زمان من جامعه با حمایت پدر از پسر مشکل داشت

نیما نکیسا در طرفداری: هیچوقت نگفتم از عابدزاده دلخورم

احسان ولی دوست 12/17/2020 - 17:00 مشاهده پروفایل

2,084 مشاهده / 5 دیدگاه 8

در ادامه گفتگو با نیما نکیسا، از شایعات دلخوری او پرسیدیم، شایعاتی که در زمان بازیگری او مطرح شد و از ناراحتی اش می گفت. آیا واقعا نکیسا دلخور شد که عابدزاده به او ترجیح داده شده بود؟ تا ساعات آتی، بخش های مرتبط با فینال لیگ قهرمانان آسیا تقدیم مخاطبان طرفداری می شود. یک سورپرایز کوچک نیز برای هواداران پرسپولیس داریم

تماشگر سومین بخش از گفتگوی طرفداری با نیما نکیسا هستید. صحبت های او در سالروز پیروزی حماسی 6-2 ایران مقابل کره و همینطور کری خوانی های مجازی که برخی پیشکسوتان را هم درگیر خود کرده، پیش از این تقدیم شما شد. در این بخش درخصوص شایعات دلخوری نکیسا از حضور احمدرضا عابدزاده درون دروازه پرسیدیم. همچنین دروازه بان اسبق تیم ملی از درک بهتر حمایت پدر از فرزند در جامعه امروز گفت. نکیسا گذری هم به جام جهانی 1998 و آن گل معروف سینیشا میهایلوویچ زد.

این بخش از گفتگو را می بینید و می خوانید.

آقا نیما سوالات جذاب زیادی برای پرسش از شما دارم، مثلا رقابت شما با احمدرضا عابدزاده. از جایی شنیدیم که شما در آن سال ها دلخور بودید با این وجود که آماده تر بودید ولی احمدرضا عابدزاده را به شما ترجیح دادند. هنوز هم همین نظر را دارید؟

من هیچ جایی چنین حرفی نزده ام. اگر این حرف که زاییده فکر مریض بعضی از آدم ها است و در جراید ثبت شده است تقصیر من نیست. می توانستم بروم این نشریه آن نشریه و بخواهم بگویم چرا تیتر زرد استفاده می کنید تا تیراژ روزنامه تان را بالا ببرید. من جایگاهم را خوب شناختم و همیشه می دانستم جایگاهم چه چیزی است. اصلا در مقام قیاس و مقایسه نبودم و نیستم، آقای عابدزاده، آقای غلامپور، آقای سعید عزیزیان، آقای نادر فریاد شیران، ناصر خان اسطوره، من اصلا درجایگاهی نیستم که حتی لباس این عزیزان را برتن کنم. خداراشکر می کنم توانستم مدتی خدمت گزار باشم، من هم علاقه مند بودم در فضایی که دارم فعالیت می کنم پیشرفت داشته باشم. هیچوقت به سبب حضور پدرم که یکی از بزرگان ورزش است و همیشه بحث احترام به پیشکسوت را یاد آور شدند، نبوده. ببینید سیاست های آلوده دنیا معمولا شما را به چیزی متهم می کند که نیستید، مثلا شما آدم مقید و متدینی هستید، شما را به بعضی از فضاها یا ناهنجاری ها منتسب می کنند و فضایل اخلاقی شما را نادیده می گیرند. من هم جوان بودم و شاید یک جاهایی ناراحت می شدم اما از حیطه ادب و احترام هیچوقت خارج نشدم. اگر امروز بحث حمایت پدر از پسر به وجود می آید، آن موقع هم بحث حمایت پدر من از پسرش بود ولی امروز قابل درک تر است که اگر پدری، پسرش در شرایطی قرار بگیرد که باعث افتخار خانواده اش شود، خانواده اش با عشق نگاه می کنند به آن پسر و خوشحال هستند از اینکه چنین فرزندی تربیت کرده اند. همانطور که الان آقای عابدزاده هم دارد این طعم شیرین را می چشد. امروز فرهنگ فوتبال به جایی رسیده که این امر را تحسین می کند اما 25 سال پیش اسم این حمایت ها و مسائل را لوث می گذاشتند. پدرش برای چه با او می آید؟ برای چه پدرش در مورد او حرف می زند؟ در تمرینات چه کار می کند؟ اصلا نمی خواهم وارد این مسائل شوم اما خوشحالم که تاریخ فوتبال ایران چه به خواه و چه ناخواه اسم بنده را در خودش جای داده و اگر انسان ها در کشور 100 بار دیگر از دست بروند و به دنیا بیایند، اگر اهل تاریخ خواندن در فوتبال باشند، اسم بنده کمترین را مشاهده خواهند کرد. من دروازه بان بدی نبودم و تمام تلاشم را برای ایران کردم که افتخارآفرین باشم، خیلی جاها توانستم و خیلی جاها نتوانستم. شما وقتی از خانه با اتومبیل تان بیرون می آیید هیچ تضمینی برای اینکه تصادف نکنید وجود ندارد و دروازه بان هم وقتی درون دروازه قرار می گیرد هیچ تضمینی برای اینکه اتفاقی برایش نیفتد وجود ندارد. هیچ دروازه بانی حتی نمی تواند بگوید از یک تیم محلی گل نمی خورد و این نشان می دهد چقدر سطح فرهنگ سازی و آموزش در فوتبال دوستان بسیار متعصب و به نظر من ناآگاه وجود دارد که شما را نسبت به فنی ترین نکاتی که رعایت کرده ای مورد تاخت و تاز قرار می دهند. اگر من گلی از آقای میهایلوویچ خورده ام دلیل فنی دارم برایش، آن موقع نمی توانستم این دلیل را بیان کنم ولی امروز با افتخار می گویم، دیوار دفاعی ای که 8 ضربه آزاد از آن عبور کند و حتی 1 دانه توپ هم به آن دیوار دفاعی نخورد، ایراد از من نیست. من یک بار دیوار دفاعی ام را اشتباه بستم، 10 بار بستم آیا در آن تیم کسی نبود که بگوید تو 15 بار دیوار دفاعی ات را اشتباه بسته ای؟ اینطور نیست به این می گویند نگاه سطحی. نگاه سطحی به ماجرا می شود در صورتی که این کوه یخی که داریم می بینیم چند صد متر زیر آن سطح آب ریشه دارد، من و بچه های دیگر تلاش مان را کردیم، هیچکس نبوده که بخواهد لطمه ای بزند و اهمالی کند. اما هنوز که هنوز است من می توانم فیلم برای شما بگذارم که بزرگترین دروازه بان های دنیا تیم ملی کشورشان را بدبخت کرده اند و گل هایی خورده اند در حد اینکه اگر کسی نداند فکر می کند این قرار است فیلمی کمیک بازی کند. مثلا به او گفته می شود می روی داخل دروازه، سکانسی از تو گرفته می شود، یک شوت زده می شود و خودت بگیر و از بین پاهایت بنداز داخل گل. متوجه هستید؟ خداراشکر ما از این گل ها نخوردیم.

پایان بخش سوم

بخش های چهارم و پنجم تا ساعاتی دیگر منتشر می شوند...

همچنین ببینید: