یه موقع هایی بود دنیا قشنگ بود
یه موقع هایی بود میرفت جلو . . .
ملت ایران مظلووم ترین افراد تاریخ هستن! چرا اتفاقاتی نمی افته تا همه مردم خوشحال بشن؟ واقعا چرا؟
چرا زیر فشار اقتصادی هستیم؟ مگه چند بار زندگی میکنیم که اینجوری میشه؟؟
مملکتی ثروتمند داریم اما مناطق محروم بسیار و فقیر داریم بازم.
چرا حتی یک واکسن درست حسابی برای مردم ما دریغ میشه؟
چرا توی جام جهانی توپ مهدی طارمی چند سانتی متری به بیرون میره که مردم بازم رنگ خوشحالی رو نبینن؟
مردم برای دوری از این مشکلات میشینن فوتبال میبینن که فراموش کنن و دو ساعت لذت ببرن. اما بعضی ها نمیخوان مردم همین دو ساعت رو خوش باشن.
چه خوش گفت مرحوم میناوند: من ۴&۵ ماهه که از این فضای کُری بیرون آمدم چون مردم عصبی هستن ناراحتن!
در فاصله یک هفته دو چهره سرشناس رو از دست دادیم! چند سال قبل هم هادی نوروزی از بین ما رفت که هم قرمز و هم آبی شوکه شدن و یکدل شدند.
متاسفانه روز به روز مردم ناراحت تر میشن و دلخوشی هاشون کمتر میشن و صداشون شنیده نمیشه
انگار که نفرین شده ایم . . .
به امید روزی که وقتی از در خونه بیرون میایم همه خوشحال باشند از ته دل♡
