پرسپولونا تا وقتی زنده هستیم کسی نمیگه خرت به چند وقتی مردیم یکی میاد خاطره ازمون تعریف میکنه یکی میگه خیلی با معرفت و بامرام بود اون یکی عکسمون رو میذاره پروفایل دختره میگه دوستش داشتم همیشه تو قلبم بود و از این شعرها..
تا که بودیم نبودیم کسی،
کشت ما را غم بی همنفسی
تا که رفتیم همه یار شدند،
خفته ایم و همه بیدار شدند
قدر آئینه بدانیم چو هست
نه در آن وقت که افتاد و شکست
در حیرتم از مرام این مردم پست
این طایفه ی زنده کش مرده پرست
