⭐حزب استادان تقدیم میکند.⭐
۱۰. فرانچسکو توتی
توتی را همه میشناسیم. اسطوره ای که حاضر بود برای رم، جانش را فدا کند. 19 فوریه ۲۰۰۶، در بازی مقابل امپولی، دچار آسیب دیدگی برخی از لیگامنت ها و شکستگی نازک نی شد. اکثر طرفداران فوتبال باور میکردند که توتی تا مدت ها مصدوم خواهد بود و دیگر بازیکن سابق نمی شود ولی به طرز معجزه آسایی با قدرت برگشت و عضو تیم قهرمان ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۶ شد.
۹. روی کین
اسطوره ی سرسخت منچستر یونایتد هم از این این قائده مستثنی نبود. در فصل ۱۹۹۷/۹۸ و در دربی منچستر، آلف اینگ هالند با تکل روی پای او، رباط صلیبی اش را پاره کرد. پاره شدن رباط، چیزی بود که در آن زمان بسیار خطرناک جلوه داده میشد چون تجهیزات و امکانات پزشکی برای درمان آن به مانند الان نبود. با این حال روحیه سرسختی او در اینجا کارش آمد و توانست در فصل بعد، دوباره بازی کند. دربی منچستر، فرصت انتقام و تمام؛ حالا نوبت روی کین بود که جواب هالند را بدهد. سالها بعد، روی کین تعریف از آن ماجرا تعریف میکند
" من خیلی برای این فرصت صبر کردم. با قدرت تمام زدمش؛ توپ آنجا بود؛ بهش گفتم بگیرش و هیچوقت جلوی من تمارض نکن."
کارما چه قدر زیباست. اینطور نیست؟
۸. زلاتان ایبراهیموویچ
" انسان ها هیچوقت مثل شیر، بهبود نمی یابند."
این، جمله ای بود که شیرمرد سوئدی به نام زلاتان بعد از رهایی از بند مصدومیت بر زبان آورد. بازی در مقابل با آندرلخت بود که رباط صلیبیش پاره شد. کمتر کسی باور داشت که زلاتان با ۳۵ سال سن دوباره به اوج برمیگردد ولی او باز هم نشان داد که یک انسان واقعی نیست؛ بلگه شیر است.
7. پاتریک باتیستون
نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۸۲؛ فرانسه در مقابل آلمان غربی؛ میشل پلاتینی برای باتیستون جلو کشیده، توپ میفرستد، باتیستون به دنبال توپ برای ضربه سر، ناگهان هارالد شوماخر، دروازه بان آلمانی جلو کشیده و با مشت به صورت او میزند و مانند لوکوموتیو، او را به زیر میکشد. استخوان های او شکسته، دندان هایش هم همینطور و همچنین بیهوش نقش بر زمین؛ با ماسک اکسیژن از زمین خارجش میکنند، پلاتینی، بهت زده با خود می اندیشد، نکند باتیستون، مرده باشد.
۶. ادواردو داسیلوا
یکی از بازیکنانی بود که اگر با مصدومیت شدید دست و پنجه نرم نمی کرد، سرنوشتش جور دیگری رقم میخورد.
مصدومیت او در مقابل بیرمنگام با پیراهن آرسنال بسیار وحشتناک بود به گونه ای که اسکای اسپورت حاضر نشد صحنه ی آهسته ی آن لحظه را پخش کند. استخوان نازک نی او شکسته بود و مچ پای چپش در رفته.
حدود یک سال بعد به ترکیب آرسنال بازگشت و در سال ۲۰۱۰ به شاختار پیوست.
۵. لوک شاو
زمانی لوک شاو به عنوان یک نوجوان به لیست تیم ملی انگلیس برای جام جهانی ۲۰۱۴ راه یافت، همه فکر میکردند که او بازیکن بزرگی خواهد شد تا اینکه روز ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۵ فرا رسید؛ منچستر در مقابل آیندهوون؛ هکتور مورنو، بازیکن آیندهوون جوری روی دو پای او تکل زد که دیگر کمتر کسی برای لوک بتواند آینده درخشانی تصور کرد. کارش به ماسک اکسیژن کشیده شد چون شکستگی دو پای او گویای همه چیز بود. ۱۰ ماه بعد برگشت ولی کیفیت سابق او چی؟ خیر، برنگشت.
۴. آلان اسمیت
او هم دیگر بازیکنی بود که پتانسیل بازیکن بزرگ شدن را داشت حتی سر الکس کبیر اذعان داشت که او وارث به حق روی کین خواهد شد ولی مصدومیت، آن را ازش گرفت. ۱۸ فوریه ۲۰۰۶ یعنی یک روز قبل از مصدومیت شدید توتی، در بازی مقابل لیورپول اتفاق افتاد؛ او که مامور بلاک توپ به هنگام ضربه آزاد بود، هنگام فرود، خیلی بد روی مچ پایش فرود آمد و در رفت. ۸ ماه بعد برگشت ولی آن ۸ ماه لعنتی، کیفیت سابقش را ازش گرفت.
۳. آرون رمزی
بازیکن محبوب طرفداران آرسنال، به عنوان یک بازیکن با استعداد به خدمت گرفته شد ولی مصدومیت به سراغ او هم آمد. در بازی مقابل استوک سیتی، رایان شاوکراس باعث شد آرون دو عدد شکستگی در پای راستش دچار شود. شاوکراس بسیار پشیمان بود و بسیار اشک میریخت؛ اشک های او شاید از خشم طرفداران آرسنال کم کرد. ۹ ماه بعد به میادین بازگشت و بعد از آن به ناتینگهام فارست و کاردیف سیتی قرض داده شد و دستانی پر به آرسنال بازگشت و دوباره کیفیت خودشو به همگان نمایان کرد.
۲. پتر چک
اسطوره باشگاه چلسی همیشه به خاطر پوشیدن کلاه معروف راگبی معروف بود و برای این کار دلیل داشت. ۱۴ اکتبر ۲۰۰۶ و در بازی مقابل ردینگ، استیون هانت، بازیکن ردینگ با پا به صورت چک زد و نزدیک بود مرتکب به قتل شود.؛ این مصدومیت بسیار خطرناک تر از آن چیزی بود که انتظار میرفت بود، چون تقریبا کار چک تمام شده بود. نکته جالب اینجاست که کارلو کودیچینی هم در آن بازی مصدوم شده بود و جان تری، دیگر اسطوره ی چلسی مجبور شد سنگربانی کند. مصدومیت او سه ماه طول کشید و بالاخره برگشت ولی این دفعه با کلاه معروفش.
۱. جبرئیل سیسه
و اینم از شماره ی ۱ لیست؛ او که از اوسر با زدن ۷۰ گل در ۱۲۸ بازی به لیورپول پیوست، انتظار میرفت که به درخشش در لیورپول به مانند اوسر ادامه دهد ولی در تاریخ ۳۰ اکتبر ۲۰۰۴، نزدیک بود پایش را از دست بدهد. در برخورد با جی مک اولی، بازیکن بلک برن، پایش دچار شکستگی نازک نی و درشت نی شود.پزشکان به او اطلاع داده بودند که تا ۱۸ ماه از میادین به دور است، بله ۱۸ ماه. او حتی در آستانه ی قطع شدن پایش هم پیش رفت ولی بالاخره پزشکان توانستند بعد از ۶ ماه، او را درمان کنند. کیفیت سابق را نداشت ولی او باید قدردان باشد چرا که ممکن بود از نعمت راه رفتن محروم شود.
امیدوارم از خواندن این مقاله، لذت برده باشید❤🌺