22 ژانویه سال 2006 است. لیکرز آماده بازی با رپترز می شود و یک ماه قبل از این بازی، کوبی در سه کوارتر مقابل دالاس مورکس، قهرمان کنفرانس غرب، 61 امتیاز آورده بود و به گفته درک نویتسکی او به راحتی 80 امتیازی می شد، اگر کوارتر آخر را بازی می کرد. در انتهای بازی دالاس برایان شا، کمک مربی لیکرز و هم بازی سابق کوبی، او را تشویق کرد که به زمین برود و به 80 امتیاز حمله کند. اما کوبی در حالت مامبای خود بود و گفت:
نه ما 30 امتیاز برتری داریم. وقتی زمانش درست باشد و تیم لازمش داشته باشد انجامش می دهم.
یادآوری کنیم که در سال 2006 لیکرز در کنار کوبی تیم خوبی نداشت به شکلی که بازیکنانی مثل کوامی براون استارتر تیم بودند و بیشتر از 30 دقیقه بازی می کردند در نتیجه اکثر اقدام ها برای کوبی بود و در فاز هجومی تقریبا هیچ کمکی نداشت. بر می گردیم به 22 ژانویه 2006. در آن روز ها صحبت NBA درباره 51 امتیاز لبران جیمز جوان مقابل یوتا جز بود و صحبت دنیا درباره NFL و بازی های قهرمانی AFC و NFC بود اما در نهایت 81 امتیاز کوبی بود که سر تیتر همه روزنامه ها شد.
در اصل 22 ژانویه روز تولد پدربزرگ کوبی بود که چند سال قبل فوت کرده بود و مادربزرگش می‌خواست کاری متفاوت کند. پس در آن روز او تصمیم گرفت که برای اولین بار برای دیدن یکی از بازی ها کوبی برود. او هیچ وقت بازی های کوبی را نمی دید چون نمی توانست هیجان بازی را کنترل کند اما این بار می‌خواست برای اولین و آخرین بار بازی نوه خود را ببیند. کوبی می گوید مادربزرگش نزدیک ترین شخصیت به او را در خانواده داشت و رابطه نزدیکی با یکدیگر داشتند. با همه اینها کوبی می‌خواست برای مادربزرگش بهترین بازی اش را انجام دهد اما لیکرز رکورد 19-21 داشت و 8 بازی از 14 بازی اخر خود را باخته بود.
بازی که شروع شد به نظر می آمد تفاوتی با بازی های قبل نداشت. کوبی از هر راهی که می توانست امتیاز کسب می کرد اما رپترز تیم بسیار خوبی داشت و در ابتدای کوارتر یک 7 امتیاز برتری داشت. در کوارتر دوم هم این روند ادامه داشت و با وجود 26 امتیاز کوبی، تورنتو 14 امتیاز برتری پیدا کرد. نیمه دوم شروع می شود و احتمالا می دانید از اینجا به بعد چه اتفاقی می افتد. رپترز به برتری 17 امتیازی می رسد و بعد کوبی اولین امتیازش در نیمه دوم را می آورد. از اینجا به بعد هیچ کس کوبی را نمی‌توانست نگه دارد. اکثرا معتقدند که جیلن رز در کل بازی کوبی را دفاع می کرد اما او فقط 18 امتیاز به کوبی واگذار کرد در اصل همه بازیکنان حداقل یک بار او را دفاع کردند و موریس پیترسون بیشتر از همه به کوبی امتیاز واگذار کرد. در انتهای کوارتر سه او 53 امتیاز داشت.
کوبی در طول کریرش 5 بار در سه کوارتر 50 امتیاز یا بیشتر آورده بود اما این اولین و آخرین باری بود که کوارتر آخر را بعد از سه کوارتر 50 امتیازی بازی کرد. کوبی دو شوت اول کوارتر چهارم را خراب کرد. بعد موریس پیترسون به چشم او ضربه وارد کرد اما صدای سوت شنیده نشد و کوبی هنگام صحبت با داور از کلمه جادویی استفاده کرد و تکنیکال گرفت و این همه انگیزه ای بود که او نیاز داشت. از آن لحظه کوبی هر شوتی را تبدیل به امتیاز می کرد و تمرکز همه از امتیاز بازی به تعداد امتیاز های کوبی جلب شد. با شصت و سومین امتیاز، او رکورد بیشترین امتیاز کریر خودش را زد. با 72 امتیاز او الجن بیلر را رد کرد و رکورد بیشترین امتیاز کسب شده توسط یک لیکر را از آن خود کرد. با 79 امتیاز او بعد از چمبرلین بیشترین امتیاز تاریخ را گرفت. و درنهایت او با پرتاب آزاد، 81 امتیازی شد.
درسال 2016 وقتی از مربی سابق رپترز، سم میچل، پرسیدند چه حسی به کوبی دارد؛ او بدون فکر کردن گفت:
من از او متنفرم.
وقتی به کوبی پیام میچل را رساندند، او خندید و گفت:
از تنفرت ممنونم. من از آن قدردانی می کنم. واقعا دوستش دارم.
جیلن رز، جمعه که پانزدهمین سالگرد این بازی بود گفت:
من خیلی خوشحالم که در آن بازی بودم و توانستم نبوغ او را از نزدیک ببینم.
ویدیوی بازی 81 امتیازی کوبی برایانت
