جهنم آنفیلدالهی به امید تو
رفتیم که وارد بحث بشیم. بسم الله
یه جوری میگی انگلیس رو در سال 96 توی ومبلی شکست دادیم انگار حالا با پنج گل انگلیس رو بردن. حاجی توی ضربات پنالتی بودا. اونی که 5 تا تونست بزنه توی خونه حریف انگلیس بود که توی المپیکوی مونیخ 5 تا به آلمان زد. یادته؟
کلا خوراکمون خاک آلمان هست. چه تیم های باشگاهیمون که برو ببین چند بار توی خاک آلمان به قهرمانی رسیدن و چه تیم ملی که آخریش هم توی ورزشگاه المپیک برلین بود که بازی دو هیچ باخته رو با یک کامبک رویایی و گل استثنایی جیمی واردی 3 بر 2 توی خاک آلمان پیروز شدیدم.
حالا از این حرفا که بگذریم ما هم اگر یه ذره شانس داشتیم و انقدر به طور سریالی توی ضربات پنالتی که 50 درصدش قطعا شانس هست الان کسی جرات نمی کرد به انگلیس حرفی بزنه.
نیمه نهایی جام جهانی 90 و نیمه نهایی یورو 96 از بارز ترین نمونه هاش هست که یه قدمی فینال بودیم و با بدشانسی در حالی که توی هر دو بازی تیم برتر بودیم ولی توی ضربات پنالتی به آلمان باختیم. خصوصا یورو 96 که اصلا حق آلمان نبود. قبول کنید و الکی از روی تعصب حرف نزنید. اگر باور ندارید برید فول مچ انگلیس آلمان توی یورو 96 رو ببینید.
و کلی دیدار دیگه که به طرز عجیبی همه رو توی ضربات پنالتی باختیم. دو تا از حذف شدنامون هم که اشتباهات مرگبار داوری بود. 1986 با آرژانتین و ماجرای گل هند مارادونا
و 2010 و توپی که توسط لمپارد نیم متر به داخل گل روفت و داور و کمکش گفتن ما چیزی ندیدیم و گل رو ناباورانه قبول نکردن.
حتما میخواین بگید جام 1966 هم با داوری قهرمان شدیم. نه حاجی خودتون رو گول نزنید. سال 1966 به روایت بزرگان تاریخ تنها تیمی که مستحق قهرمانی بود انگلیس بود و توی اون جام تیم های قدرتمندی مثل فرانسه و آرژانتین و اون پرتغال افسانه ای و همچنین آلمان رو شکست داد. پس قطعا نمیتونید بگید به دلیل اون گل حق انگلیس نبود. اونم که داور نمیگرفت شک نکن که بازم انگلیس بازی رو می برد.
اما نکته ی جالبش که خیلی خیلی حال میکنم اینجاست که همون تنها قهرمانیمون توی جام جهانی هم مقابل آلمان بوده و با 4 تایی کردن آلمان به قهرمانی رسیدیم. کلا خوراکمون توی فینال تیم های آلمانی هستن. این لیست بردهامون توی فینال های مختلف در برابر تیما آلمانیه
وستهام با مونیخ1860 در فینال جام برندگان اروپا
استون ویلا با بایرن مونیخ در فینال لیگ قهرمانان اروپا
منچستریونایتد با بایرن مونیخ در فینال لیگ قهرمانان
چلسی با بایرن مونیخ در فینال لیگ قهرمانان
لیورپول با بایرن در فینال سوپرکاپ اروپا
لیورپول با مونشن گلادباخ در فینال جام یوفا
لیورپول با مونشن گلادباخ در فینال لیگ قهرمانان اروپا
لیورپول با هامبورگ در فینال سوپرکاپ اروپا که هامبورگ رو 7 تایی کرد
ناتینگهام فارست با هامبورگ در فینال لیگ قهرمانان اروپا
چلسی با اشتوتگارت در فینال جام برندگان اروپا
توی دیدارهای ملی هم فینال جام جهانی 1966 رو داشتیم که اونم 4 بر 2 آلمان رو شکست دادیم.
ناموسا خودت ببین و قضاوت کن. دیگه باید قبول کنی که خوراکه انگلیسی ها توی فینال فقط آلمانی ها هستن
کلی هم قهرمانی داریم توی خاک آلمان که خاطره انگیزترنش برد 5 بر 4 مقابل آلاوز بود در فینال جام یوفا 2001 که توی وستفالن دورتموند به قهرمانی رسیدیم. آخرین قهرمانی انگلیسی ها هم در خاک آلمان نقره داغ شدنتون به دست چلسی توی آلیانس بود.
و چندتا قهرمانی دیگه که توی خاک آلمان بهش رسیدیم. در کل کمپ تفریحیمونه خاک آلمان.
دیگه با آمار و ارقام باهات حرف زدم نه ادعای الکی. اما به وضوح هم قبول داریم که توی عرصه ملی بسیار پر افتخار هستید و فاصله زیادی با انگلیس ایجاد کردید. اما شما هم بپذیرید فاصلتون در عرصه ی باشگاهی با تیمای انگلیسی در طول تاریخ رو.
هر چند که بحث اصلی من در این کامنت روی جدال های آلمانی ها و انگلیسی ها در فینال های تورنمنت های رسمی بود.
منطقی نمیگم؟