مرتضی پورعلی گنجی بازیکن شنژن چین، درباره مسیر فوتبالی اش، دلیل جدایی از قطر، بازگشت دوباره به چین و ... صحبت کرد.
به گزارش طرفداری، مرتضی پورعلی گنجی درباره کارلوس کی روش به ایرنا گفت:
بعد از جام ملت های 2015 تصمیم گرفتم که از فوتبال ایران به جایی دیگر بروم و فضای جدیدی را تجربه کنم. به همین خاطر راهی چین و تیم تیانجین تِدا شدم و تجربیات خوبی را در این راه به دست آوردم. در آنجا در پست دفاع وسط بازی کردم. پستی که کارلوس کی روش در آن از من استفاده کرده بود و باعث شده بود تا سه برابر در فوتبالم پیشرفت کنم و این تغییر پست، مسیر زندگی من را تغییر داد. کارلوس کی روش فرشته نجات خیلی از بازیکنان ایرانی بوده است و من هم یکی از آنها بودم.
پورعلی گنجی درباره حضورش در السد قطر گفت:
سپس 2 سال و نیم بسیار خوب را در تیم خوب السد پشت سر گذراندم. دیگر ذهنیتی که نسبت به خودم داشتم مبنی بر اینکه در پست خودم می توانم بهرین باشم و در اروپا حضور داشته باشم به وجود آمده بود. با السد همیشه یا اول می شدیم یا در بدترین شرایط به عنوان دومی می رسیدیم. تصمیم گرفتم به فوتبال اروپا بروم و در آنجا بیشتر پیشرفت کنم و اسم و رسمی برای خودم در اروپا درست کنم. السدی ها نمی خواستند من جدا شوم. پیشنهاد خوب 2 ساله ای به من دادند. فکر می کنم هشت برابر آن چیزی که اروپایی ها می دادند را السد پرداخت می کرد ولی من جدا شدم.
مرتضی پور علی گنجی درباره پیشنهادهای اروپایی افزود:
اما مشکلی به وجود آمد. من ریسک بسیار بزرگی کردم. برایتون وقتی علیرضا را جذب کرد خواهان من هم بود و گفته بودند که صبر کنم تا بازیکنشان را بفروشند و سپس من را به خدمت بگیرند. این صبر کردن بیش از اندازه باعث شد تا پیشنهادهای زیاد و دست به نقدی را از کشورهای مختلف اروپایی از دست بدهم. باشگاه خنک که جزو بهترین تیم های بلژیک است من را به صورت جدی می خواست. ترابزون نیز خواهان من بود اما این پیشنهاد از جانب این تیم قدیمی و صاحب نام فوتبال ترکیه هم از دست رفت. دوسلدورف آلمان و کان فرانسه هم دیگر تیم هایی بودند که من را می خواستند اما همه را به خاطر برایتون رد کردم. چرا؟ چون می خواستم مهر انگلیس و لیگ برتر انگلیس روی پیشانی ام بخورد. ببینید من یک قمار بزرگ انجام دادم که نتیجه اش چیزی نشد که می خواستم؛ اما از طرفی نباید نا امید می شدم و نشدم. دوباره تلاش کردم و حالا توانستم در 28 سالگی به جایی برسم که بازهم چندین پیشنهاد خوب برایم از کشورهای مختلف سرازیر شود. باز هم می توانستم به اروپا بروم اما ریسک مجدد به صلاح نبود و باید بهترین تصمیم ممکن را می گرفتم.
پور علی گنجی گفت:
سپس به یوپن بلژیک رفتم و 6 ماه آنجا بودم. قرار بود از آنجا به برایتون بروم اما مصدوم شدم. 2 ماه مصدوم بودم و در این مدت خیلی فکر کردم. در کنار آن با خانواده و بزرگترها صحبت کردم. حدودا 27 سال و نیمه بودم. اگر می خواستم آنجا بمانم جای پیشرفتش سخت بود. چون پست مدافع به گونه ای است که اروپایی ها کمتر به سراغ بازیکنان آسیایی می روند چرا که در آنجا ساخته نشده اند. به همین خاطر تصمیم گرفتم به خانواده نزدیک شوم و دوباره به قطر برگشتم.
پورعلی گنجی درباره حضور در العربی و شنژن چین گفت:
العربی پیشنهاد خوبی داد و دوباره به قطر برگشتم. در قطر خانواده ام می توانست بهتر با من در ارتباط باشد و به هم نزدیک تر بودیم. همین مساله باعث شد تا باز هم در فوتبال قطر حضور داشته باشم. العربی باشگاه بزرگی است اما نسبت به تیم های بالای جدول مثل السد و الدحیل بضاعت مالی کمتری دارد. با این وجود تیم پرطرفداری است و طی یکی 2 سالی که آنجا حضور داشتم همه چیز خوب بود. مربی و باشگاه خواهان ماندنم بودند اما می خواستم تجربه جدیدی در چین داشته باشم. زندگی برایم یکنواخت شده بود و خواهان چالش جدیدی بودم. من می خواهم خودم را در شرایط رقابت قرار دهم و این شرایط به من کمک می کند تا هم چیزهای جدیدی یاد بگیرم و هم پیشرفت کنم. به همین دلیل راهی سوپرلیگ چین و باشگاه شنژن شدم. حالا هم قراردادی سه ساله را امضا کردم و فعلا در قرنطینه به سر می برم.
لژیونر تیم ملی ایران افزود:
کتاب های زیادی خوانده ام اما اخیرا کتاب های خوبی چون مغازه خودکشی، بزن به هدف و ... را خوانده ام. من بیشتر کتاب های انگیزشی می خوانم. سعی می کنم با انگیزه هایی که در زندگی داشته ام پیش بروم و خودم را خودم خوشبخت کنم و خودم را خودم بسازم. تمام تصمیماتی که در زندگی گرفتم همگی در جهت آسایش و ساختن خودم و خانواده ام بوده است. تمام هدفم این بوده که قهرمان زندگی خودم باشم. از پیشرفت کسی ناراحت نمی شوم و از پسرفت کسی هم خوشحال نخواهم شد. مهم خودم هستم که از روز قبلم بهتر باشم. با این خواندن ها و مطالعه کردن ها سعی می کنم از راه کسانی که موفق شدند و مسیر موفقیت را پیمودند؛ الگوبرداری کنم و به هدف خاص خودم برسم. احساس می کنم هر کسی به اندازه کتاب خواندنش از خدا عمر می گیرد. اگر شما 20 کتاب بخوانید نسبت به نویسنده هایی که آن کتاب داشته و مثلا هر کدام از آنها 70 سال داشته اند عمر کرده اید و تجربه کسب کرده اید و 1400 ساله شده اید. کتاب خواندن به هر شخصی در هر قشری کمک می کند. شما را عاقل می کند و تمام مویرگ های مغزتان را باز می کند و باعث می شود تا تصمیمات بهتری بگیرید. البته این را هم بگویم که زیاد خواندنِ کتاب هم خوب نیست چرا که از فرط عاقل شدن، دیوانه خواهید شد! ار طرفی نخواندن کتاب هم منجر به این می شود به بیراهه بروید.
مرتضی پورعلی گنجی درباره حضور در چین گفت:
چینی ها پیشنهاد خوبی به من دادند. شنژن خیلی نسبت به تیانجین شهر بهتری است و پرواز مستقیم دارد و دوستان خوبی هم در اینجا دارم. بازیکنان با کیفیتی در تیم حضور دارند و به نوعی تیم جدیدی شکل گرفته است. پیش از این دونادونیِ ایتالیایی سرمربی تیم بود و حالا جوردی کرایوف هدایت شنژن را به عهده گرفته است. می شود از این سرمربیان بزرگ و شرایطی که در آن رشد کردند یاد بگیرید. به خاطر همین، این تیم و این لیگ را انتخاب کردم. مطمئن باشید تمام تلاشم را خواهم کرد تا نماینده خوبی برای کشورم باشم و با سربلندی از این چالش خارج بشوم.
پورعلی گنجی افزود:
جز من هیچ خارجی دیگری در پروازی که به اینجا آمدم نبود. همه چیز با سخت گیری و وسواس خاصی در فرودگاه انجام شد. چند بار تست گرفتند و خود دولت هزینه غذا و هتل را متقبل شد. کسانی که به چین وارد می شوند باید 14 روز قرنطینه باشند. در خیلی از شهرها شنیده ام که حتی ماسک هم در خیابان استفاده نمی کنند. درست است که ویروس از چین وارد شده اما خیلی زود همه چیز را سر و سامان دادند و با نظمِ جمعی توانستند این ویروس را کنترل کنند.
