در چهارمین و آخرین بخش برنامه ملاقات با چهره با حجت نظری در خدمت شما هستیم.
به گزارش طرفداری، حجت نظری در این بخش پاسخگوی سوالات جدیدی بود. او در خصوص فعالیت خود در شورای شهر، خصوصی سازی سرخابی ها، جدایی احمد سعادتمند و علی کریمی از استقلال و رابطه اش با بازیکنان و اعضای هیات مدیره صحبت های جالبی را انجام داده است.
بخش چهارم و پایانی گفتگوی حجت نظری و سامان خدایی را حتما ببینید و بخوانید:
آقای نظری از فعالیت ها و دغدغه هایتان در شورای شهر بگویید، آنجا اولویت اصلی شما چیست.
من همیشه در طول این سه سال و نیم اولویتم این بوده که ورزش شهروندی را برای تمام شهروندان تهرانی مهیا کنیم. خیلی وقت ها متاسفانه نگاهی در مجموعه شورای شهر در بین بعضی همکاران ما وجود داشته و در کنار آن این نگاه هم در مدیران مجموعه شهرداری وجود داشته که ما قرار نیست با بخش خصوصی رقابت کنیم و بیاییم مجموعه داری کنیم و آنها را برون سپاری کنیم. به نظر من این نگاه خودش نقض غرضی در خودش دارد ما هیچوقت به دنبال رقابت با بخش خصوصی نبوده و نیستیم، طبیعی است اما اساسا ورزش شهروندی در مدیریت شهری به وجود آمد که بتواند به اقشاری که امکان استفاده از مجموعه های خصوصی را ندارند سرویس بدهد. اینکه شما مجموعه ای را ساخته و برایش هزینه کرده اید، اورهالش هم کرده اید بعد بخواهید آنرا برون سپاری کنید که انهو داریم بخش خصوصی را وارد کار می کنید و عملا ورزش شهروندی را از اقشاری که کمتر برخوردار هستند دارید دور می کنید. من همیشه تلاشم براین بوده تا بتوانم بهای خدمات استفاده از مجموعه ورزشی شهر تهران را پایین نگه دارم و به عنوان رئیس کمیته تخصصی یعنی رئیس کمیته ورزش، همیشه تلاشم براین بوده تا همکارانم در کمیسیون فرهنگی اجتماعی را قانع کنم که الحمدالله کار راحتی بود چون در نگاه اول و مبنایی با هم مشترک تر بودیم و تلاش کردم تا بتوانم بقیه همکارانم در سحن شورا را هم قانع کنم که همین نگاه را داشته باشند که البته کار سختی تری بود، بعضی جاها موفق شدیم بعضی جاها نتوانستیم اما مجموعا خوشحالیم که ما آنچنانی در طول سه سال و نیم اخیر در استفاده از مجموعه های ورزشی بهای خدمات مان افزایش نداشت یعنی شما اگر بهای خدمات ورزشی مجموعه ورزش شهرداری تهران را نگاه کنید در سال 1400 تفاوت قیمت زیادی با سال 96 ندارند و این یکی از کارهایی بود که ما خوشبختانه توانستیم در کمیته ورزش شورای شهر انجام دهیم. یکی دیگر از کارهایی که توانستمی انجام دهیم این بود که برابری سازی کنیم برای استفاده از بانوان و آقایان از امکانات ورزشی شهر تهران. یکی از جاهایی که همیشه ظهورو بروز و نمود داشت این موضوع، بودجه ای بود که به ورزش آقایان و بانوان داده می شد که تا سال 96 این بودجه همیشه متفاوت بود و بودجه توسعه ورزش آقایان همیشه بیشتر از ورزش بانوان بود. ما هم در نگاه بودجه ای هم برنامه ای توانستیم این موضوع را تا حد قابل توجهی تغییر دهیم. مشخصا رویدادهای ورزشی که برگزار کردیم عمدتا با محوریت خانواده بود و در ورزش های خانواده محور هم آقایان هم بانوان توانستند به میزان برابری از آن امکان بهره مند شوند ضمن اینکه همیشه تلاش کردیم در ورزش شهروندی نگاه مان نگاه نشاط اجتماعی باشد و به دنبال این نبودیم که بخواهیم فعالیت ها را به سمت رقابتی شدن پیش ببریم و تلاش کردیم تا نشاط اجتماعی و فعالیت های مفرح خانوادگی کنار هم صورت بگیرد در همین راستا ما فعالیت خیابان ورزش را در این دوره داشتیم که از اتفاقات بعدی بود و امیدوارم همچنان ادامه داشته باشد. یکی دیگر از اتفاقاتی که در این دوره در شهر تهران دنبال کردیم تا انجام شود، تکمیل پروژه های ورزشی نیمه تمام بود که 5 یا 10 سال بود که نیمه تمام مانده بودند و تلاش کردیم تا آنها را تکمیل کنیم. چیزی که خیلی مهم است، این است که خیلی وقت ها متاسفانه ورزش در فضاهای ورزشی محصور انجام می شود ما تلاش کردیم در این دوره ورزش را به سطح خیابان بیاوریم مشخصا رویداد خیابان ورزش رویدادی است که در خیابان انجام می شود، ما هفته ای یک بار یک خیابان مشخص در یک منطقه، ابتدا و انتهایش را محصور می کنیم تا شهروندان بتوانند در آن به راحتی ورزش کنند البته یک سال و چند ماه اخیر به واسطه شرایط کرونایی این امکان وجود نداشت امیدوارم در سال 1400 بتوانیم همچنان این فعالیت را ادامه بدهیم. یکی دیگر از فعالیت هایی که کردیم که البته آن هم خیلی انجام نشد و در دو مقطع متاسفانه انجام نشد، المان سازی بود. ما مشخصا در ایام جام ملت های آسیا، توانستیم که یک المانی را به عنوان توپ قهرمانی در سطح شهر تهران اکران کنیم. این توپ قهرمانی شاید خیلی نتوانست جای خودش را در شهر پیدا کند به واسطه اینکه ما نتوانستیم خوب روی این موضوع به لحاظ تبلیغاتی کار کنیم اما به عنوان یک تابوشکنی کار خوبی بود. وقتی شما شهر را در ایام خاص مثلا ما وقتی وارد ایام مبارک ماه رمضان می شویم، شهر رنگ و بوی رمضان می گیرد وقتی به سوی نوروز می رویم شهر رنگ و بوی نوروز می گیرد، ما بطور کلی تلاش کردیم تا در ایام خاص ورزشی هم این امکان وجود داشته باشد تا شهر مثلا رنگ و بوی مسابقات جام ملت های آسیا را به خودش بگیرد. همین طور تلاش کردیم که برای اولین بار در بازی های جام باشگاه های آسیا که دو سال و نیم پیش پرسپولیس و کاشیما در فینال جام باشگاه های آسیا با هم رقابت می کردند ما هفت تلویزیون شهری را در هفت نقطه از شهر آماده کردیم و شهروندان توانستند در کنار هم بازی ها را در فضای بوستان ها تماشا کنند. البته برای دو بازی بیشتر این اتفاق نیفتاد اما چون فینال جام باشگاه های آسیا خیلی مهم بود این کار را انجام دادیم و من شخصا اتفاقا این موضوع را دنبال کردم شاید آن بخشی که پرسیدید در مورد نگاه من نسبت به پرسپولیس و هواداران پرسپولیس می خواهم بگویم من زمانی که به عنوان نماینده مردم در شورای شهر تصمیمی می گیرم سعی می کنم این تصمیم عادلانه باشد و اتفاقا این اکران فینال جام باشگاه های آسیا برای پرسپولیس انجام شد و خود من هم دنبالش کردم، پیشنهادش را خودم کردم و تا مرحله اجرایی شدنش هم خودم پای کار ایستادم. همین مرحله اخیر و سال گذشته هم اگر شرایط کرونایی نبود شاید ما این اتفاق را حتما تکرار می کردیم و چون عملا این امکان وجود نداشت که بتوانیم افراد را کنار هم داشته باشیم و تجمع داشته باشیم این اکران شهری صورت نگرفت لذا همه این اقدامات و اقدامات دیگری که شاید در حوصله برنامه شما نگنجد کارهایی بود که ما تلاش کردیم در این دوره در کمیته ورزش شورای شهر تهران انجام بدهیم. یک بحث دیگر را هم اضافه کنم شاید شما بتواند در تدوین جا به جایش کنید و بگذارید اول صحبت ها، ما نگاه مان به مجموعه های ورزشی کاملا خدمات رسانی است ببینید وقتی شهرداری تهران، سازمان میادین میوه و تره بار دارد به هیچ وجه دنبال درآمد زایی از میادین میوه و تره بار نیست البته ممکن است عایدی داشته باشد که این عایدی را هم به همان منظور خرج می کند. وقتی شرکت فروشگاهی شهروند را دارد به دنبال رقابت با بخش خصوصی نیست اساسا ماهیت این نهادها این بوده که بتواند تنظیم کند شرایط بازار را و بتواند برای شهروندانی که امکان خرید از هر جایی را ندارند، امکان خرید فراهم کند. وقتی ما سازمان ورزش را هم داریم، سازمان ورزش هم به همین نیت ایجاد شده یعنی سازمان ورزش ایجاد شده تا مجموعه های ورزشی را جوری مدیریت کند که همه شهروندان بتوانند با بهای خدمت پایین از آنها استفاده کنند اگر ما بخواهیم مجموعه ها را برون سپاری کنیم و در اختیار بخش خصوصی باشد، به طور طبیعی بخش خصوصی به دنبال این است که درآمد زایی کند و آن دیگر غرض و نیت اولیه را برای ما فراهم نمی کند یعنی عملا با این کار نمی توانیم همه شهروندان را که الان هم متاسفانه شرایط اقتصادی بیشتر به آنها فشار می آورد را ترغیب کنیم تا راحت تر ازفضای ورزشی استفاده کنند.
خصوصی سازی در فوتبال. سال 99 هم تمام شد و با تمام تلاش هایی که شد استقلال و پرسپولیس خصوصی نشدند، فکر می کنید در سال 1400 بالاخره این اتفاق بیفتد؟
من راستش از ابتدا به این فرآیند خوش بین نبودم و خیلی به نظرم نمی رسید که خصوصی سازی به معنای واقعی کلمه انجام شود، امیدوارم که در سال 1400 این اتفاق بیفتد اما خیلی به انجامش خوش بین نیستم ضمن اینکه ما نباید خودمان را گول بزنیم. خصوصی سازی ای که شما نتوانید مثل بقیه کشورهای دنیا باشگاه خصوصی داشته باشید به نظرم سرابی بیش نیست مثلا یک باشگاهی مثل رئال مادرید، بارسلونا، این ها همه چیزشان خصوصی است، یعنی ورزشگاهی که دارند بلیطش را که می فروشند پولش به جیب خودشان می رود، حق پخش تلویزیونی شان مال خودشان است. بسیاری از چیزهای دیگری که ما در این کشور عملا نمی توانیم تمامش را به عنوان عایدی باشگاه داشته باشیم یا لاقل خیلی چیزها را که کلش را نمی توانیم عایدی داشته باشیم ویک چیزهایی را هم مثل بلیت فروشی یک درصدی را به باشگاه ها می رسانند لذا ما نمی توانیم در این فضا حرف از خصوصی سازی بزنیم. شما وقتی عمده درآمدت می خواهد از حق پخش تلویزیونی باشد و نتوانی این حق پخش را به لحاظ قوانینی که در کشور داریم دنبال کنید، عملا چه فایده ای دارد؟ از کجا قرار است درآمد کسب کنیم؟ فقط قرار است از تبلیغات روی پیراهن در آمد کسب کنید؟ فقط قرار است از امکانات رسانه ای باشگاه درآمد کسب کنید؟ خب اینها واقعا کفاف نمی دهد، با تورمی که ما در طول دو سه سال اخیر در ایران داشته ایم، عملا باشگاه های تراز اول ایران هزینه های شان چندین ده میلیاردی است، بگذارید من عدد دقیق نگویم حداقل می توانیم بگویم سه چهار باشگاهی که در رده بندی جدول هم الان جایگاه های اول تا چهارم یا پنجم را دارند، هزینه هایشان خیلی بالاست و واقعا با صرف تبلیغات روی پیراهن و این بحث ها در نمی آید. مگر می شود شما بخواهید خصوصی کنید و حق پخش تلویزیونی به باشگاه ندهید؟
الانم که 70 درصدش برای صدا و سیما است طبق قانون سال آینده.
اصلا عملا شما خیلی روی آن 30 درصد هم حساب نکنید.
چون پول حق پخش هم گرفته می شود از آن باشگاه ها.
بگذارید من خیلی بازش نکنم ولی به شما می گویم خیلی نمی شود با این قوانینی که داریم روی خصوصی سازی حساب باز کرد یعنی اگر این باشگاه ها خصوصی هم بشوند تهش می خواهد بگوید که حالا چهارتا شرکت بیایند کمک کنند تا ما امسال را بگذارنیم بعد دوباره سال بعد را یک جوری بگذارنیم بعد از سال دوم و سوم احتمالا دوباره مالکین خصوصی دست به دامان دولت خواهند شد که ما امورات مان نمی گذرد یا بیایید یک سری امکانات دیگر بدهید مثلا برویم کارخانه ای بزنیم برویم کار اقتصادی دیگری انجام دهیم که آن بتواند این باشگاه را تامین کند یا ممکن است دوباره به دولت برگردانند. کما اینکه خیلی از شرکت های اقتصادی هم در طول یکی دو دهه اخیر خصوصی شده اند، در نهایت دولت مجبور شد آنها را پس بگیرد چون خیلی ازاین ها تبعات امنیتی برای دولت دارد. مشخصا شرکت باز بیاورید اسم نیاورم، چند وقت پیش در یکی از استان های جنوبی کارگرانش اعتصاب کردند و دولت مجبور شد آن فرایند خصوصی سازی را ملغا کند. آیا واقعا ما به این فکر کرده ایم که اگر امکانات لازم برای کسب درآمد را به باشگاه ها ندهیم و خصوصی اش کنیم این تبعات بعدی را نخواهد داشت؟
اصلا بخش خصوصی با این شرایط رغبت می کند وارد کار شود؟
به نظر من خیلی دشوار است به نظر من کمتر کسی حاضر است در این شرایط بیاید و این باشگاه ها را با این اوضاعی که در موردش صحبت کردیم تملک کند و ممکن است بعضی ها تصوراتی داشته باشند که بله ما می آییم ومی توانیم از این راه ها کسب درآمد کنیم اما من به عنوان یک کسی که دارم در یکی از این باشگاه ها کار می کنم به عنوان عضو هیات مدیره عرض می کنم وپیش تر هم در یکی از سوالاتتان بود، تصوری که قبل از ورود داشتم با تصوری که بعد از ورود برایم حادث شد، خیلی متفاوت است، لذا خیلی از کسانی که ممکن است الان به این فکر کنند که می خواهند باشگاه را بخرند و بعدا از راه هایی که در ذهنشان است کسب درامد کنند، احتمالا این تصورات در ادامه خواهد شکست. ما قاعده ای در حقوق داریم که می گوید اذن فی شی اذن فی لوازمها. یعنی وقتی شما به چیزی اجازه می دهید باید لوازم آنرا هم در اختیار بگذارید مثلا شما نمی توانید به من ماشین بفروشید و بگویید فرمانش را خودت بخر، لاستیکش را خودت بخر همه این لوازم اذن در آن شی است و بدون این پکیج کامل اصلا شدنی نیست شما از این ماشین استفاده کنید.
آقای نظری شما به عنوان سخنگوی باشگاه استقلال هر دوشنبه با هواداران صحبت می کنید این بار ما می خواهیم چند سوال از شما بپرسیم در مورد چند موضوع صحبت کنید، خیلی کوتاه، عید هم است. اول از همه خطاب به فرهاد مجیدی.
من از صمیم قلب برای آقا فرهاد مجیدی آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم که این تجربه ای که این بار دارد به انجام می رساند براساس تجربیات قبلی اش بتواند به همه هواداران استقلال بهترین ها را تقدیم کند و امیدوارم در این مسیر با اطمینان روی کمک ما حساب کند و بداند که ما در این مسیر همراهش هستیم و هر آن چیزی که لازم باشد برای رسیدن به قهرمانی به او کمک خواهیم کرد و امیدواریم که امسال همه ما این هدیه را با راهبری آقا فرهاد مجیدی در زمین به هواداران خوب مان هدیه بدهیم.
یک جمله خطاب به محمود فکری.
من خیلی به محمود خان فکری علاقه دارم و از تجربه فعلی ای که ایشان در باشگاه داشت واقعا ناراحتم ایشان پیشکسوت عزیز ما است و هیچ وقت دوست نداریم سرمایه های مان، پیشکسوت های مان بسوزند و امیدوارم این تجربه برای آقای فکری و همه ما تجربه آموزنده ای بوده باشد و امیدوارم که ایشان یک روزی با قدرت بیشتری و با تجربیات بیشتری مجددا به خانه خودشان برگردند و آن روز بتوانند موفق باشند.
یک جمله خطاب به احمد سعادتمند.
ما با آقای سعادتمند مسیری را شروع کردیم که ابتدای مسیر با هم خیلی وعده ها گذاشتیم، مجموعه هیات مدیره و مدیرعامل و امیدوار بودیم که بتوانیم هموارتر این مسیر را دنبال کنیم اما متاسفانه از یک جایی به بعد خیلی نشد که این ارتباط ها مثل اول کار باشد و به نظر من ایشان عملا مسیرش از هیات مدیره جدا شد، چراکه اگر این اتفاق نمی افتاد هیات مدیره مجبور به برکناری ایشان نمی شد ما هیچوقت دوست نداشتیم ایشان را عزل کنیم اما مجموعه اتفاقاتی که ایشان رقم زد و نگرانی ای که ما داشتیم بابت اینکه شرایط باشگاه هر روز بدتر بشود، ما را به اینجا رساند که این برکناری را انجام دهیم و بی تردید این برکناری حاصل اقدامات خود آقای سعادتمند بود که من واقعا از این بابت اصلا خوشحال نیستم و فکر می کنم من یک دوست را از دست دادم.
بازیکنی که خیلی دوست داشتید در استقلال بماند اما نماند، علی کریمی، یک جمله خطاب به علی کریمی.
علی هم مثل خیلی از عزیزان دیگری که در استقلال بودند و هستند و خواهند آمد، فرزند استقلال است و به رغم اینکه ما نتوانستیم در این فصل از استعدادش استفاده کنیم امیدوارم هرجا که هست موفق باشد و امیدوارم که ما بتوانیم علی کریمی های زیادی را زا طریق آکادمی استقلال کشف کنیم و رشدشان دهیم و روزی شود که ما هم مثل خیلی از باشگاه های بزرگ دنیا نیاز به این نداشته باشیم که برای تامین بازیکن، بخواهیم در دیگر تیم های لیگ برتری بگردیم و بتوانیم از طریق تیم های پایه خودمان تیممان را تغذیه کنیم امیدوارم علی کریمی عزیز هم به عنوان یکی از استعدادهای خوب فوتبال ایران همیشه موفق باشد.
با کدام بازیکن استقلال بیشتر صمیمی هستید بدون تعارف؟
خب من البته یک سری اخلاق های خاصی هم دارم خیلی سعی می کنم که وارد اینگونه صمیمیت ها نشوم و معمولا سعی می کنم ارتباطم را به نوعی چارچوب دار تعریف کنم چون در این حوزه هم بعضی وقت ها ارتباط بین اعضای هیات مدیره و بازیکنان ممکن است شائبه برانگیز شود من تا امروز کلا از این نوع ارتباطات پرهیز کرده ام و با همه بازیکنان در یک سطح ارتباط دارم.
با یکی از اعضای هیات مدیره و مدیر باشگاه چطور؟
ما انصافا جومان جو خیلی خوبی است حالا ممکن است در خیلی جاها اختلاف نظر داشته باشیم، ممکن است خیلی جاها با هم بحث هم کنیم اما مجموعا ارتباط مان ارتباطی صمیمی است، واقعا در این بخش من نمی توانم یک عزیزی را نسبت به دیگری ترجیح دهم.
آقای حجت نظری ممنون، من دیگر سوالی ندارم اما اگر سوالی بوده که نپرسیده باشم یا صحبت پایانی باقی مانده این را واگذار می کنم به شما.
من واقعا تشکر می کنم از این امکانی که در اختیار من گذاشتید و برای همه شما در رسانه خوب طرفداری آرزوی بهترین ها را دارم، برای همه مردم ایران آرزوی سالی بسیار خوب پر از شادی سلامتی پر از برکت و پر از خوبی و پراز حس خوب دارم و امیدوارم که ما هم بتوانیم در این مسیر برای ایجاد این حس خوب یک قدم کوچک برداریم چه در شورای شهر تهران چه در باشگاه بزرگ استقلال، امیدوارم ما هم بتوانیم با تلاش هایمان گامی را در راستای ایجاد این حس خوب برای بخشی از جامعه برداریم و امیدوارم با همه این آرزوهای خوب خدای بزرگ به ما کمک کند تا در این مسیر پای مان نلغزد شما را به خدای بزرگ می سپارم و برایتان بهترین ها را آرزو می کنم.
ممنون از جناب آقای حجت نظری و ممنون از مخاطبان عزیز رسانه طرفداری که با این برنامه هم همراه ما بودند، تا یک برنامه دیگر همه شما عزیزان را به خدا می سپارم.
بیشتر بخوانید:
حجت نظری در طرفداری: به پرسپولیس از مجموعه ای کمک شد که وزیرش برای استقلال کری می خواند
حجت نظری در طرفداری: مقابله با کانال های دلالان؟ راهی نیست؛ فقط از هوادار می خواهم هوشمندانه رفتار کند
حجت نظری در طرفداری: حضور در استقلال با تصوراتم متفاوت بود؛ اینجا باید برای یک هدف تلاش کرد، تامین مالی!
