوز هم می توانند شکوفا شده و پیشرفت کنند. او که اکنون 32 سال دارد، با افزایش سنش روز به روز بهتر می شود.
2. کوین دی بروین | بلژیک
آیا در حال حاضر پاسور بهترین نسبت به دی بروین وجود دارد؟ احتمالاً نه. ستاره 29 ساله بلژیکی از زمان انتقالش از وولفسبورگ به منچسترسیتی در سال 2015، به یکی از بهترین بازیکنان فوتبال تبدیل شده است. پیش از این او شانس خود در لیگ برتر را با چلسی امتحان کرده بود اما در کسب نمره قبولی در استمفوردبریج ناتوان بود. انتقال به بوندسلیگا، اول به صورت قرضی در وردربرمن و سپس انتقال به وولفسبورگ، اجازه داد بازی او بالغ و پخته شود. با این که از قدرت بدنی خاصی برخوردار نیست، این هوش، تدبیر و تکنیک دی بروین است که او را در نقش شماره 10 از سایرین متمایز می کند. به طور مثال، در فصل 20-2019 او به اولین بازیکنی تبدیل شد که در دو لیگ از لیگ های معتبر اروپایی موفق به ثبت 20 پاس گل یا بیشتر در طول یک فصل می شود. در واقع، با توجه به بازگشت ادن هازارد از مصدومیت، بیشتر امیدهای بلژیک در این تابستان به ستاره منچسترسیتی ختم می شود.
1. کیلیان ام باپه | فرانسه
ام باپه، یکی از طرفداران پر و پا قرص کریستیانو رونالدو از زمان بچگی، احتمالاً زمانی که در نهایت بازیکن پرتغالی و لیونل مسی از فوتبال خداحافظی کنند، او بهترین بازیکن برای تصاحب جایگاه آن ها به عنوان سوپراستار برجسته فوتبال باشد. این بازیکن 22 ساله قبلاً در زندگی حرفه ای خود با موناکویی که پاری سن ژرمن را با قهرمانی لیگ فرانسه در سال 2017، مبهوت و متحیر کرده بود، به ارتفاعات سرسام آوری صعود کرده است. یک سال بعد، او با فرانسه قهرمان جهان شد و پس از پله در سال 1958، تبدیل به اولین بازیکن نوجوانی شد که در فینال جام جهانی گلزنی می کند. در آن زمان بود که او توسط پاری سن ژرمن خریداری و به دومین بازیکن گران قیمت تاریخ فوتبال تبدیل شد. اگر هم رفتن به باشگاه شهر زادگاهش باعث شده باشد او حس کند که تحت فشار است، آن را هرگز نشان نداده است. در واقع، مشخصات او اکنون در رقابت با مشخصات هم تیمی اش، نیمار است و او پس از بهترین فصل دوران حرفه ای خود، پا به یورو 2020 می گذارد. این موضوع نویدبخش فینالیست های شکست خورده یورو 2016 است.