شاید نزدیکترین بازیکن به یوونتوس برای امضای یک قرارداد بزرگ خوان مانوئل ایتوربه بود، اما این بازیکن جوان آرژانتینی پس از خروج آنتونیو کونته از یوونتوس، دچار سردرگمی شد و راهی رم شد.
هر تابستان، طرفداران و رسانه ها به طور یکسان انتظار حداقل یک خرید بزرگ برای یوونتوس را دارند، صرفنظر از اینکه آیا یوونتوس به یک بازیکن بزرگ نیاز دارد. به توجه به وضعیت اقتصادی ایتالیا، تمایلی برای خرید بزرگ وجود ندارد. یوونتوس توانایی مالی برای جذب بازیکنان بزرگ و پرداخت دستمزد به آن ها را داراست، اما آن ها توانایی رقابت با باشگاه های انگلیسی، آلمانی و اسپانیایی برای امضای قرارداد با بازیکنان بزرگ به صرف یک اشاره را دارا نیستند.
در عوض، یوونتوس منتظر فرصتی برای جذب بازیکنان ناراضی می باشد و چه بهتر که قراردادشان با تیم هایشان خاتمه یافته باشد، تا حداکثر استفاده را از خدمات آن ها ببرد. هنگامی که این سناریو رخ می دهد، جوزپه ماروتا قادر خواهد بود به جذب بازیکنان مورد نظر حمله برده و در طول سه سال گذشته بازیکنانی همچون آندرا پیرلو، کارلوس توز، پل پوگبا و فرناندو یورنته را به خدمت گیرد.
در این تابستان بازیکنان مذکور چندان در دسترس نبودند. تنها فالکائو و چیچاریتو در چهارچوب موضوع مذکور جای می گرفتند. از این رو ماروتا به شدت علاقه مند به جذب بازیکنان مذکور بود، اما مبلغ پیشنهادی نجومی منچستر یونایتد برای جذب فالکائو موجب شد بسیاری از تیم های ثروتمند نیز قادر به جذب فالکائو نباشند، چه رسد به یوونتوس، در حالی که خاویر هرناندز نیز توسط رئال مادرید شکار شد.
با دور از دسترس بودن خریدهای بزرگ، ماروتا معقولانه ترین کار ممکن را انجام داد. برجسته ترین کار او در بازار، حفظ آرتورو ویدال و پل پوگبا بود. با حفظ این دو بازیکن، یوونتوس در بدترین حالت نیز قویترین تیم در زمین خواهند بود، چیزی که در فصل گذشته نیز به نمایش گذاشتند، حتی اگر بازیکن تازه واردی جذب نکرده باشند.
بدیهی است، ممکن است ماروتا برای پول نقدی که بابت انتقال ویدال دریافت می کرد وسوسه شده باشد. با وجود مصدومیت های اخیر وی و بلافاصله بازگشت سریع و حضور در جام جهانی، می تواند عواقب ناگواری در بلندمدت به همراه داشته باشد و فروش یک ستاره می توانست موجب شود در بازار یوونتوس یک یا شاید دو بازیکن جدید برای تقویت تیم خود جذب می کرد.
ماروتا با قبول ریسک ناشی از این مسئله در فصل نقل و انتقالات به دو موضوع توجه داشت: بازیکنان تیم و جوانان. در بخش جوانان وی کینگزلی کومان جوان را با قراردادی آزاد از پاریسن ژرمن به خدمت گرفت و عملکرد درخشان وی در مقابل کیه وو ورونا همه را تحت تاثیر قرار داد. به کومان باید استفانو استورارو (که به صورت قرضی به جنوا پیوست) و آلوارو موراتا را افزود.
این مهاجم اسپانیایی بدون شک بزرگترین خرید یوونتوس در فصل نقل و انتقالات بود. وی به دلیل مصدومیت در تمرینات پیش فصل فعلا در وضعیت ایده آلی قرار ندارد، اما با توجه به مهارت و توانایی هایش می تواند یک آلترناتیو خوب برای زوج توز و یورنته باشد و اگر به روند خوبش ادامه دهد به یک ستاره در بانوی پیر تبدیل شود و یا با فروش او به رئال در ازای بند بازخریدش پول خوبی نصیب باشگاه شود.
از بین دیگر بازیکنان تازه وارد، ورود پاتریس اورا، رومالو و آلوارو پریرا قابل توجه می باشد. اورا هم بازیکن بهتر و هم باتجربه تر از فدریکو پلوسو می باشد و این اجازه را به الگری خواهد داد تا از سیستم چهار دفاعه استفاده کند. در حالی که تطبیق پذیری و ویژگی های فیزیکی رومالو می تواند به بیانکونری این تضمین را دهد تا به سرعت به یک بازیکن ارزشمند برای این تیم تبدیل شود.
شاید موراتا بزرگترین قمار ماروتا باشد، اما از پریرا نیز نباید به سادگی گذشت. این بازیکن آرژانتینی همه کاره، پتانسیل فراوانی برای شکوفایی دارد. اگر او انتظارات را برآورده نماید، یوونتوس دیگر احتیاجی به جذب ستاره نخواهد داشت، اما اگر نتواند از پس وظیفه اش برآید پس از 12 ماه به اودینزه بازخواهد گشت و یوونتوس تنها 1.5 میلیون یورو هزینه کرده است.
ماروتا ممکن است به شکل محسوسی موفق به توسعه تیم یوونتوس نشده باشد، اما او موجبات تثبیت موقعیت یوونتوس را فراهم آورده است. وی بازیکنان کلیدی تیم در فصل گذشته را حفظ کرده است. فقدان مبلغ سرمایه گذاری قابل توجه (با توجه به فروش های بیانکونری، یوونتوس تنها مبلغ 13 میلیون یورو در تابستان هزینه کرده است) ممکن است موجب شود یوونتوس در ژانویه یک خرید قابل توجه داشته باشد. با تمامی این اوصاف یوونتوس در حال حاضر تیمی قوی باقی مانده است، اما نیاز به تجدید قوا در تیم احساس می شود.
