سیریک یکی از شهرهای میناب استان هرمزگان در جنوب ایران است. این شهر است. این شهر که در کرانهٔ دریای عمان قرار دارد مرکز شهرستان سیریک است. فاصله‌ی سیریک تا میناب ۸۲ کیلومتر و تا بندرعباس ۲۰۳ کیلومتر است. اکثر مردم سیریک مسلمان و پیرو مذهب سنی هستند و به زبان بلوچی و شهري سخن می‌گویند. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۵٬۱۳۷ نفر (۱٬۱۸۲ خانوار) بوده‌است.
شهرستان سیریک از مناطق بکر گردشگری در استان هرمزگان است. مناطق گردشگری سیریک شامل: تالاب بین‌المللی آذینی با پوشش چندل و حرا، بازارچه میشی، ساحل شهر سیریک، ساحل کوهستک، معبد عشاق، باغات مهمانی و نخلستان‌های زیبای روستای دودر و اسکله‌های صیادی است. جشمه آب گرم گروگ یا «شکارون» به زبان محلی، که محل آب خوردن حیواناتی چون بز وحشی، آهو، کفتار، شغال و… است. این آب برای انسان قابل آشامیدن نیست؛ ولی صدای شرشر گوشنوازی دارد. برای رسیدن به این چشمه باید مسیر رودخانه فصلی خارو گروگ راتا زیر کوه تقی رو تا زیر بریدگی به شکل هفت دنبال کنید؛ ولی متأسفانه این چشمه و آبشخور حیوانات نیز مانند سایر آبگیرها وتالابهای کشور روزهای روبه زوال خودرا طی میکند.و یکی از طبیعت های سیریک کلات سولی همزانگ است. میانگین ۵۰۰۰نفر از خانوارهای سیریکی در کشورهای امارات-قطر و عمان زندگی می‌کنند؛ که بیشتر برای کار به این کشورها مهاجرت کرده‌اند.
شهربندر سیریک در باختر شهرستان میناب در مسیر راه آسفالته میناب-جاسک ودر راس الخط آب های دریای مکران (عمان) وخلیج فارس در ۲۶درجه و۳۱دقیقه پهنای شمالی و۵۷درجه و۶دقیقه شرقی نسبت به نیمروز گرینویچ قرار گرفته ومساحتی حدود ۳۳۵۱ کیلومتر مربع داردومیانگین بلندی آن از سطح دریا ۶متر میباشد و فاصله آن تا شهر میناب ۷۵کیلو متر وتا مرکز استان (شهر بندرعباس) ۱۷۵کیلومتر است. شهر سیریک در راس الخط دریای مکران(عمان)وخلیج فارس با شن های سفید ونقره ای بکر وسواحل گسترده ماسه ای وآب های زلال آبی یکی اززیبا ترین مناطق طبیعی هرمزگان محسوب می شود وچون نگینی در میان بنادر استان هرمزگان می درخشد. در سیریک از هیاهوی شهرهای بزرگ هرمزگان اثری نیست همه صدای حرکت امواج دریاست که زندگی پرتلاش را تداعی میکند.
سيريك گرم و مرطوب بوده و كمترين درجه هوا در زمستان به 5 درجه مي رسد و در تابستان به علت وزش بادهاي صد و بيست روزه سيستان يا بادهاي موسمي كه از سمت اقيانوس هند مي وزند اكثر روزها هوا نسبتا معتدل مي شود ولي بعضي از مواقع به بالاترين درجه حرارت يعني بیش از 45 درجه مي رسد. در این منطقه رطوبت هوا به 90% نیز میرسد.
شهرستان سیریک دارای موقعیت بندر گاهی و جلگه ای است. سواحل غربی آن به وسیله بلندیهای فرسایش یافته وکم ارتفاع محصور شده است. این بلندیها بصورت دیواره ممتد ادامه یافته و در نزدیکی سیریک حدود 400 متر است. این رشته ارتفاعات در قسمت شمال بوسیله تنگ جیفری قطع می شود. مهمترین کوه های شهرستان عبارتند از: کوه کرئی، کوه طبق سر، کوه سه دختران، کوه تقی رو، کوه لگی، کوه گروگی، کوه مرتضی علی. ارتفاع این کوهها بین 120 الی 560 متر متغیر است.وشش گياهي اين منطقه شامل درختان كهور، گز، كنار، گياهان و بوته هاي بومي براي چراي دام و همچنين گياه كلپوره و آويشن با مصرف دارويي می باشد. مناطق ساحلی و پیرامون خورهای سیریک پوشیده از درخت حرا می باشد. حرا درختي است آب شور زي كه به هنگام مد دريا تا گلوگاه در آب فرو مي رود و به كمك خاصيت تصفيه ای پوست آن بخش شيرين آب دريا را جذب و نمك آن را دفع مي كند. جنگل هاي حرا با وسعتي حدود 500 هكتار موجب گرديده كه گونه هاي مختلف جانوران و گياهان ادامه حيات داده و وجود شرايط مذكور از نظر حيات وحش نقش بسزايي در جلب تعداد كثيري از پرندگان مهاجر كه در زمستان در اين منطقه به سر مي برند، دارد. جانوران و پرندگاني مانند روباه، شغال، گراز، خرگوش، كبك در سیریک يافت مي شود.شغل عمده مردم اين منطقه صيادي، تجارت ، بازرگاني، كشاورزي و دامداري و كار در كشورهاي حوزه جنوبي خليج فارس مي باشد. حدود 70 درصد مردم سيريك به كار تجارت مشغولند. صادرات اين منطقه شامل خرماء علف خشك، سون (براي درست كردن حصار يا سايبان)، حصير محلي و شيره خرما (دوشاو) مي باشد و همچنين كالاهاي وارداتي شامل برنج، روغن ، چاي، شكر، كولر گازي، موتور قايق، فانوس بادي، فلاسك چاي خوري، تمبر هندي، ادويه، چرخ خياطي و…. مي باشد.
مردم سیریک به دو زبان بلوچي و فارسی جنوبی گویش سيريكي صحبت مي كنند. با توجه به تعامل با اقوام مختلف، اختلاطي از واژه هاي عربي، اردو، هندي، انگليسي و فارسي اصيل در زبان آنها نمايان است. وجه تسمیه سیریک به درستی معلوم نیست.شاید به دلیل هوای معتدلتر نسبت به مناطق اطراف به این نام خوانده شده باشد. سیر در شهرهایی مثل سیرجان، بردسیر و… که همگی خنک هستند نیز آمده است.
سوغاتی و صنایع دستی: گلابتون دوزي، شك بافي ، زري بافي، خوس دوزي بر روي روسري كه در گويش محلي «جلويل خوسي» گفته مي شود، سوند بافي، چادر شب بافي، توربافي، گرگورسازي ، سبدبافي و نقاب دوزي
غذای محلی: انواع نان و غذاهای دریایی، انواع شیرینی محلی مثل حلوای داری ، بریجی ، نان روغنی ، نان ریخته ، نان تاویی ، خرما بریز ، رنگینگ ، کلوچه خرمایی ، چنگال
جاذبه های سیریک
قلعه شاداب (کلاگت) : این قلعه در 45 کیلومتری مرکز شهرستان و بر فراز صخره های بلند روستای کنارجو از توابع بخش بمانی قرار دارد. که بر سه طبقه تقسیم میشود از آن قلعه سفال های رنگارنگی مربوط به قرون متاخر اسلامی بدست آمده و به نظر می رسد از قرن نهم تا یازدهم هجری مورد استفاده بوده است .
قدمگاه شاه محمد ولی در روستای پالور: از توابع بخش بمانی یکی از اماکن مذهبی و مورد توجه مردم شهرستان و شهرستان های همجوار است که در جوار درختان کهنسالی به نام لور قرار دارد. که از قدمت بالایی برخوردار است و بیشترین گردش گر را در طول سال و بویژه در ایام نوروز به خود جای می دهد.
معبد عشاق روستای گروگ: این بنا افسانه ای نقل می شود که حدود چهار صد سال پیش دو نوجوان از طوایف متخاصم به هم دل می بندندو با مخالفت شدید روبرو می شوند که بعد از مرگ آن دو نگون بخت این مکان به جای آب با شیر شتر می سازند .
قلعه سیریک واقع در سیرک کهنه: و در فاصله 3 کیلومتری شهر سیریک که به نام کلات میر حاجی معروف است این قلعه امیر نشین در قرن هشتم تا دهم هجری مورد استفاد بوده است.
ساحل زیبای کوهستک: روستای نمونه گردشگری کوهستک در شهرستان سیریک واقع شده است این بندر قدیمی سواحل شنی زیبایی دارد و یکی از مناطق گردشگرپذیر منطقه است ایجاد پناهگاههای صیادی، وجود شناورهای صیادی و تجاری از مزیت‌های این منطقه میباشد.
سواحل زیبای سیریک تا گروگ: وجود سواحل زیبای شنی واقع در حد فاصل بین گروگ تا سیریک و احداث بندرگاه چند منظوره در سیریک از مزیت های منطقه است که همواره در طول فصول گذشته، گردشگران و مهمانان زیادی جهت استفاده از جاذبه های طبیعی دریا و ساحل به خود جذب می‌کنند.
تالاب آذینی ( خور سیریک ) : تالاب آذینی در استان هرمزگان و در جنوب شرقی تنگه هرمز واقع است. تالاب آذینی ( خور آذینی ) جزو مجموعه پهنه های تالابی است که به عنوان دلتای رود گز و حرا (هیوی) در فهرست سایت های رامسر ثبت شده است. تالاب آذینی (آذین) در جنوب دهستان بیابان از توابع شهرستان میناب و تقریباً در ۳۵ کیلومتری جنوب غربی شهر و بندر سیریک قرار دارد. با توجه به پهنه تالابی وسیع منطقه در این دهستان مراکز جمعیتی روستایی عموماً در شعاع ۵ تا ۷ کیلومتری این تالاب قرار دارند که برخی از آنها عبارتند از روستای گناری، روستای بازگرد، روستای داپتی، روستای گاراندهو، روستای گز پیر و روستای مهرگی. تالاب بین المللی دلتای رود گز و رود حرا ( هیوی ) که از تاریخ ۲۳ ژوئن ۱۹۷۵ به طول ۴۰ کیلومتر و مساحت ۱۵ هزار هکتار در فهرست رامسر قرار گرفته است.
گلفشان پربشترون: این گلفشان در حاشیه روستای دودر در بخش سیریک استان هرمزگان واقع است. گلفشان روستای دودر سمت شمال و دو کیلومتری روستا واقع است. گلفشان در منطقه ای تپه ماهوری واقع است و دارای یک مخروط اصلی است. روانه ها مربوط به زمان قدیم در اطراف گلفشان گسترش زیادی داشته اند که با گذشت زمان و تخریب و فرسایش آب های جاری و سیلاب فرسایش سافته و بریده بریده شده اند. هر چند که گالی های آن خیلی عمیق نیستند.
بازارچه بزرگ میشی: بازار بزرگ میشی در فاصله ۵ کیلومتری جنوب شهر سیریک بین جاده اصلی سیریک – جاسک دارای ۱۸۰ دهنه مغازه ،مجتمع خدماتی رفاهی ، کارخانه یخ و… می باشد. که در طول سال و بخصوص ایام نوروز پذیرای مهمانان زیادی از سراسر کشور است. در این بازار بیشتر اجناس خارجی با قیمت مناسب عرضه می شود.
خور آذینی : خور آذینی دارای دو گونه برتر جنگل های حرا وچندل است حرا درختی است آب شورزی که هنگام مد دریا تا گلوگاه درآاب فرو می رود و به کمک خاصیت تصفیه‌ای پوسته‌اش آب دریا را جذب و نمک آن را دفع میکند.جنگلهای حرا در نزدیکی روستای گناری با وسعتی حدود ۵۰۰ هکتار گسترش یافته اند.وجه متمایز آن با سایر روشیگاههای ماندابی سواحل جنوبی ایران وجود دو گونه گیاهی مانگرو و حرا و گونه منحصر بفرد چندل در کنار یکدیگرند .شرایط زیستی حاکم بر جنگل های این منطقه موچب شده تا گونه های مختلف جانوران و گیاهان در آن ادامه حیات دهند و پرندگان بسیاری در زمستان به این منطقه مهاجرت کنند.
.............................
آرشیو
