فاریاب شهری است در استان کرمان در جنوب شرقی ایران. این شهر مرکز شهرستان فاریاب می‌باشد. شهر فاریاب، در جنوب شرقی استان کرمان قرار دارد. مردم این شهرستان اغلب از طوایف تاجیک،شکوهی می باشند. جمعیت این شهر در سال ۱۳۸۵، برابر با ۴٫۸۶۹ نفر بوده‌است در امار جدید جمعیت شهری حدود ۹۰۰۰ نفر و جمعیت کل این شهرستان حدود ۳۰۰۰۰ نفر می‌باشد این شهر، مرکز شهرستان فاریاب است که ۶۰۲۵ نفر در سال ۱۳۹۰ براساس آخرین سرشماری، جمعیت دارد و رتبه بیست و سومین مرکز شهرستان را در استان به خود اختصاص داده است. فاریاب پیشتر بخشی از شهرستان کهنوج در استان کرمان ایران بود؛ که در سال ۱۳۸۹ به شهرستان ارتقاء یافت.
این شهر از شمال به روستای هزاربوته، از جنوب به روستای گلاشکرد، از شرق به روستای دره شور و از غرب روستای شورانی منتهی میشود. قدیمی ترین روستاهای این شهر روستای گلاشکرد است که فاریاب را با نام آن میشناسند (فاریابِ گلاشکرد) دومین روستای آن دره شور است که در جنوب شرق مرکز فاریاب واقع است:خشکسالی دهه های اخیر گلاشکرد و دره شور باعث مهاجرت مردم از این دو روستا به بندر عباس و مرکز فاریاب شد و شانس رونق گرفتن دره شور به فاریاب داده شد کشاورزی این شهر شامل محصولات جالیزی: هندوانه، خیار سبز، غلات: گندم و جو، ذرت، نخل خرما، گوجه، پیاز و مرکبات: پرتقال، لیمو، گریپ فروت، نارنج می‌باشد.
فاریاب قدمت تاریخی برابر با جیرفت دارد و شهر قدیم فاریاب به دلیل سیلابی عظیم در زیر خاک مدفون شده است. از مناظق گردشگری این شهرستان می‌توان به جنگل سرسبز مهروییه و روستای زیبای اب بید و همچنین تنگ میش پدام و دشت گلهای بابونه دمیل وتنگه دول دول موردان نارمندو روستای زهمکان اشاره کرد.
شهرستان فاریاب جلگه ای سرسبز و حاصلخیز است که دارای آب فراوان می باشد و جز 10 منطقه حاصلخیر در دنیا محسوب میشود. این شهرستان دارای محصولات کشاورزی متنوع نظیر هندوانه ذرت ،خیار سبز ،گوجه ،پیاز ،خرما مرکبات و ... می باشد. پوشش گیاهی شهرستان فاریاب تقریبا متوسط و درختان و درختچه های اغلب شهرستان،کهور،کنار ،گز اسکنبیل و... می باشد.از انجای که استان کرمان از طرفی به استان هرمزگان واز سوی دیگر به سیستان وبلوچستان متصل است. فاریاب دارای اب هوای کاملا متفاوت و با اداب و رسومی منحصر به فرد باسایر نقاط استان کرمان می باشد .
جاذبه های فاریاب
پناهگاه حیات وحش مهروئیه : پناهگاه حیات وحش مهروئیه یکی از قدیمی‌ترین مناطق تحت حفاظت سازمان محیط زیست در جنوب استان کرمان به شمار می‌آید. این پناهگاه در محدوده شهر فاریاب و ۶۰ کیلومتری شمال کهنوج و ۱۰۰ کیلومتری جنوب غربی شهرستان جیرفت واقع شده است. در سال ۱۳۵۰ خورشیدی این منطقه با مساحت ۷ هزار هکتار به عنوان منطقه حفاظت شده مهروئیه اعلام شد و در سال ۱۳۵۴ خورشیدی با توجه به اهمیت منطقه به منظور حفاظت بیشتر، سطح حفاظتی آن به پناهگاه حیات وحش ارتقاء یافت. در سال‌های اولیه انقلاب مردم محلی به تصرف بخشی از اراضی جنوبی پناهگاه پرداختند و بدین ترتیب قسمتی از پناهگاه به زمین‌های کشاورزی تبدیل شد و در نهایت مساحت آن به ۵۵۸۳۱ هکتار کاهش یافت. بخش عمده‌ای از این منطقه را دشت‌های آبرفتی با پستی و بلندی‌های کم تشکیل می‌دهد و کوه کلمراد یکی از ارتفاعات نزدیک به منطقه است که زیستگاه خرس سیاه آسیایی به شمار می‌آید. این پناهگاه پوشیده از درختان کهور می‌باشد که در واقع آخرین بازمانده از جنگل‌‌های جلگه‌ای کهور در جنوب شرقی ایران می‌باشد و به علت شرایط اقلیمی خاص خود، یکی از اکوسیستم‌های نادر طبیعی و حائز اهمیت محسوب میشود. علاوه بر کهور گیاهانی همچون کنار، اسکنبیل و قیچ نیز در این منطقه می‌رویند. جانوران این منطقه عبارتند از دراج، هوبره، قمری، سبز قبای هندی، بلبل خرما، چکاوک، هدهد، شهدخوار، تیهو، دارکوب، باقرقره، هوبره، کبوتر جنگلی، پرستو، یاکریم، چاخ لق و انواع پرندگان شکاری. منطقه شکار ممنوع سیاه کوه در سیرجان، منطقه شکار ممنوع کوه شیر در بم و منطقه شکار ممنوع گودچال در رفسنجان از دیگر مناطق حفاظت شده استان کرمان به شمار می‌روند.
آبشار دوبیلی : این آبشار در دامنه غربی کوه دوبیلی واقع در جنوب غربی شهرستان فاریاب در دره ای سرسبز قرار دارد. آبشار در حدود ۵ متر ارتفاع دارد و آبشاری فصلی است. پیرامون آبشار را درختان و پوشش گیاهی انبوهی پوشانده است که با توجه به گرم و خشک بودن این منطقه مناظر زیبایی را ایجاد کرده است. در ۴۰۰ متری جنوب این آبشار و تنگه آن نخلستان بسیار زیبایی در میان صخره های سنگی کوه ایجاد شده است. از دیگر دیدنی های این منطقه می توان به توف درخال در مسیر دسترسی به این منطقه اشاره کرد. دسترسی به این دره و آبشار آن از طریف جاده فراشبند به روستای بنیون، ادامه مسیر تا سه راهی و جاده فرعی درخال و سپس جاده کوه دوبیلی امکانپذیر است. به دلیل دورافتادگی منطقه و مسیرهای فرعی متعدد استفاده از راهنمای محلی پیشنهاد می گردد.
...........................
آرشیو
