در هفته های اخیر شاهد درخشش یک مهاجم دانمارکی در بارسلونا بوده ایم. بازیکنی که احتمالا بخش خیلی زیادی از هواداران بارسلونا تا فوریه 2020 حتی نامش را هم نشنیده بودند و مدام در میان اسامی چون لائوتارو مارتینز و تیمو ورنر به دنبال یک کمک حال برای لیونل مسی در خط حمله می گشتند؛ این شما و این هم مارتین بریتویت
داستان کریر مارتین بریتویت تا پیش از پیشنهاد بارسلونا چندان نکته خاصی ندارد. او کارش را در سال 2007 از تیم شهر خودش، اسبیرگ دانمارک آغاز کرد و پس از حضوری کوتاه در میتیولن به زادگاهش بازگشت و تا سال 2013 با اسبیرگ ادامه داد. پس از آن بود که مهاجم دانمارکی به تولوز فرانسه پیوست و برای اولین بار به تیم ملی دانمارک دعوت شد. بریتویت در فرانسه توانست آمار قابل قبول 40 گل و 15 پاس گل در 146 بازی را از خودش برجای بگذارد و این درخشش از چشم میدلزبورو دور نماند. مهاجم دانمارکی در سال 2017 به فوتبال انگلیس رفت و یک فصل را در چمپیونشیپ گذراند و وی پس از نیم فصل حضور در میدلزبورو، به صورت قرضی به بوردو فرانسه منتقل شد و فصل 2017/18 را در آن تیم سپری کرد و باز هم به انگلیس برگشت. پس از یک نیم فصل حضور دیگر در ترکیب میدلزبرو، بریتویت باز هم به صورت قرضی از این تیم جدا شد و به لگانس رفت و عملکردش آنقدری راضی کننده بود که سران لگانس مجاب شوند 5 میلیون یورو برای او بپردازند. مهاجم 177 سانتی متری کنونی بارسلونا فصل 2019/20 را در لگانس شروع کرد اما فکرش را هم نمی کرد که قرار است فصل را در چه تیمی به پایان برساند.
به بارسلونا برگردیم. ژانویه سال 2020 است؛ ارنستو والورده از بارسلونا اخراج شده و این تیم همچنان از مشکل گلزنی رنج می برد. چشم امید هواداران به بازگشت عثمان دمبله به میادین است اما خیلی زود این امید به طور کامل از بین می رود. وینگر فرانسوی بارسلونا طبق عادت همیشگی خود در این تیم باز هم دچار یک مصدومیت سنگین شد و مشخص شد فصل را از دست می دهد. تا اینجای کار اتفاق جدیدی رخ نداده بود، مشکل از جایی شروع شد که پنجره نقل و انتقالاتی زمستانی به پایان رسیده بود؛ در چنین شرایطی هیچ تیم لالیگایی بزرگی مهاجمان تراز اول خود را از دست نمی دهد و بلوگرانا مجبور است به تیم های پایین جدولی رو بیاندازد و 18 میلیون یورو برای بند آزاد سازی قرارداد مارتین بریتویت به لگانس بپردازد. همانطور که پیش بینی می شد این انتقال چندان به مذاق هواداران بارسلونا خوش نیامد و موج انتقادات نسبت به این خرید آغاز شد. در ادامه فصل مارتین بریتویت علی رغم نمایش های پرتلاش خود و اثبات این حرفش که سریع ترین بازیکن تیم است، نتوانست مطابق انتظارات نقش قهرمان غیرمنتظره نیوکمپ را بازی کند و پرونده فصل 2019/20 با بدترین نتیجه ممکن برای بارسلونا و کیکه ستین به اتمام رسید.
آغاز فصل 2020/21 و ورود رونالد کومان به بارسلونا. در روز هایی که بریتویت در مصاحبه های خود از انگیزه بالایش برای ادامه کار در بارسلونا سخن می گفت، اتفاقی که کمی هم قابل پیش بینی بود رخ داد. لوییس سوارز، سومین گلزن برتر تاریخ بارسلونا از جمع شاگردان کومان جدا شد و بارسلونا خط حمله خود را از قبل هم خالی تر دید. هرچند که بلوگرانا تلاش های زیادی برای آوردن ممفیس دیپای انجام داد اما موفق به انجام این کار نشد تا بارسلونا فصل را بدون مهاجم نوک تخصصی آغاز کند؛ اما صبر کنید، مارتین بریتویت هنوز در نیوکمپ است. در روز هایی که هواداران بارسلونا تقریبا وجود او را از یاد برده بودند، شماره 9 افسانه ای تیم به مهاجم دانمارکی رسید و مایه تعجب بسیاری از اهالی فوتبال شد. فصل با کسب دو پیروزی متوالی برای تیم منقلب شده کومان آغاز شد اما نتایج بد خیلی زود از راه رسیدند. بارسلونا مقابل سویا به تساوی رسید و مقابل هر دو تیم بزرگ شهر مادرید شکست خورد. تغییرات مداوم در ترکیب خط حمله بارسلونا جواب نمی داند؛ نه لیونل مسی آن مسی همیشگی بود و نه آنتوان گریزمان سایه ای از نامزد سابق توپ طلا داشت اما مارتین بریتویت همچنان در بارسلونا است. مهاجم دانمارکی از مصدومیتی که اوایل فصل گریبانش را گرفته بود خلاص شده بود اما باز هم به مانند انتظار نیمکت نشین مطلق تیم بود. بهترین روز های بریتویت در بارسلونا از 25 نوامبر (5 آذر) شروع شدند، درست یک هفته پیش از نگارش این مطلب. آزولگرانا برای قطعی کردن صعودش به مرحله یک هشتم نهایی باید در اوکراین به مصاف دینامو کیف می رفت. بریتویت در این بازی برای اولین بار در فصل جاری مهاجم فیکس بارسلونا بود. وی توانست بهترین عملکرد دوران حضورش (تا این لحظه) در بارسلونا را در این بازی به نمایش بگذارد. مهاجم دانمارکی با یک پاس هوشمندانه گل اول تیمش را برای سرجینیو دست ساخت و زننده دو گل بعدی بلوگرانا بود. 4 روز بعد و در بازی مقابل اوساسونا بریتویت باز هم گره گشا ظاهر شد و گل نخست تیمش را وارد دروازه حریف کرد. در بازی شب گذشته هم که ترکیب بارسلونا عرصه حضور بازیکنان جوان زیادی بود، بریتویت مجددا درخشید و علاوه بر زدن گل دوم تیم کومان، پنالتی که خودش گرفته بود را به عثمان دمبله داد تا یک عملکرد بی نقص دیگر از خودش بر جای بگذارد و به نوعی از کسی که به طور غیرمستقیم دلیل آمدنش به بارسلونا بود، تشکر کند.
این خلاصه ای از دوران حرفه ای مارتین بریتویت بود، کسی که تا کنون هیچ وقت بازیکن بزرگی نبوده و احتمالش هست که هیچ وقت هم به آن تبدیل نشود اما قبل از قضاوت در خصوص وی این بخش از مصاحبه اش را بخوانید تا بیشتر با زندگی و روحیه بالای ستاره این روزهای بارسلونا آشنا شوید:
در کودکی به دلیل بیماری‌ای که در پایم داشتم، دو سال تمام را روی ویلچر گذراندم. بعضی بچه ها با این مشکل دست به گریبان هستند. باید استراحت می‌کردم و قادر نبودم فشاری به پاهایم وارد کنم. برای من که بی تاب فوتبال بازی کردن بودم، تحمل این دو سال خیلی سخت بود. در کانون توجهات بودم و همه به من نگاه می‌کردند. نمی‌خواستم متفاوت از بقیه باشم. همان اتفاق باعث شد به بقیه که متفاوت هستند، احترام بگذارم و قدر داشته‌هایم را بدانم.دوران سختی بود ولی زندگی همین است.
جمله "شانس تنها یکبار در خانه آدم را می زند" را حتما شنیده اید. بریتویت بزرگترین مهاجم کنونی بارسلونا نیست، حتی در تیم ملی دانمارک هم کسی از دید ستاره تیم به او نگاه نمی کند؛ با این حال یک بازیکن بسیار پرتلاش و در خدمت تیم است و توانسته نقش بزرگی دربازگشت آنتوان گریزمان به فرم خوب خودش داشته باشد. شانس یکبار در خانه بریتویت را زده و حالا او به خوبی دارد از آن برای زندگی کردن در رویای خود استفاده می کند.
