شور و شوق قهرمانی آلمان در ریو دیگر خوابیده و بازسازی تیم توسط لوو، به خوبی در جریان است. دو بازی که شامل باخت سنگین در خانه مقابل آرژانتین می شود، شادی بزرگ قهرمانی جهان را به فراموشی سپرده است. بعد از خداحافظی ناگهانی کاپیتان فیلیپ لام از بازی های ملی، کار لوو سخت تر شده که مسلما در ماه جولای انتظار آن را نمی کشیده است. با این حال،وی بدون شک خود را آماده روزهای بدون میروسلاو کلوزه کرده بوده است و باخت دو به 4 مقابل آلبی سلسته در طی چند روز گذشته و شانس های متعدد از دست رفته در این بازی ثابت کرد خلاء مهاجم لاتزیو در تیم ملی حس خواهد شد.
ماریو گومز به عنوان وارث میرو، تکرار فینال جام جهانی را به عنوان یار ثابت آغاز کرد، ولی نتوانست تاثیرگذاری خود را داشته باشد. او بعد از آنکه بهترین زمان بازی طی دو سال گذشته برای حضور در تیم ملی را از دست داد، طی این مسابقه کاملا خلع سلاح شده و بی اثر ظاهر شد. مهاجم فیورنتینا 3 موقعیت مسلم گلزنی را از کف داد و در نهایت در بین سوت های اعتراضی تماشاگران حاضر در دوسلدورف، از زمین بیرون رفت.
روز یکشنبه نوبت ماریوی دیگر آلمان ها بود. حضور گوتسه در پست شماره 9 هم در رده باشگاهی و هم در سطح ملی، هیچ گاه رضایت بخش نبوده و در مقابل اسکاتلند هم این قهرمان جام جهانی 2014 نمایشی ناامید کننده از خود بروز داد. با این حال، کلید بازی در دست یکی دیگر از ستاره های آلیانس آره نا در تیم ملی بود که مدت هاست خطرناک ترین سلاح تهاجمی تحت اختیار لوو بوده است. توماس مولر که در دو جام جهانی گذشته، بهترین گلزن مانشافت بوده، در همین سن کم توانسته 24 گل برای کشورش به ثمر برساند و به نظر هم نمی رسد به این زودی ها خسته شود.
در تمام طول بازی مقابل اسکاتلند ورژن گوردون استراکان، مولر بزرگترین تهدید برای آنها به شمار می رفت. او توانسته بود در همان اوایل بازی، دو ضربه سر خطرناک روانی دروازه رقیب کند که یکی وارد گل شده و دیگری از دست رفته بود، ولی نقش تاثیر گذار کشاورز کاملا نمایان بود. گل اول او از ارسال سباستین رودی به خوبی با جایگیری مولر، در قعر دروازه اسکاتلند نشست.
مولر بازی را در ابتدا به عنوان وینگر آغاز کرد در حالی که گوتسه به عنوان مهاجم هدف مورد استفاده قرار گرفته بود، ولی این هافبک-مهاجم جوان بایرن برای رسیدن به سطح مورد نظر در چنین پستی، به تلاش و پیشرفت بسیاری قبل از یورو 2016 نیاز دارد. گوتسه با توجه به تماس های سریع و حرکت های فریبنده اش، در پستی عمقی تر بیشتر به کار می اید تا بتواند فرارهای مورد علاقه اش را ترتیب دهد که بدون شک با شیوه بازی مهاجمین کلاسیک متفاوت است.
مولر توانایی های متفاوتی دارد. او شاید به اندازه گوتسه و رویس بااستعداد و پاهای جادویی نباشد، ولی قدرت بدنی بالاتری دارد و در مبارزه های هوایی بهتر است، بهتر حفظ توپ می کند و مهم تر از همه، ضربات تمام کننده تری دارد.
آلمان در مقابل اسکاتلند چندان محکم ظاهر نشد و چندین بار اسیر ضدحمله اسکاتلندی ها شده و شانس های مسلم معدودی خلق کرد. علاوه بر این و با وجود تسلط ژرمن ها به بازی، حریف موفق شد در نیمه دوم موفق عمل کرده و گل تساوی را در ایکچی آره نا به ثمر برساند. با این حال، توماس آنجا بود. دقایقی بعد از گل مساوی حریف، کرنری روی دروازه ارسال شد و باز هم قهرمان آلمان ها در بهترین زمان ممکن در بهترین مکان ممکن حضور داشت و توانست با گلزنی اش، 3 امتیاز بازی را ازان کشورش کند. فقط هم تیر دروازه بود که در دقایق تلف شده نیمه دوم از هت تریک او جلوگیری کرد.
بنابرین، بحرانی احتمالی از بیخ گوش لوو گذشت و او می تواند همچنان ادعا کند اوضاع بر وفق مراد است؛ حتی اگر عملکرد تیم مورد رضایت اهالی آلمان قرار نگرفته باشد. طی هفته های گذشته واضح بود که مهاجمی با کیفیت، غریزه و مهارت کلوزه در مانشافت نیاز است و با اینکه مولر خود را بیشتر به عنوان یک هافبک تهاجمی شناسانده است، بهترین گزینه برای جانشینی آقای گل تمام ادوار جام جهانی به نظر می آید.
گومز، گوتسه و فولاند جوان می توانند حمایت لازم در روی نیمکت را از شماره 13 به عمل آورند، ولی مولر باید به عنوان مهاجم اصلی قهرمان جهان، استفاده شود.
به نقل از وبسایت گل بین الملل
