پیش از آن‌که سراغ نقد سریال The Queen’s Gambit برویم، بد نیست نگاهی به رمان معروف والتر توویس بیاندازیم. این رمان که در دهه‌ی 80 در آمریکا منتشر شده است، پیش از هر چیز دیگری به آرا و نظرات جنبش فمنیستی تکیه دارد. بث شخصیت اصلی رمان، همواره در تلاش برای رسسیدن به استقلال فردی است و این مهم‌ترین و کلیدی‌ترین نگرش نگارنده‌ی رمان است.
یکی از نکاتی که در نقد سریال The Queen’s Gambit باید به آن توجه داشت، تنوع لوکیشن‌های چشم‌نواز، لباس‌های فوق‌العاده زیبا و رنگ‌های دلرباست، که این سریال را به یکی از پر هزینه‌ترین آثار تولید شده توسط نتفلیکس تبدیل کرده است. هریک از اپیزود‌ها کیفیت تولید یک فیلم سینمایی را دارند و علاوه بر کارگردانی هوشمندانه و طراحی‌های بی‌نظیر روایت به شکلی پیش می‌رود که ژانرها و موضوعات مختلفی را در سریال می‌بینیم.
در نقد سریالل The Queen’s Gambit باید گفت، تنوع ژانر یا بهتر بگویم تنوع موضوعات در این سریال، هر نوع مخاطب با هر سلیقه‌ای را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سریال ملکه شطرنج در حالی که جذابیت و هیجان یک درام ورزشی را دارد، گاهاً با روایتی تراژیک مخاطبش را در احساسات غوطه‌ور می‌کند.. گاهی به دنباله‌ی یک حس عاطفی، یک ملودرام عاشقانه را رقم می‌زند و در کنار همه‌ی این‌ها، باید چاشنی سیاست را هم اضافه کنیم. کش مکش‌های هارمن (به عنوان یک شطرنج باز آمریکایی) با بورگف (استاد بزرگ شطرنج جهان) که یک روس است، اندیشه‌های فلسفی سیاسی این سریال را تقویت می‌کند و به شکلی زیرکانه، با عدم پذیرش هیچ‌گونه جنبه‌ی سیاسی و مذهبی از سوی بث، از آن‌ها فاصله می‌گیرد. سریال کوئینز گمبیت ( The Queen’s Gambit ) در عین حال که حال و هوای یک اتوبیوگرافی را به نمایش می‌گذارد، سعی می‌کند شکل و شمایل یک درام تاریخی را نیز حفظ کند و همه‌ی این‌ها در کنار پرداخت فوق‌العاده و ساخت جذاب، باعث می‌شود که مورد توجه هر مخاطبی با هر طیف سلیقه‌ای قرار بگیرد.
اما علاقه‌مندان به بازی شطرنج، حتما باید این سریال را ببیند. جالب است بدانید، در نگارش سناریوی این سریال، گری کسپاروف ، قهرمان اسبق شطرنج جهان و بروس پاندولفینی ، مربی شطرنج به عنوان مشاور حضور داشته و تک تک بازی‌ها و حرکاتی که در این سریال به نمایش گذاشته می‌شود، با دقت خاصی طراحی شده است.
نظر منتقدان مشهور جهان در نقد سریال The Queen’s Gambi
دارن فرانیچ از مجله Entertainment Weekly به این سریال نمره‌ی خوبی داد و در نقد سریال گامبی وزیر The Queen’s Gambit در مورد بازی آنیا تیلور-جوی گفت :
آنیا تیلور-جوی در لحظاتی که آرام است، پلک‌هایش را باریک می‌کند و به راحتی حریف را از بین می‌برد. اما تمام بدن او وقتی بازی بر خلاف میلش باشد، ناامیدی عصبانیت را به تصویر می‌کشد
آلان اسپینوال در مجله‌ی Rolling Stone در نقد سریال کوئینز گمبیت The Queen’s Gambit می‌گوید:
یک پروژه‌ی زیبا از نظر بصری با چندین نمایش عالی ، همه در خدمت داستانی است که مدت‌ها قبل از پایان آن قابل پیش‌بینی است.
کارولین فرامکه از ورایتی در نقد سریال The Queen’s Gambit می‌گوید:
Queen’s Gambit موفق می شود بازی و بازیکنانش را به لطف داستان سرایی هوشمندانه شخصی سازی کند. آنیا تیلور-جوی ، بازیگر نقش اصلی، آنقدر مغناطیسی است که وقتی به لنز دوربین خیره می‌شود ، درخشش خیره کننده‌اش برای هر بیننده‌ای یک تهدید به حساب می‌آید.
در پاین ۷ قسمت جذاب و دیدنی که توصیه من این است اصلا از دست ندهید ، خود ساختگی ، هنر شطرنج ، موسیقی عالی ، طراحی لباس معرکه ، بازی‌های درخشان ، کارگردانی بی نقص...
