Ali Delfaniهرچقدرم که هوادار دوآتیشه ای باشی و مملو از عشق به تیمت و نفرت از رقیبت باشی و اسمشم بزاری تعصب بازم باید یه ذره انصاف هم داشته باشی خداییش! وگرنه خودتو مسخره کردی و دیگه چه اهمیتی داره تو بازیا چه اتفاقی میوفته وقتی قرار نیست یه ذره هم واقع بین باشی. لیورپول این فصل بعنوان مدافع عنوان قهرمانی که قاعدتا با بالاترین سطح توقعات بازیا رو شروع میکنه با چالش ها و اتفاقات بی نظیری مواجه شد که نیمی از مشکلات امسال لیورپول میتونست هر مدعی بزرگی رو کاملا از هم بپاشه و از مسیر خارج کنه، صحبت از مصدومیت یکی دو تا بازیکن در بخشی از فصل نیست، بلکه صحبت از مصدومیت همزمان تمامی بازیکن های یک تیم در حساس ترین پست یعنی دفاع وسط هست، تمامی مدافعان وسط بلا استثنا! از اول تا آخر فصل، اونم تیمی که دارای بهترین مدافع وسط جهان بوده که صد در صد بهترین های جهان در هر تیمی غیرقابل جایگزین هستن و این تنها نیمی از بلایی بود که سر لیورپول اومد، بعد از از دست دادن تمام مدافعان چاره ای نمیمونه جز عقب آوردن هافبک های دفاعی به دفاع وسط که خودش باعث تضعیف و خالی شدن خط هافبک میشه و عجیب اینکه همین هافبک ها رو هم یکیشون که کاپیتان هندو بود رو هم تا پایان فصل از دست دادیم و فابی هم یک سوم بازیا نبود! تنها خریدهای تیم هم که تیاگو و ژوتا بودن نیمی از فصل رو نبودن و همین غیبت ها تعادل و فرم بقیه بازیکن هایی که مونده بودن رو هم حتما تحت تاثیر قرار میده و لیورپول با همه اینها تا اواخر نیم فصل اول صدرنشین یا دوم بود و از گروهش هم در اروپا با اقتدار بعنوان تیم اول صعود کرد و اما اینهمه غایب بالاخره اثر گذاشت و با تمام اینها اما لیورپول هرگز ناامید نشد و حالا در مهمترغین مقطع فصل تونسته همچنان بدون تمام غایب هاش فرمش رو پیدا کنه و سهمیه رو در کمال شایستگی در دسترسش ببینه و ندیدن تمام اینها بقول کلوپ دیگه مشکل ما نیست و شاید بعضیا اصن تو عالم خودشونن و اونجا هم همش حق با خودشونه
