گلاره ناظمی، داور فوتبال و فوتسال موفق کشورمان در برنامه بانوان قهرمان مقابل دوربین طرفداری قرار گرفته و پاسخگوی سوالات علیرضا هاشمی بود. پیش از این بخش اول را تقدیم شما کردیم. در بخش دوم، گلاره ناظمی صحبت هایی جالبی را در خصوص آرزوهای خود در داوری و خاطرات شیرین و تلخش صحبت هایی را انجام داده است.
بخش دوم گفتگوی علیرضا هاشمی و گلاره ناظمی را می خوانید و می بینید:
شما همکاران داور بسیاری در شهرهای مختلف دارید. موضوع حسادت برای شما در داوری بانوان ملموس بوده است؟ آیا از آن آسیب دیده اید؟
بله قطعا. البته این به نظرم ربطی به خانم ها ندارد. شاید رقابت باعث شود حس حسادت نیز به دنبال آن اتفاق بیفتد. به همین دلیل من سعی می کنم این گونه به آن نگاه کنم اما جلوی کار و پیشرفتم را نمی گیرد. اکنون نیز حس می کنم برایم آزاردهنده نیست زیرا در کارهایی که می کردم، موفق بوده ام.
شما به مراحل بالایی رسیده اید و در سطح آسیا و جهان در مسابقات بزرگی قضاوت کرده اید. به جز اینکه حسادت نکرده اید، چه چیزهای دیگری موجب موفقیت شما شدند؟
من نزدیک به 19 سال است مشغول داوری هستم. دیدگاه فیفا نیز این گونه بوده که جنسیت در فوتبال مهم نیست. حتی در فوتبال دیده ایم که خانم ها در مسابقه آقایان قضاوت کرده اند. AFC نیز این دیدگاه را دارد که داوران ایرانی باهوش هستند. سطح فوتسال ایران نیز بالاست و آقایان و خانم ها قهرمان آسیا شدند. همین شرایط باعث شده تا به داوران ایرانی اعتماد شود. حال اگر داور از این فرصت استفاده کند، قطعا جایگاه بهتری به دست خواهد آورد.
به چیزهایی که می خواستم رسیدم
سقف آرزوهایتان در داوری کجاست؟
به چیزهایی که می خواستم، رسیده ام. شاید بزرگترین انگیزه ام این بود که دیگر بانوان ایرانی نیز مرا ببینند. آن ها با خود می گفتند آخرش قرار است چه شود؟ همین که خیلی از خانم ها دیدند آخر خوبی نیز می تواند وجود داشته باشد و جز موارد انتقادی، می توانند دیده شوند، اهمیت زیادی دارد. به هر حال داوران در زمان انتقاد و متهم شدن در روزنامه ها دیده می شوند ولی این اتفاق موجب شد خانم ها در موارد دیگر نیز دیده شوند. همین برایم اهمیت زیادی دارد. شاید اگر داوران در سنین پایین تر وارد لیست بین المللی می شدند، اتفاقات بهتری نیز رخ می داد. ما باید استعدادیابی کنیم. بچه هایی هستند که می بینم در سن 16-17 سالگی قضاوت می کنند و جسارت خوبی دارند. به هر حال شاید به خاطر این است که بچه ها تغییر کرده اند، باهوش تر شده و اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده اند. پس قطعا می توانند داوران خوبی در آینده باشند.
اشکم در آمد چون به خاطر سن کمم به من بازی نمی دادند
در دوران حرفه ای تان، قضاوتی بوده که بخواهید انجام دهید ولی آن را به شما ندهند؟ قضاوتی که حتی بابت آن گریه کرده باشید.
در سنین پایین تر بله، ناراحت بودم که چرا به من اطمینان نمی شود. من 4 سال بازی کردم و در سن 16 سالگی وارد داوری شدم. بله در خیلی موارد به من اعتماد نمی شد و حتی اشکم در می آمد که چرا بابت اینکه سنم کم است، به من مسابقه نمی دهند. دوست داشتم زودتر به من اطمینان می کردند. من در سال 2014 وارد لیست بین المللی شدم و قبل از آن اصلا نبودم. این زمان برای شروع یک عرصه بین المللی دیر است. به همین دلیل گفتم اگر داوران در سنین پایین استعدادیابی شوند، خیلی بیشتر می توانند در عرصه بین المللی فعالیت کنند.
اکنون که دیگر خوشبختانه اینطور نیست و به شما اعتماد می شود. در فینال اخیر نیز بازی سختی را قضاوت کردید.
بله بازی در رفسنجان میان مس و سایپا بود. سایپا نیز آمده بود ببرد زیرا تکلیف قهرمانی مشخص می شد. قطعا بازی فینال در این سطح، سختی های خودش را دارد. بازی خوبی در کل بود ولی نبود تماشاگرها کمی آزاردهنده بود.
بهترین قضاوت تان در 3-4 سال اخیر کدام مسابقه بوده است؟
بازی بارسلونا در جام باشگاه های جهان در تایلند ، یکی از بهترین قضاوت هایم بود. هم سطح بازی بالا بود و هم اینکه در آن سطح قضاوت کردن یکی از آرزوهایم بود.
در آن بازی نیز اخم زیادی داشتید.
خوب به هر حال وقتی شما اسم بارسلونا را می شنوید، با خود می گویید حتما باید از شما حساب ببرند. فکر کنم آن مسابقه، تنها بازی ای بود که اخم کردم. گفتم شاید اگر مانند ایران در دقایق اول قضاوت کنم، دیگر از من حساب نبرند. به هر حال این گونه نبود. در اروپا چون خانم ها نیز برای آقایان قضاوت می کنند، موضوع عجیب و غریبی برای آن ها نیست. اما خوب برای من این موضوع غریبی بود و گفتم شاید از صورتم باید آن را نشان دهم.
بانوان ایرانی شانس خوبی برای قضاوت در المپیک و جام جهانی دارند
شما برای المپیک و جام جهانی نیز جزو نامزدهای اصلی قضاوت هستید؟
فوتسال که نمی دانم در المپیک باشد یا خیر اما جام جهانی نیز باید ببینیم شرایط چگونه است و اصلا به خانم ها اجازه قضاوت می دهند یا خیر. فکر می کنم خانم های ایرانی رزومه خوبی دارند و اگر قرار به انتخاب باشد، آن ها شانس خوبی برای حضور دارند.
شما مسئول برگزار کننده رقابت های لیگ فوتبال بانوان هستید. در آن جا یک پست مدیریتی دارید. خیلی ها می گویند گلاره ناظمی مشغول به انجام این کارهاست تا در آینده وارد فدراسیون و پست های مدیریتی شود. این مسئله درست است؟
واقعا این مسئله مد نظر من نیست. حدود 12-13 سال است در لیگ بانوان کار می کنم و از آن زمان که 5-6 تیم به صورت مجتمع با یکدیگر بازی می کردند، کنار تیم ها بودم. واقعا به دنبال این هستم که لیگ را به جایی برسانم. در واقع می خواهم لیگ فوتبال حرفه ای یا حداقل نیمه حرفه ای شود و بتوانیم در جام باشگاه های آسیا که بعدا برگزار می شود، حضور داشته باشیم.
البته ایرادی ندارد با توجه به تجربیاتتان، پست مدیریتی نیز بگیرید.
بله هر چیزی ممکن است ولی این را مد نظر ندارم.
پس فعلا به دنبال افتخارآفرینی در داوری هستید. مدارجی وجود دارد که در کلکسیون خود آن را کم داشته باشید؟
خدمتتان گفتم که به چیزهایی که می خواستم، رسیده ام. البته این گونه نیست که بی انگیزه باشم ولی همان گونه که در آقایان افراد خوبی انتخاب شدند، امیدوارم هم من و هم خانم فتحی بتوانیم در آن سطح قضاوت کنیم و راه را برای بقیه داوران باز کرده و تعداد سهمیه مان را در AFC افزایش دهیم.
سخت ترین و شیرینی ترین وجهه یک داور چیست؟
وقتی مسابقه ای قضاوت می کنید و پس از اتمام بازی می بینید اشتباهی نداشته اید و حق را به حق دار رسانده اید، لذت بخش ترین لحظه است. سخت ترین نیز زمانی است که از زمین بیرون می آیید و متوجه می شوید اشتباه داشته اید. خیلی ها زمان آمدن VAR می گفتند نظر شما چیست. شاید این مسئله از اقتدار داوران کم کند ولی حداقل باعث می شود آن حس اشتباه دیگر به وجود نیاید. وقتی تیمی برنده می شود، همه چی خوب است و اصلا کسی نمی گوید داور در این بازی بود یا خیر اما وقتی اشتباهی باشد، رسانه ها دیگر شما را رها نمی کنند.
موضوع VAR در فوتسال بانوان جدی است؟
بله قرار است در مسابقات جهانی این اتفاق بیفتد. البته به زمان و هزینه نیاز دارد تا در ایران این اتفاق رخ دهد ولی در مسابقات جهانی قرار است از آن استفاده شود.
داوری که تصمیم گیرنده است، در خانه چگونه کنار می آید که کسی دیگر مانند پدر و مادر تصمیم گیرنده باشند؟
برخی می گویند شما حتما در خانه نکته سنج هستید و مسائل را با دقت بررسی می کنید ولی در واقع در زندگی شخصی این گونه نیست. شاید آن دقت باشد زیرا شما چیزی را که مرتبا تمرین می کنید، جزو اخلاقتان می شود ولی اینکه مثلا فکر کنید در زمین حرف آخر را می زنم و در خانه نیز باید این گونه باشد، نه به این شکل نیست.
شما چپ دست هستید یا راست دست؟
راست دست.
شما برگزار کننده لیگ هستید و جزو افتخارات فوتبال بانوان هستید. خیلی تلاش کردید تا لیگ در فصل اخیر به آن شکل برگزار شود. به نظرتان بزرگترین ضعف فوتبال بانوان چیست؟
به نظرم اولین مشکل، پول است. اگر لیگ تبلیغات و اسپانسرینگ نداشته باشد، قطعا دچار مشکل می شود. ما برای هر چیزی حتی برای آموزش به پول نیاز داریم. مربیان باید تحت آموزش های سطح بالا و به روز قرار گیرند. اگر اسپانسر مناسبی پیدا شود، بازیکن، مربی، امکانات و استادیوم ها بهتر می شوند و قطعا سطح لیگ بالاتر می رود. البته ما در دو سال اخیر تلاشمان بر این بوده که در زمینی که استاندارد نداشته باشد، قضاوت نکنیم. تمام زمین ها در لیگ برتر و لیگ یک آقایان است ولی برخی استان ها مشکلات زیادی دارند و هزینه کردن نیاز است. به هر حال در مقایسه فوتبال و فوتسال، مهیا کردن یک سالن خیلی آسانتر از زمین فوتبال است. از نظر بازیکن و استعداد مشکلی نداریم ولی باید دیده شوند.
اگر به عقب برگردید، باز هم داوری را انتخاب می کنید؟
بله قطعا.
یعنی دوست نداشتید فوتبال را ادامه دهید؟
فکر می کنم اگر ادامه می دادم، فوتبالیست خوبی می شدم زیرا استعدادش را داشتم. الان شاید فوتبالیست بودن بهتر است زیرا پول خوبی می گیرند.
اصلا در فوتبال بانوان پولی وجود دارد؟ یا اینکه پول است و ما را می بینند، می گویند خبری نیست.
نسبت به آقایان بخواهیم قیاس کنیم که اصلا قابل مقایسه نیست. شاید پولی که داور در طول یک فصل می گیرد، به اندازه دو بازی یک بازیکن فوتبال در لیگ بانوان خودمان باشد. در کل من هم فوتسال و هم فوتبال را دوست داشتم ولی از انتخابی که کردم، اصلا پشیمان نیستم.
خاطره ای جذاب و شیرین در قضاوت هایتان داشته اید؟ چه از نظر قضاوت، چه اتفاق و یا ارتباط با بازیکن حریف.
در مسابقات المپیک جوانان در آرژانتین، قضاوت یک خانم باحجاب برایشان کمی عجیب بود. در مسابقات آسیایی این گونه نیست زیرا برایشان شناخته شده است ولی در آن جا کمی عجیب و غریب به شما نگاه می کنند. وقتی با من مصاحبه می کردند، می گفتند فکر می کردیم خانم های ایرانی در خانه هستند زیرا شوهرشان اجازه نمی دهد بیرون بیایند. این به خاطر چیزهای منفی ای است که می گویند. خیلی جاها می خواهند این منافات را به حجاب نشان دهند و این چیزها را می گویند. واقعا فکر می کردند چگونه بدون اجازه خانواده تا اینجا آمده ام. باورشان نمی شد من و داوران مثل من قضاوت می کنیم و اصلا لیگ فوتسال داریم. در آن جا متوجه شدم رسانه چقدر می تواند بد تبلیغ کند و این قدر منفی در خصوص بانوان باحجاب و ایران و ... صحبت کند. چند سال پیش تیم ما را به دلیل حجاب در مسابقات آسیایی بازگرداندند. اکنون دیگر این مسئله حل شده و کسی به حجاب شما نگاه نمی کند. مثلا این گونه نیست بگویند شما حجاب دارید و بهتر است داوری نکنید. شاید قبلا این گونه بود که کسی که حجاب نداشته باشد، بهتر است قضاوت کند و برایشان نوعی تبلیغ نیز بود اما اکنون فقط به کار شما نگاه می کنند.
فکر می کنم در رده بندی دنیا، شما ششمین داور فوتسال دنیا هستید.
بله. در 2019، ششم و در 2018 چهارم بودم.
داوری در فوتسال دنیا وجود دارد که رقیب شما باشد؟ اصلا چنین چیزی وجود دارد؟
بله این مسئله وجود دارد. در سالی که چهارم شدم، داور روس که داور بسیار خوبی است، سوم شد. ما در المپیک و جام باشگاه ها با یکدیگر بودیم. هم ایشان و هم کیارا، داور ایتالیایی رقبای سرسختی هستند. آن ها برای آقایان نیز قضاوت می کنند و امکانات بیشتری نیز دارند و به همین دلیل رقابت با آن ها سخت تر نیز است.
ممنون از اینکه امروز در مقابل دوربین طرفداری حضور یافتید. اگر صحبت پایانی مانده، بفرمایید.
از رسانه طرفداری ممنونم. امیدوارم طرفداری مانند همیشه به صورت اختصاصی از داوران، خانم ها و فوتبالی ها بیشتر حمایت کند. از دعوت شما نیز متشکرم.
