پژوهشگران به تازگی ادعا کردهاند که احتمال اینکه انسان در حال زندگی در یک دنیای شبیهسازیشده باشد ۵۰ درصد است. دانشمندان دانشگاه کلمبیا در ایالات متحده میگویند هیچ بعید نیست که واقعیت زندگی بشر یک شبیهسازی کامپیوتری توسط تمدنی بهشدت پیشرفته باشد.
هرچند این ادعا به فیلم «ماتریکس» (The Matrix) به نظر میرسد، اما اساس آن تحقیقات و مطالعاتی جدید است. «دیوید کیپینگ» ستارهشناس دانشگاه کلمبیا پس از پس از ارزیابی مجدد مقالهی «نیک باستروم» استاد دانشگاه آکسفورد به این نتیجه رسیده است که احتمال زندگی انسان در چنین دنیایی ۵۰/۵۰ است.
باستروم در مقالهای تحت عنوان «آیا در یک شبیهسازی کامپیوتری زندگی میکنیم؟» این تئوری را مطرح میکند. او میگوید تمدنها معمولاً پیش از آنکه به اندازهی کافی پیشرفته شوند تا واقعیتی مجزا برای خودشان خلق کنند منقرض میشوند و یا علاقهای به خلق آن ندارند. کیپینگ نگاهی دوباره به این مفاهیم انداخته و آن را به دو حالت تقلیل داده است.
او سپس به این نتیجه میرسد که انسان یا در یک دنیای شبیهسازیشده زیست میکند و یا نمیکند بنابراین احتمال زندگی او در چنین دنیایی پنجاه درصد است. با این حال، این پژوهشگر معتقد است که اگر انسانها دنیای شبیهسازیشدهی پیشرفتهای بسازند، احتمال زندگی او در چنین دنیایی افزایش پیدا میکند.
کیپینگ به «ساینتیفیک آمریکن» میگوید: «به این ترتیب شما تنها فرضیهی شبیهسازی باقی میماند. روزی که آن تکنولوژی را ابداع کنیم، براساس این محاسبات، احتمال اینکه ما واقعی نباشیم از ۵۰ درصد بالاتر میرود.»
دیگر پژوهشگران بر این باورند که یک تکنولوژی کامپیوتری درست میتواند تئوری فیلم «ماتریکس» را تأیید کند. کیپینگ اما هنوز در این خصوص تردید دارد و نگران افرادی است که میکوشند ثابت کنند انسانها تنها شخصیتهایی درون یک دنیای شبیهسازیشدهی کامپیوتریاند.
او میگوید: «بعضی معتقدند که آزمودن اینکه آیا در چنین دنیایی زندگی میکنیم یا نه ممکن نیست. وقتی امکان رد آن وجود ندارد، چگونه میتوان ادعا کرد که علمی است؟»