هادی منچستریسه گل اولی یه تک به تک تمیز دومی یه حرکت فوق العاده زیرکانه که از نمای پشت دروازه سه چهار نفرو گمراه کرد و یه شوت زمینی و دقیق از خرج از محوطه و سومی یه ایستگاهی تر تمیز... دو سال اولش اصلا رونالدو در حدش نبود. بخاطر جذابیت شماره هفت منچستر (آخرین بازیکنایی که پوشیده بودنش بکام و کانتونا بودن!) زوم رو رونالدو بیشتر شد و همه توپا به رونالدو میرسید در حالیکه رونی خیلی ازش سر تر بود و فقط ازش یه سال بزرگ تر بود. بعلاوه یه انگلیسی که میشه رو وفاداریش حساب کرد. خود این رونی با اون دو به یک پاس دادناش رونالدو رو چهره کرد. کیفیت ایستگاهیاش از فواصل نزدیک خیلی سرترم بود. رونالدو بدرد ۲۵ تا ۳۵ متر میخورد اسکولز و گیگز دورتر و رونی پشت محوطه ها رو باید میزد ولی نصیب رونالدو شده بود چون آخرین کسی که اون هفتو میپوشید بهترین ایستگاهی زن تاریخه!
