MAM "DOSSEINجنگ ما عاشقای داش علی کریمی با مخالفاش بحث فوتبالی هیچ وقت نبوده...بحث حمیات اونا از ادمایی بوده که بقول خودشون منطقی روبروی داش علی کریمی ایستادن...
ما دو ورز نیتس که عاشق دا علی شدیم...
ما میدونستیم اون همچین ادمیه...
همون روزایی که معصومی کاپتان فوتسال سران گرفت و بعد ها صداش دراومد...
نه انیکه یه حرکتی بزنه و توی تلویزیون صد بار نشونش بدن و بگن داش علی کاری کرده...
رفیق های چند دهه اش دچار بیماری شدن و اون وقتی داش با کثیف ترین رقبای تاریخ زندگیش سر چیزی که از این فوتبال حقش بوده (( ریاست ورزش خودش )) میجنگیده این امتحان ها سر راش قرار گرفتن...
ما همیشه از این ادم این مدلی حرف زدیم..
همه این سالها هر وقت با کسی بحثم میشد بهش میگفتم : تنها توی هر تاریخی از یه کشوری مردم فقط و فقط یه نفر رو از خودشون میدونن..
اون سالهاست جزوی از خانواده ماست...سالهاست..همه مون میدونیم...خوب هم میدونیم
ما به هر کسی توی زندگیه مخصوصا فوبتالیمون داش نمیگیم...
اون داش همه ما فوبتالی هاست...اون تک داش علی زندگی همه ماست...
خدا این داش علی روهیچ وقت از زندگیه ما نگیره...هیچوقت..
نشون داد داش بودن چه معنایی داره..ببینید چه کارهایی برای رفقای چند دهه اش میکنه..مگه اون دوتا کم رفیق داشتن ؟؟؟نه منتها اونا دا علی نمیشن
بمونی برامون مرد بزرگ..بمونی برامون داش علی