در وصف وفادارترین بازیکن تاریخ سری آ ،گلادیاتور فرانچیسکو توتی
----------------------------‐--‐-‐-------‐-------‐-------------------‐--------------------------
سه سال پیش بود که چند روز مانده به چهل سالگی اش برابر کروتونه راهی میدان شد. راهی شد و یک پاس گل داد. آن چه که مترادف بود با ثبت یک رکورد دیگر. با 25 فصل بازی در سری آ که او را کنار پائولو مالدینی قرار داد. ولی فرانچسکو توتی در قلمروی دیگری به سر می برد. مالدینی مدافع بود و توتی یک مهاجم. توتی در قلمرویی سخت و دشوار از فصلی به فصل دیگر جلو آمده و آن بالا ایستاده بود. طاقت فرسا بودن بازی در خط حمله را در بازی های مسی و رونالدو به عنوان بزرگ ترین مهاجمان این عصر می بینیم که هرچند راه طولانی تا چهل سالگی پیش روی شان جلب نظر می کند، ولی می توانیم بار سنگین روی دوش شان ناشی از گذر ایام را احساس کنیم.
توتی در این فصل برابر سامپدوریا راهی میدان شد و در وقت تلف شده دروازه را گشود تا رم پیروز شود و رکورد خصوصی اش یعنی باز کردن دروازه ها طی 23 فصل متوالی سری آ را ثبت کند. یادمان نرفته توتی دومین گلزن تاریخ سری آ پس از سیلویو پیولا با 249 گل است و بالاتر از غول هایی مثل جوزپه مئاتزا، آلتافینی، باجو و دل پیرو ایستاده است. چهارمین ضربه آزاد زن سری آ با 21 گل پس از دل پیرو، پیرلو و میهایلوویچ است و بهترین پنالتی زن سری آ با 70 گل بالاتر از باجو و دل پیرو. می توانیم به اینها رکوردهای خیلی خاص را هم اضافه کنیم مثل زدن دو گل به رئال مادرید در دو بازی مرحله گروهی لیگ قهرمانان 2002-2001 که تک گل او در برنابئو برای اولین بار طی سی و پنج سال یک باشگاه ایتالیایی را در زمین رئال به پیروزی رساند.
احتمالا هر کدام مان "گل محبوب توتی وار" خود طی دو دهه اخیر را دوره می کنیم. گل محبوب من از میان آن همه گل های تماشایی اش به سال 2002 برمی گردد. گلی که طی دیدار برابر اینتر دور از خانه زد تا نراتزوری در خانه 3-2 زانو بزند. او درست وسط زمین توپ را مهار کرد و به جلو تاخت، جلو آمد و جلو و رسید به پشت محوطه جریمه. به نظر می رسید در آن لحظه که روی قوس پشت محوطه جریمه قرار گرفته یکی از شوت های سرکش خود را شلیک خواهد کرد، ولی آنجلو پروتزی دو قدمی جلو آمده بود و او با ضربه " Cucchiaio " یا به تعبیری چیپ و قوس وار به توپ نواخت تا توپ از فراز سر پروتزی وارد دروازه شود. او بعدها به طعنه نام کتاب زندگینامه اش را گذاشت "همه چیز در باره توتی: همین حالا دروازه اش را با ضربه چیپ بازخواهم کرد" گذاشت.
با این وصف توصیف گل های توتی بازتابنده قابلیت هایش نبودند. او طی این دو دهه هم مهاجم نوک بود، هم مهاجم سایه، هم مهاجم گوش چپ، هم مهاجم آزاد، هم بازیساز و همین طور طی دو فصل اخیر یک ذخیره طلایی. رم دو دهه اخیر را با مربیان پرشماری سپری کرد – از زدنک زمان و کاپلو و رانیری تا پراندلی و اسپالتی و لوییز انریکه – و همه آمدند و رفتند و او با انعطاف غریبی در پست های مختلفی بازی کرد. رودی گارسیا می گفت "... چگونه می توان برای فرانچسکو پست ثابتی را تعریف کرد؟ شوت هایش مهلک بودند، ضربه آزادهایش مهار ناپذیر، دریبل هایش تماشایی و و پاس هایش جادویی." بازیکنی با جاذبه رهبری، چنان که زدنک زمان در پاییز 1998 بازوبند کاپیتانی را از آلدایر گرفت و بر بازوی او بست. زمانی که فقط 22 سال داشت.
قصه فرانچسکو در 1993 آغاز شد. در 16 سالگی اش. در سه دقیقه به پایان دیدار برشا – رم که جلوروسی با دو گل جلو بود. زمانی که جای ریتزیتلی وارد میدان شد. اولین گلش را با پیراهن رم در فصل 95-1994 در خانه برابر فوجیا زد. دیداری که به تساوی انجامید و کشتی به راه افتاد و جلو رفت و جلو. رم از 1983 طعم فتح اسکودتو را نچشیده بود و همه چیز در بازی برابر پارما به پایانی خوش کشیده شد. جایی که گل زودهنگام او زمینه ساز پیروزی 1-3 و قهرمانی رم در سری آ شد. زمان سپری شد و او جلو آمد. جلو آمد و گذر زمان را به هیچ گرفت. خیلی ها آمدند و رفتند و او برجای ماند. دینو زوف او را در یورو 2000 وقتی 22 ساله بود در ترکیب تیم ملی ایتالیا قرار داد. او قهرمان جام جهانی 2006 شد و تصویرش با پرچم بسته ایتالیا دور سر و صورتش درذهن مان جای گرفت. وقتی کفش طلای اروپا سال 2007 را با زدن 32 گل در 50 دیدار – و یک گل بیشتر از رود فن نیستلروی در رئال مادرید - از آن خود کرد سی سال داشت و یک سال پیش از آن می گفتند تمام شده، ولی تمام نشده بود. هفت سال بعد وقتی دروازه منچستر سیتی را در پاییز 2014 باز کرد 38 سال و 59 روز داشت و مسن ترین گلزن تاریخ لیگ قهرمانان شده بود.
حالا این که توتی با رم فقط یک بار قهرمان سری آ شده و رکورد هشت بار دوم شدن در سری آ را ثبت کرده بی اهمیت شده است. زمان سپری شده، ما پیر شده ایم و فرانچسکو برای هر یک از ما در دوره ای از زندگی، خاطره ای ثبت کرده فراموش نشدنی. خاطره ای از روزگار شیرین فرانچسکو توتی!
⚜️ از حزب سناتوررز⚜️
کپی رایت از آقای صدر❕
