افشین پیروانی هنوز سیبیلاشو نزده بود.
مهران مدیری هنوز موهاش مشکی بود کامل
عباس بوعذار کلاس ۴ ابتدایی بود
زلاتان در عنفوان جوانی بود
لوکاکوی اوزگل رو تو محلشونم کسی به شخمش حساب نمیکرد
لایوتارو مارتینز یه کیون بچه سوم ابتدایی بود.
بلیطای اتوبوس هنوز کاغذی بود.
ارسنال از قطب های اروپا بود
پی اس جی و سیتی رو کسی داخل ادم حساب نمیکرد
اجاره خونه تهران شمال شهر ماهی پونصد تومن بود.
ام وی ام به تازگی وارد ایران شده بود
دورتموند رو بایرن بود...
پالرمو از مدعیای سری آ بود.
ناصر حجازی زنده بود.
عموپورنگ هنوز شبکه یک بود
زانتیا تقریبا هنوز تولید میشد
سربازی ۱۸ ماه بود
نیمباز و وی چت با کلاس ترین پیامرسان های گوشی بودن
باران کوثری هنوز یه شلغم ناشناخته بود
تاکسیهای پیکان نارنجی تو خطی ها کار میکردن و پژویی در کار نبود
جنگ سوریه شروع نشده بود
ضبط ها بیشتر سیدی خور بود تا فلش خور
سونامی ژاپن تازه اومده بود
داوید ویا بهترین نوک دنیا بود
تا آنکه آنیلی آمد و طولانی ترین رکورد تجاوز رو ثبت کرد... ۹ سال تلمبه زدن رو تمامی بدخواهای ایتالیایی یووه...
به پایان امدیم دفتر...
یوونتوس همچنان بالاست...
عزززززت زیاد
