طرفداری / فراتر از یک مدیر ورزشی. او فقط مدیر ورزشی دورتموند نیست. اسطوره و یکی از بهترین بازیکنان تاریخ باشگاه است. میشائیل تسورک اکنون 58 ساله است و 43 سال از این 58 سال را به دورتموند خدمت کرده است. مرور دوران درخشان و جذاب تسورک در بروسیا دورتموند خالی از لطف نیست.
تسورک تمام دوران ورزشی اش را در بروسیا دورتموند گذرانده است و در تمامی رده های سنی برای دورتموند بازی کرده است. او افتخارات زیادی چه به عنوان بازیکن و چه در زمانی که مدیر ورزشی بوده است با دروتموند کسب کرده. اما تسورک به جز جام جهانی زیر 20 ساله ها هیچگاه در یک تورنمنت بین المللی برای آلمان به میدان نرفته و فقط 7 بازی ملی در کارنامه خود دارد. او 572 بازی برای دورتموند انجام داده و 159 گل برای زنبور ها به ثمر رسانده و 31 پاس گل نیز برای هم تیمی های خود ارسال کرده است در حالی که در پست هافبک دفاعی بازی می کرد!
بسیاری از منابع معتبر معتقدند تسورک بهترین گلزن تاریخ دورتموند است اما برخی منابع آلفرد پریسلر را بهترین گلزن تاریخ دورتموند می دانند.
اگر بخواهیم نگاه دقیق تری به عملکرد میشائیل تسورک در دوارن بازیگری داشته باشیم، زمان زیادی می برد چرا که او 17 سال برای تیم اصلی بروسیا دورتموند بازی کرده و همواره تاثیرات چشمگیری در عملکرد بروسیا دورتموند داشته است. تسورک رکورددار بازی برای دورتموند است و هیچ بازیکن دیگری در دورتموند حتی به رکورد او نزدیک نشده است. اسطوره وست فالنی ها خاطرات زیادی را برای عاشقان دورتموند رقم زده که مهم ترین آنها درخشش در سال های 96 و 97 است. تسورک به رغم اینکه در پست هافبک دفاعی بازی می کرد به همراه کارل هاینس ریدله مهاجم، یکی از بهترین زوج های دورتموند در گلزنی و گل سازی بوده اند.
تسورک در سال 1981 وارد تیم بزرگسالان شد و در سال 82 نیز اولین بازی رسمی خود را انجام داد. به دلیل ظاهر زیبا و موهای بلندش به او لقب رولف روسمان (سرمربی آلمان) را دادند.
شخصیت و چهره ای کاریزماتیک و جذاب و یک وست فالنی واقعی. لازم به تعریف نبود. همه می دانستند او کیست. او متولد دورتموند بود. اغلب بازی ها را در ورزشگاه حضور داشت. هر روز که دورتموند بازی داشت مثل تمامی اهالی دورتموند، پیراهن سیاه و زرد را می پوشید و به خیابان می آمد. کاری که هر دورتموندی در دورتموند انجام می دهد. پیرمرد ها کودکان را در آغوششان می گیرند و خاطراتی سیاه و زرد از عشق و جنون برایشان تعریف می کنند. تسورک نیز یکی از این کودکان بود. او بلافاصله کار در تیم های رده پایین دورتموند را شروع کرد و زمانی که به تیم اصلی آمد همه می گفتند این پسر اسطوره خواهد شد. غیر ممکن است یک سیاه و زرد پیراهنی جز پیراهن دورتموند بپوشد. به قول مارکو رویس کسانی که در دورتموند متولد می شوند به طور خودکار دورتموندی می شوند.
او در اولین فصل خود فقط 9 بازی انجام داد و نتوانست خیلی تاثیر گذار ظاهر شود. اما در فصل بعد، یعنی در 82/83 تسورک به یکی از اصلی ترین ارکان تیم تبدیل شد و در 29 بازی 2 گل و 1 پاس گل از خود به جا گذاشت. وظایف دفاعی تسورک مانع از درخشش او در قسمت هجومی تیم شد.
در فصول بعد، دورتموند اصلا شرایط مطلوبی در بوندسلیگا نداشت و درحال جنگیدن برای بقا در لیگ بود و در آن فصل میشائیل به عنوان هافبک دفاعی در تیم بازی می کرد و برای ماندن دورتموند در بوندسلیگا کمک شایانی کرد و در نهایت دورتموند فصل را با رتبه 16 ام به پایان رساند و دورتموند وارد پلی آف شد. دورتموند بازی رفت را در خانه کلن 2 بر 0 باخت و بازی برگشت را 3 بر 1 برد و تسورک گل دوم را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. از آنجا که در آن فصل هنوز قانون گل زده در خانه حریف اعمال نشده بود، دورتموند در بوندسلیگا ماندنی شد.
سالهای تکراری و یکنواخت و نه چندان جالب دورتموند سپری شدند تا اینکه سال 89 رسید. انگیزه ای که در سال 89 به تیم تزریق شد پایه گذار دهه طلایی بعدی بود. سال 89 دورتموند در فینال دی اف بی پوکال در یک بازی خاطره انگیز توانست 3 بر 1 وردربرمن را شکست دهد و قهرمان این جام شود. تسورک در آن فصل به جز اولین بازی جام حذفی، در تمامی بازی ها کاپیتان بود. دیگر ستاره دورتموند در آن فصل نوبی دیکل دوست داشتنی بود. او نیز هنوز در دورتموند است و گوینده ورزشگاه سیگنال ایدونا پارک و گزارشگر و البته خبرنگار اختصاصی دورتموند است. سال 89 دورتموند را برای همیشه تغییر داد. دوباره به دورتموند احساس زنده بودن را تزریق کرد. رنگ زرد پیراهن دیوانه کننده تر از همیشه بود. اکنون شیران وست فالن آماده خلق افسانه ها بودند. قلم تاریخ به دست آنها رسیده بود. شروع به نوشتن کردند...
در سال 95 بالاخره انتظارات به پایان رسید و دورتموند برای اولین بار از تاسیس بوندسلیگا توانست قهرمان این رقابت ها شود. تسورک فصلی رویایی را پشت سر گذاشت و از جمله به یاد ماندنی ترین لحظات فوتبال او هتریک در پیروزی 4 بر 0 دورتموند مقابل هامبورگ بود. کاپیتان، اولین بوندسلیگای تاریخ دورتموند را بالای سر برد. احساسات ویژه ای خلق شد. مثل قهرمانی سال 89 تماشاگر ها دوباره به وسط زمین آمدند. تسورک در آن فصل 44 بازی انجام داد و 16 گل و 2 پاس گل از خود به جای گذاشت.
سال 1997؛ زمان خلق افسانه ها رسیده است
تسورک و دورتموند در سال 97 و با غلبه بر یوونتوس توانستند قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شود. هیجان انگیز بود. این قهرمانی حاصل جاه طلبی و اهداف بلند پروازانه مدیریت تیم بود.
دورتموند در گروه خود دوم شد. آتلتیکو مادرید با تفاضل گل بیشتر به عنوان تیم اول به مرحله بعد رفت و دورتموند به عنوان تیم دوم صعود کرد و به مصاف اوسر فرانسه رفت و این تیم را در رفت و برگشت با نتیجه 4 بر 1 درهم کوبید. دورتموند در مرحله بعد به مصاف منچستر یونایتد رفت و در رفت و برگشت منچستر فرگوسن را برد و به مصاف یوونتوس پر ستاره رفت. تسورک در راهیابی دورتموند به فینال نقش پررنگی داشت و از همیشه محبوب تر شد.
فینالی خاطره انگیز بود. در آن زمان دورتموند محبوبیت کنونی را نداشت. می توان گفت تیم منفوری بود. دورتموندی که رقیب بایرن مونیخ بود قرار بود در فینال مونیخ بازی کند. رسانه های آلمانی هیچ حمایتی از دورتموند نکردند. آنها معتقد بودند دورتموند باید شکست بخورد. این فینال گورستان دورتموند است.دورتموند شایسته نیست.
تسورک به عنوان کاپیتان دورتموند در آن فصل حضور داشت. البته در فینال نیمکت نشین بود اما دورتموند توانست یوونتوس را با نتیجه 3 بر 1 ببرد. نتیجه ای مقتدرانه. پاس فوق العاده اندی مولر و چیپ دیدنی لارس ریکن تا ابد در یاد ها ماند.
شروع یک ماجراجویی جدید
تسورک در سال 98 رسما از فوتبال خداحافظی کرد و بلافاصله به مدیریت تیم پیوست. میشائیل در آن زمان محبوبیت چشم گیری داشت. او در ادامه در رهایی دورتموند از بحران مالی کمک بسیاری کرد و امروزه یکی از برترین استعداد یاب های دنیا ست. تسورک به عنوان مدیر ورزشی پیشنهاد اد وودوارد را با حقوق سه برابر رد کرد. فصل قبل نیز با تمدید قرارداد خود تا سال 2022 خیال دورتموندی ها را راحت کرد.
تسورک در دورانی که مدیر ورزشی بوده است قرارداد های چشم گیری بسته و ماتیاس سامر مشاور ارشد او نیز در این روزها پیش از پیش به او کمک می کند. خرید ارلینگ هالند و کشف استعداد هایی همچون جیدون سانچو، یوسوفا موکوکو، جیو رینا و جود بلینگام تکه ای از هنر میشائیل تسورک در امر نقل و انتقالات است. او و یواخیم واتسکه تنها افرادی بودند که از تمدید قرارداد مارکو رویس اطمینان داشتند.
او در این دوران با دورتموند توانست عناوین ارزشمندی چون بوندسلیگا و جام حذفی و راهیابی به فینال چمپیونز لیگ کسب کند. تسورک همچنین کاشف یورگن کلوپ و توماس توخل در دنیای مربی گری است. در واقع اگر درایت و اعتماد تسورک نبود این دو سرمربی بزرگ هرگز به این سرعت پیشرفت نمی کردند و به این راحتی به سطح اول اروپا نمی رسیدند. تسورک و واتسکه رابطه ستودنی و برادرانه دارند و هرگز علیه یکدیگر حرف نزده اند. رابطه ای فوق العاده که نظیر آن را فقط در تیمی مثل بایرن مونیخ می توان دید.
گفته می شود بعد از خداحافظی میشائیل تسورک از دنیای فوتبال و دنیای خود یعنی دورتموند، سباستین کهل دیگر اسطوره دورتموند جانشین او می شود. در دورتموند میشائیل تسورک به عنوان یک اسطوره شناخته می شود، اسطوره ای که همواره به دنبال ایجاد آرامش و راحتی برای بروسیا دورتموند و جامعه دورتموند بوده. اسطوره ای که خون وست فالنی در رگ هایش جریان داشت. چه در روزهای شیرین و چه در شرایط تلخ کنار دورتموند ماند. رفتن ستارگان را می دید اما فقط بازوبندش را محکم تر می کرد و با اشکی که در چشمانش و غروری که در قلبش جمع شده بود لوگوی دورتموند را می بوسید. یک هنرمند با خلق آثاری شگفت انگیز در کمال سادگی. همان کاری که هنرمند ها به خوبی انجام می دهند. با این اوصاف، هرگز به اندازه ای که شایسته اش بود مورد توجه قرار نگرفت.
