به گزارش طرفداری و به نقل از جی کیو مگزین، نیمار ستاره برزیلی باشگاه پاری سن ژرمن در مصاحبه ای با نشریه جی کیو راجع به مسائل مختلفی از جمله ..... صحبت کرده است. این مصاحبه را در ادامه می خوانید:
رشد کردن در سائوپائولو چطور بود؟ کی فهمیدید فوتبال را دوست دارید و می خواهید این ورزش شغلتان باشد؟
توضیح آن سخت است چون همه چیز خیلی سریع پیش رفت. 6 ماه بعد از شروع فوتبال دیگر همه مرا می شناختند. خیلی مشهور شدم اما همیشه برای این اتفاق خودم را آماده می کردم چون از بچگی این رویا را داشتم.
چه زمانی متوجه شدید این توانایی را دارید در میان بهترین بازیکنان جهان قرار بگیرید؟
نمی خواستم بهتر از کس دیگری باشم. می خواستم فقط خوب بازی کنم. به طور مثال یک فصل 30 گل زدم و فصل بعد دوست داشتم 40 گل بزنم. با این وجود می دانستم شرایطم با سایر بازیکنان هم تیمی ام فرق دارد زیرا استعداد زیادی داشتم. از خدا به خاطر این فرصت متشکرم.
برزیل بازیکنان خوب زیادی به فوتبال دنیا داده است. به نظرم دومین تیم محبوب تمام فوتبال دوستان دنیا برزیل باشد. به جز برزیل کدام تیم ملی را دوست دارید و چرا؟
تیم خاصی در ذهنم نیست اما همیشه بازی فوتبالیست های خاصی را نگاه می کردم. وقتی بچه بودم به خاطر زیدان، روونی، لمپارد، بکهام و... عاشق تماشای فوتبال بودم. این بازیکنان را دوست داشتم.
محبوب ترین بازی دوران حرفه ای تان کدام است؟ در کدام بازی حس کردید در بهترین فرم خود قرار دارید؟
تمام بازی ها خاص هستند. در مسابقات مهمی بازی کرده ام و قهرمانی های زیادی به دست آورده ام اما بازی فصل قبل مقابل آتالانتا خیلی خوب بود. خس خوبی داشتم. بازی احساسی بود. در تیم ملی نیز بازی مقابل آمریکا اهمیت زیادی برایم داشت چون گل زدم. در سانتوس قهرمانی در کوپا لیبرتادورس و در بارسلونا قهرمانی در لیگ قهرمانان. به همین خاطر در هر تیم لحظه خاص و مهمی دارم.
روش خاصی برای آماده شدن در مسابقات دارید؟
برنامه خاصی ندارم. وقتی در پارک دو پرنس میزبان هستیم، کارهای خاصی می کنم. مثلا به موسیقی گوش می دهم و وقتی به ورزشگاه می روم تلاش می کنم همه را بخندانم و انرژی مثبت به همه بدهم تا فضای خوبی در تیم حاکم شود.
در برزیل علاقه زیادی به فوتبال وجود دارد. به نظرتان چرا علاقه به فوتبال در برزیل انقدر عمیق است؟
انگلیسی ها فوتبال را ابداع کردند اما مهد فوتبال برزیل است. همه در برزیل وقتی بچه هستند فوتبال بازی می کنند. چه حرفه ای و چه تفریحی و همه علاقه زیادی به این ورزش دارند. مردم برزیل به این ورزش احساس خاصی دارند.
دوست دارید در کنار کدام بازیکن بازی کنید؟
دوست دارم در کنار کریستیانو رونالدو بازی کنم. تا به حال با بازیکنان بزرگی نظیر لیونل مسی و کیلیان ام باپه بازی کرده ام اما هنوز در کنار رونالدو به میدان نرفته ام.
در مورد موسسه خیریه خود صحبت کنید. هدفتان چیست؟
در کنار خانواده ام به این ایده رسیدم. این کار رویا خانواده ام بود و وقتی شرایط برای مان خوب پیش رفت این موسسه را راه انداختیم. این یکی از بهترین گل ها(هدف ها)یی است که در دوران بازی ام زده ام. خوشحال می شوم وقتی می بینیم بچه ها و خانواده هایشان خوشحال هستند و لبخند می زنند اما موسسه یک سال است که به خاطر کرونا تعطیل شده و به این خاطر ناراحتم. امیدوارم همه چیز به سرعت به روال سابق برگردد.
اهداف دیگرتان در داخل و خارج از زمین مسابقه چیست؟
در فوتبال دوست دارم فاتح جام حهانی شوم. این همیشه بزرگترین آرزوی فوتبالی من بوده است. ضمن این که دوست دارم در کنار پاری سن ژرمن هم به تمام قهرمانی های ممکن برسم. تقریبا 30 ساله ام و دوران خوبی داشتم اما از نظر شخصی می خواهم دو بچه دیگر داشته باشم.
چه شد که وارد سینما و تلویزیون شدید و آیا قرار است شما را در پرده نقره ای ببینیم؟
فردی درونگرا هستم. وقتی در برزیل بودم در آگهی های زیادی بازی کردم و زیاد در برزیل برای بازی در تلویزیون از من دعوت می کردند. از بازی در بازگشت زاندر واقعا لذت بردم و همان موقع بود که در سریال مانی هیست نیز بازی کردم. این هدف اصلی دوران حرفه ای من نیست اما حضور در این کار لذت بخش است و بازی در کنار بازیگران و آشنایی با دنیای آنها جالب است.
به خاطر علاقه زیادتان به دنیا مد شهرت دارید. علاقه تان به مد را چطور توصیف می کنید؟
می توانم بگویم علاقه من به مد به چیزهای بسیاری است. دوست دارم تیپ های متفاوتی بزنم اما در کل بستگی به حالت روزانه ام دارم. در روزهای معمولی لباس هایی ساده می پوشم.
فوتبال فراز و نشیب زیادی دارد. جام جهانی 2014 را به خاطر مصدومیت از دست دادید. چطور با آن کنار آمدید و توانستید به روزهای خوبتان برگردید؟
مصدومیت بدترین اتفاقی است که می تواند برای یک بازیکن روی دهد. از مصدومیت و شکست خوردن در مسابقات بیزارم. اولین روزهای مصدومیت همیشه بدترین است. آخرین بار که مصدوم شدم توانستم دوران ریکاوری را در کنار خانواده ام بگذرانم. آنها کمک زیادی به من کردند اما سه روز طول کشید تا افکارم را مرتب کنم و روی قدم بعدی تمرکز داشته باشم. روزهای اولیه برایم سخت است اما بعد بهتر می شود. اهمیت خانواده برایم بسیار زیاد است. آنها از روز اول مرا حمایت کردند تا به اینجا برسم. خانواده مهمترین رکن زندگی من است.
