مشکلات ساسولوی روبرتو دی زربی از ماه دسامبر آغاز شد و این تیم طی یک روند نزولی تدریجی از بالای جدول فاصله گرفت.
به گزارش طرفداری، ساسولو هم اکنون با 35 امتیاز از 23 بازی در رتبه هشتم جدول رده بندی سری آ قرار دارد و این در شرایطی است که شاگردان روبرتو دی زربی در هشت بازی ابتدایی خود هیچ شکستی را تجربه نکرده بودند و 5 برد و سه تساوی را به ثبت رسانده بودند تا با کسب 18 امتیاز از 24 امتیاز ممکن خودشان را به عنوان یکی از مدعیان این فصل سری آ معرفی کنند اما این روند خوب با ورود به ماه دسامبر از بین رفت و حالا به بررسی دلایل افت شاگردان روبرتو دی زربی در هفته های اخیر می پردازیم.
روبرتو دی زربی از معدود سرمربیان ایتالیایی است که به فوتبال مالکانه (Positional play) اعتقاد دارد و تاکتیک های او تحت تاثیر سرمربیانی همچون پپ گواردیولا قرار گرفته است. بازپس گیری سریع توپ، پرس سنگین، ایجاد برتری عددی هدفدار در Zone های حیاتی، رعایت اصل superiority و ... اصولی هستند که در دستگاه تاکتیکی این سرمربیان جای دارد.
قبل از پرداختن به پارامتر های مختلف در خصوص عملکرد شاگردان دی زربی در این فصل و بررسی افت آن ها، باید به این نکته توجه کنیم که آخرین کلین شیت ساسولو به هفته یازدهم سری آ و بازی مقابل بنونتوی فیلپو اینزاگی برمی گردد. پس از آن بازی شاگردان دی زربی در 13 بازی نتوانستند کلین شیت کنند.
روبرتو دی زربی در بیش از 65 درصد از بازی های این فصل، تیمش را با سیستم 1-3-2-4 راهی زمین می کند.
آندره کونسیولی دروازه بان ثابت ساسولویی ها است. روژریو، فراری، مارلون سانتوس و مرت ماردر، خط چهار نفره دفاعی این تیم را تشکیل می دهند.
ولادد چریچس هم مدافع میانی ای است که در برخی از بازی ها به کار گرفته می شود.
ساسولو در میانه میدان از دابل پیوت مانوئل لوکاتلی و پدرو اوبیانگ استفاده می کند. فیلیپ یوریچیچ نیز بازیکنی است که در نقش پست 10 برای ساسولو به میدان می رود. دومینیکو براردی و ژرمی بوگا هم وینگرهای راست و چپی هستند که در اغلب مسابقات برای ساسولو به میدان رفته اند و برخی اوقات هم حامد ترائوره در پست وینگر به میدان می رود. فرانچسکو کاپوتو مهاجم مورد علاقه روبرتو دی زربی است که بخش قابل توجه ای از بازی های این فصل را از دست داد و همین اتفاق تاثیر زیادی را روی ترکیب هجومی این تیم داشت.
پرس سنگین نرووردی
تیم دی زربی در فاز انتقال منفی (زمانی که توپ را در اختیار ندارند)، high press and aggressively بازی می کند. یعنی تعداد مشخصی از مهره های این تیم زمانی که توپ در مالکیت تیم حریف است، بازیکن صاحب توپ را پرس و گزینه های پاس این بازیکن را محدود می کنند و این کار را هم با سرعت بالایی انجام می دهند.
تصویر بالا مربوط به آمار تیم های سری آ در پارامتر PPDA است و ساسولو از این حیث ششمین تیم سری آ است و با ثبت عدد 11.75 PPDA یی کمتر از میانگین سری آرا برای خود ثبت کرده است که نشان دهنده میل این تیم به پرس و بازپس گیری سریع توپ است. همان طور که گفتیم دی زربی از آن دست مربیانی است که به بازی Positional play اعتقاد دارد و یکی از فاکتور هایی که در این سبک بازی رعایت می شود پرس و بازپس گیری سریع توپ است.
(PPDA (Passes Allowed Per Defensive Action: این پارامتر با تقسیم تعداد پاس های حریف در زمین خودش بر تعداد کنش تدافعی انجام شده توسط تیم مدافع به دست می آید، به نوعی این پارامتر میانگین تعداد پاس های تیم صاحب توپ تا پیش از رخ دادن اولین کنش تدافعی تیم مدافع را به ما ارائه می دهد. پس هر چه عدد PPDA کمتر باشد نشان دهنده پرس سنگین تر و موثرتری است. PPDA 11.75 ساسولو نشان دهنده این قضیه است که به طور میانگین ساسولو به ازای هر 11.75 پاس حریف یک کنش دفاعی موفق را در زمین حریف به ثبت رسانده است.
ساسولو از لحاظ آمار xGA امیدگل متحمل شده نیز دومین تیم سری آ است و با 43.66 امید گل متحمل شده 34 گل را دریافت کرده و میزان اختلاف بین xGA (امید گل دریافتی) و گل های خورده این تیم نشان دهنده overperforming این تیم در خط دفاعی است. به زبان ساده تر ارزش موقعیت هایی که ساسولو در اختیار حریفش قرار داده است 43.66 بوده است و اگر ارزش هر گل را 1 بدانیم این تیم با توجه به موقعیت هایی که در اختیار حریف قرار داده است 10 گل کمتر دریافت کرده است البته ناتوانی مهاجمان حریف هم می تواند دلیل این اختلاف باشد چرا که پارامتر xG به ما نمی گوید که مهاجم حریف چگونه از موقعیتش استفاده کرده است بلکه ارزش موقعیتی که در اختیار مهاجم قرار گرفته را به ما نشان می دهد.
یکی از مشکلات این تیم موقعیت های خلق شده روی دروازه این تیم است و به نوعی ساسولویی ها موقعیت های زیادی را به حریفان می دهند و این آمار نگران کننده است. پرس سنگین ساسولویی ها و مشارکت 6 مهره این تیم در پرسینگ باعث ایجاد فضای خالی بین خط هافبک و خط دفاعی این تیم می شود.
در تصویر بالا شاهد این قضیه هستیم که ساسولویی ها با حفظ آرایش 1-3-2-4 خود، حریف را هنگام حضور در فاز بازیسازی تحت فشار شدید قرار می دهند.
ساسولویی ها هنگام پرس گزینه های پاس بازیکن صاحب توپ حریف را مارک می کنند و تیم حریف در فاز بازیسازی دچار کمبود فضا و گزینه پاس می شود. این اقدام ساسولویی ها یا باعث انتقال توپ از کانال های مرکزی به فلانک ها (کانال های کناری)می شود و حریف با توجه به نزدیکی به خط اوت تحت فشار قرار می گیرد و زیر توپ می زند و یا باعث پاس به عقب های خطرناک و پر ریسک می شود که هردو حالت شانس بازپس گیری توپ برای ساسولویی ها را بالا می برد.
در تصویر بالا به خوبی نحوه پرس ساسولویی ها را مشاهده می کنیم که با محدود کردن گزینه های پاس، بازیکن صاحب توپ (لاسه شونه) را وادار به عقب نشینی می کنند.
ساسولویی ها حریف را هنگامی که در فاز بازیسازی حضور دارد به شدت تحت فشار قرار می دهند. یکی از ضد تاکتیک هایی که برای مهار این پرس می توان استفاده کرد ارسال پاس های بلند است که به راحتی چند یونیت دفاعی ساسولو را از کار می اندازد و بازیکن حریف در فضاهای خالی ای که در زمین ساسولو ایجاد شده است صاحب توپ می شود. این ارسال های بلند یک دوئل هوایی بین مدافع ساسولو و مهاجمان حریف را ایجاد می کند و یکی از نقاط ضعف ساسولو پیروز نشدن در همین دوئل هایی است که برای تصاحب این توپ های بلند رخ می دهد. شاگردان دی زربی در 52 درصد از دوئل های شان ناموفق عمل کرده اند.
همان طور که در تصویر بالا مشاهده می کنید یک ارسال بلند 3 یونیت دفاعی ساسولو را از کار می اندازد و دووان زاپاتا، بازیکن آتالانتا در نبرد هوایی پیروز می شود و هم تیمی اش را در فضایی خالی که به دلیل پیشروی هافبک های ساسولو برای پرس ایجاد شده را صاحب توپ می کند.
زمانی که اولین خط پرس ساسولو شکسته شود، این تیم عقب نشینی می کند و آرایش 1-4-1-4 را اتخاذ و در همین حین رویکرد mid-block را در پیش می گیرد.
یکی از بزرگترین مشکلات ساسولو در حین همین جا به جایی و Man-marking حریف، فضایی است که بین خطوطش ایجاد می شود و هافبک های حریف می توانند به راحتی با یک حرکت وارد فضای بین خطوط شوند. در تصویر پایین مشاهده می کنیم که پدرو اوبیانگ برای مارک کردن خط هافبک یوونتوس جلو کشیده و فضای پشت این هافبک خالی می ماند. در همین حین پائولو دیبالا با نفوذ به این فضای خالی صاحب توپ می شود.
ارسال های بلند، بلای جان دی زربی و شاگردانش
یکی دیگر از بزرگترین مشکلات ساسولو نحوه برخورد با ارسال هایی است که وارد محوطه جریمه این تیم می شود. این مشکلات تنها مربوط به توپ هایی نیست که روی دروازه این تیم ارسال می شود بلکه وقتی توپ وارد محوطه جریمه ساسولو می شود مدافعان این تیم روی کارهای دفاعی تسلط ندارد.
ترکیب نرووردی های (سبز و مشکی) ایتالیا در فاز دفاع از عمق خوبی برخوردار نیست و این تیم نتوانست در پنجره نقل و انتقالاتی اخیر هم بازیکنی را جذب کند. البته تمام مشکلات این تیم در فاز دفاعی به عمق ترکیب دفاعی ختم نمی شود بلکه استراتژی های دفاعی این تیم نیز مشکلاتی دارد.
ساسولو در این فصل سومین تیم سری آ از لحاظ دریافت گل روی ضربات سر است. این تیم 7 گل را رو ضربات سر دریافت کرده است. پارما و سمپدوریا تیم های اول در این آمار هستند.
در تصویر بالا همان طور که مشاهده می کنید، مدافع چپ ساسولو برای تحت فشار قرار دادن بازیکن کالیاری اقدام کرده است اما فضای پشت این بازیکن خالی است. هافبک دفاعی تیم یار مستقیم خود را رها کرده است و بازیکن کالیاری به راحتی وارد halfspace راست شده و حتی مدافع وسط ساسولو نیز از جاگیری خوبی برخوردار نیست.
ساسولو با 5 مهره دفاعی به دفاع می پردازد.
در تصویر بالا هم به راحتی متوجه واکنش نه چندان مناسب دفاع راست ساسولویی ها روی این صحنه می شویم.. دو مدافع میانی نیز فقط در حال پوشش فضا هستند و هیچ اشراف و کنترلی روی یار حریف ندارند.
ضربه پذیر در ضد حملات
آخرین نکته مربوط به زمانی است که ساسولو در حال ترانزیشن از حمله به دفاع است. در این مقطع تیم حریف ضد حمله می زند.
ساسولو در این فصل به طور میانگین 3.71 ضد حمله به ازای هر 90 دقیقه را متحمل شده است و نکته نا امیدکننده ماجرا هم این است که 40.4 درصد از این ضد حملات منجر به شوت زنی به سمت دروازه ساسولو شده است
ساسولو علاقه خاصی به بازپس گیری توپ در زمین حریف دارد و همین اتفاق تیم را در ضد حملات ضربه پذیر می کند.
در تصویر بالا مشاهده می کنید که بازیکنان ساسولو قصد دارند سریعا توپ را بازپس گیری کنند اما اگر به هر دلیلی در این امر ناموفق عمل کنند فضای خالی زیادی را در اختیار حریفان قرار داده اند.
مجددا می بینیم که بازیکنان ساسولو روی ضد حملات جا مانده اند. با توجه به استراتژی های هجومی ساسولو شاید بهتر بود که یکی از هافبک های این تیم در زمین خودی باقی بماند و برای پرسینگ اقدام نکند تا بتواند ضد حملات و فضاهای خالی را مدیریت کند.
مشکلات تیم های ایتالیایی که به رویکرد بازی مالکانه و پرس سنگین اعتقاد دارند، به زمانی بر می گردد که توپ را از دست می دهند و خط پرس تیم هم نمی تواند بازپس گیری توپ را با موفقیت انجام دهد. ساسولو هم از این قضیه مستثنی نیست و روی ضدحملات بسیار ضربه پذیر نشان می دهد.
با توجه به تمام این نکات ساسولو برای خروج از این وضعیت بد باید برای ایراد های خط دفاعی اش تدبیری بیاندیشد و شاید بهتر است دی زربی از خود انعطاف به خرج بدهد و از شدت پرس تیمش بکاهد. کسب سهیمه لیگ اروپا می تواند پاداش خوبی برای ماجراجویی جذاب و دیدنی دی زربی و شاگردانش در رقابت های این فصل سری آ باشد.