اختصاصی طرفداری / هفته گذشته و در تاریخ 24 مارس، لیورپول اف سی مونته ویدئو، برای اولین در تاریخ 106 ساله خود بر بام فوتبال اروگوئه نشست. قهرمانی نگریازولِس (آبی و مشکی ها) در لیگ کلاسورا به دست آمد و این قهرمانی مهم ترین عنوان این تیم قدیمی و با ریشه فوتبال اروگوئه، در سطح لیگ این کشور بود، هر چند آنها در نبرد برای قهرمانی فصل و نهایی لیگ، در نیمه نهایی در دقایق پایانی قافیه را به تیم رِنتیستاس واگذار کردند و از رسیدن به فینال و نبرد با تیم پرآوازه ناسیونال باز ماندند. نام آنها به طور حتم همه را به یاد هم نام انگلیسی خود می اندازد و آنها هم مثل قرمزهای آنفیلد، ریشه هایی از دل صنعت و تجارت بندر محلی خود در درون دارند. پیوندها و تناسب هایی که در هم تنیده اند و به همین دلیل موفقیت آنها برای بسیاری در دنیا قابل توجه بود و نگاه ها را به خود معطوف کرد.
در سال 1908، دانشجویان کالج پادرس کاپوچینوس، تصمیم گرفتند تیم فوتبالی را در بندر مونته ویدئو تاسیس کنند. باشگاه ابتدا پادرس کاپوچینوس نامیده شد، اما فکری به سر خولیو فریره، یکی از دانشجویان موسس زد و افسانه ها می گویند او با دیدن نقشه جهان و با توجه به تردد و مراوده بندر لیورپول با مونته ویدئو و کشتی های حامل ذغال سنگ که از اروپا به آمریکای جنوبی عزیمت می کردند، تصمیم گرفت نام لیورپول را برای باشگاه انتخاب کند. تا آن زمان تیم های انگلیسی بسیاری از جمله لیورپول برای دیدارهایی پای به بندر مونته ویدئو می گذاشتند.
7 سال پس از آن گذشت و در فوریه 1915، باشگاه لیورپول مونته ویدئو، به صورت رسمی در اتاق انتهایی انبار چینچورِتا در بندر متولد شد. فرانسیسکو چینچورتا، صاحب انبار خود را به عنوان نخستین رئیس باشگاه معرفی کرد. لیورپول مونته ویدئو غیر از نام خود، شباهت دیگری به لیورپول اصلی نداشت. آنها هرگز از رنگ قرمز سنتی لیورپول برای پیراهن اصلی خود استفاده نکردند و رنگ های آبی و مشکی، انتخاب آنها بود، گرچه بعدها از پیراهن قرمز برای پیراهن دوم خود، استفاده کردند تا نمادی از هویت الگوی انگلیسی خود را به همراه داشته باشند. بعدها لوگوی آنها هم طراحی شد و غیر از حروف L.F.C هیچ نشان دیگری از انگلیسی ها مشاهده نشد.
قهرمانی سوپرکاپ اروگوئه در سال 2020
لیورپول بلافاصله شروع به سازماندهی خود کرد و در سال 1919 آنها به سطح اول فوتبال اروگوئه پای گذاشتند و در پایان فصل 1920 هشتم شدند. سه فصل پس از آن خود را در رتبه هفتم جدول دیدند. روکه ماسپولی، دروازبان پرآوازه فوتبال اروگوئه و عضوی از تیم قهرمان اروگوئه در جام جهانی 1950، در فصل 1939-40، به مدت یک فصل پیراهن لیورپول را پوشید. پس از آن سالها و با وجود وقفه های بسیار و سقوط های گاه و بیگاه آنها، به تلاش خود ادامه دادند و بالاخره در سال 1971 به جمع سه تیم برتر فصل راه یافتند و تا قهرمانی تنها 3 امتیاز فاصله داشتند. سومی آنها در لیگ، در سال های 1974 و 1975 هم تکرار شد و برای تکرار آن در سال 1995، 20 سال صبر کردند. با آغاز هزاره سوم آنها فصل 2010 را هم با رتبه سوم به اتمام بردند و پس از آن سقوط کردند.
آنها در سال 2014 سرمایه گذاری گسترده ای را آغاز کردند و تحول آنها به تدریج آغاز شد. در سال 2016 جونیور آریاس، مهاجم آنها با 19 گل و به طور مشترک آقای گلی لیگ را به دست آورد که این اولین افتخار فردی قابل توجه بازیکنی از آنها بود. عنوانی که خوان ایگناسیو رامیرز، مهاجم فعلی آنها که محصول آکادمی لیورپول هم به شمار می رود آن را در سال 2019 تکرار کرد. سال 2019 سال بسیار مهمی برای لیورپول بود. آنها در جام تورنئو اینترمدیو، جامی که از سال 2017 زیر نظر اتحادیه فوتبال اروگوئه افتتاح شد، عنوان قهرمانی را کسب کردند و به بزرگترین افتخار تاریخ خود در سطح اول فوتبال اروگوئه رسیدند. لیورپول در فینال مقابل ریورپلاته، پس از تساوی 2-2 در وقت قانونی، در ضربات پنالتی 5-4 رقیب را شکست داد و جام را بالای سر برد.
قهرمانی آنها به منزله حضور در سوپرکاپ فوتبال اروگوئه در سال 2020 بود. آنها برای فتح سوپرکاپ کار سختی را داشتند و باید به مصاف ناسیونال می رفتند. لیورپول در فینال و در استادیوم دومینگو بوروگنو میگل مونته ویدئو تا دقیقه 95، 2-1 از حریف پیش بودند، اما ناسیونال در آخرین لحظات گل تساوی را به ثمر رساند تا بازی به وقت اضافه برود. در وقت اضافه برونو کورئا و فدریکو دیاز 2 گل برای لیورپول به ثمر رساندند و در نهایت آبی و مشکی پوشان، با برتری 4-2 مقابل حریف نامدار و پرافتخار خود، قهرمانی سوپرکاپ را از آن خود کردند.
ایگناسیو رامیرز، ستاره و مهاجم اول لیورپول
با گسترش پاندمی کرونا در سال 2020، لیگ فصل 2020 اروگوئه با وقفه ای نسبتا طولانی مواجه شد. مسابقات آپرتورا با قهرمانی ناسیونال به اتمام رسید و لیورپول نهم شد. موفقیت و لحظه بزرگ از راه رسید و آنها در نیم فصل دیگر لیگ یعنی کلاسورا، دست به شگفتی بزرگی زدند و با 15 بازی و کسب 34 امتیازی بالاتر از پنارول 29 امتیازی، با هدایت مارسلو مندز، قهرمانی فصل کلاسورا را به دست آوردند.
موفقیت بزرگی که حاصل سختکوشی آنها و درخشش ستاره ای چون ایگناسیو رامیرز بود. رامیرزی که در مجموع 24 گل به ثمر رساند و تنها با اختلاف یک گل عنوان آقای گلی فصل را به گونزالو برگسیو، مهاجم ناسیونال و بازیکن سابق کاتانیا و سمپدوریا واگذار کرد. ایگناسیوی 24 ساله که حالا به دنبال روزنه ای برای دعوت به تیم ملی اروگوئه و رقابت با رقبای نامدارش است.
شکستن انحصار پنارول و ناسیونال، بزرگترین تیم های فوتبال باشگاهی اروگوئه که کمتر باشگاهی در فوتبال اروگوئه از پس آن برمی آید، می تواند به آنها اعتماد به نفس رقابت برای موفقیت های آینده را بدهد. حالا ساکنان استادیوم کوچک و 10 هزار نفری بِلـوِدِره، اهداف بزرگی را در سر دارند و چشم به آینده درخشانی با اتکا به بازیکنان بومی دارند که می توانند آینده فوتبال اروگوئه باشند.
لیورپول اروگوئه
