اختصاصی طرفداری- حاشیه عضو جدا نشدنی فوتبال است. از همه نوعش! قطعا اگر همین حواشی و اشتباهات فردی و داوری نبود، فوتبال هیچ گاه جذابیت حال حاضر را نداشت. اشک ها و لبخنده هایی که گاها ناشی از همین اشتباهات است. همین ها فوتبال را تبدیل به پرطرفدار ترین ورزش دنیا کرده است. فوتبال دیگر تنها یک ورزش نیست؛ بلکه یک صنعت است.
به تاریخ فوتبال که می نگریم همیشه درگیری های متفاوت و بعضا ماندگاری را می بینیم. در فوتبال جهان از انداختن آب دهان توسط رایکارد گرفته تا درگیری مارادونا در بارسلونا و لگد معروف کانتونا. در این مقاله می خواهیم به نمونه های وطنی این درگیری ها اشاره کنیم.
البته در این بین باید به درگیریهای دیگری نظیر دربی ششم نیز اشاره کرد. دربی که هنوز هم پرسپولیسی ها به رای آن که باخت سه بر صفر قرمز پوشان بود اعتراض دارند. در دربی ششم درگیری کلانی و بهزادی با استقلالی ها باعث شد تا داور بازی را نیمه تمام اعلام کند. بازی پرسپولیس و استیل آذین و عدم رعایت بازی جوان مردانه پرسپولیسی ها نیز از جنجالی ترین بازی های سال های اخیر فوتبال ایران است.
در ادامه نگاهی کوتاه خواهیم داشت به مهم ترین درگیری های تاریخ فوتبال ایران.
1.جام ملت های آسیا ۱۹۹۲
ژاپن و جام ملت های آن سال برای ایرانیان یاداور خاطره شکست تلخ ایران با اشتباه داوری در برابر میزبان بازی هاست. سالی که با شکست دقایق آخر برابر ژاپن در بازی آخر و جار و جنجالی که با اخراج دو بازیکن و محرومیت یک ساله مجتبی محرمی، مرتضی کرمانی مقدم و فرشاد پیوس همراه شد.
ایران برای صعود به مرحله یک چهارم به مصاف ژاپن رفت. با گلی که مشکوک به آفساید بود تیم ملی فوتبال ایران شکست خورد و از دور رقابت ها کنار رفت. پس از دریافت گل، داور سوری خود را در محاصره بازیکنان ایران دید. بازیکنان تیم ملی پس از دریافت آن گل به داور حمله ور شدند و طی آن کرمانی مقدم با لگد به جمال شریف ضربه زد و او هم به اشتباه فرشاد پیوس را اخراج کرد. البته محرومیت یکساله کرمانی مقدم نه به خاطر آن لگد که به خاطر درگیری اش با داور پس از پایان بازی بود.
2.بازی های آسیایی بانکوک 1998
علی کریمی پس از درخشش در بازی های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک که با گلزنی او در بازی فینال همراه بود، به ستاره جدید فوتبال ایران بدل شد.تمامی کارشناسان ایران از او به عنوان نماینده فوتبال ایران یاد می کردند و آینده درخشانی را برای وی پیش بینی کرده بودند. اما همان اشتباه بچگانه معروف کریمی باعث شد تا وی یک سال تمام خانه نشین شود و فوتبال را فقط از طریق تلوزیون دنبال کند.
او که توسط ایوان کوردس آلمانی به تیم امید دعوت شده بود، در تورنمنت تدارکاتی جام دانهیل ویتنام که هیچ اهمیتی هم نداشت با دست به سینه داور ژاپنی کوبید و او را نقش بر زمین کرد. کریمی که به دلیل نیمکت نشینی های مکرر رابطه خوبی با کوردس نداشت، در بازی مقابل ویتنام، پس از آن که در اواسط بازی به میدان آمد، در اعتراض به اخراج علی انصاریان، با کف دست به سینه داور ژاپنی، تورو کامیکاوا زد و باعث سرنگونی او شد. علی کریمی اخراج شد و از سویAFC یک سال از حضور در تمام رقابت های فوتبال محروم شد. بدین ترتیب کریمی که می توانست خیلی زود به عنوان یک استعداد در دنیای فوتبال مطرح شود پیشرفتش را حدود 6 سال به تاخیر انداخت.
3.دربی سال 1379
سیزده سال از معروف ترین مشت فوتبال ایران می گذرد؛ مشتی که پرویز برومند در یکی از حساس ترین شهرآوردهای فوتبال ایران پای چشم پایان رافت کوبید و به خاطر آن ۹ ماه از حضور در میادین فوتبال محروم شد. خودش علت این اتفاق را توهین مستقیم پایان رافت عنوان می کند. اما همین مشت دربی را به آوردگاه زور آزمایی نوازی و استیلی و خیلی های دیگر تبدیل کرد تا جنجالی ترین دربی ایران رقم بخورد.
این اتفاق در بازی دیداری که جمعه نهم دی ۷۹ برگزار شد و با تساوی ۲ بر ۲ به پایان رسید. برومند چندی پیش بر گونه پایان رافت بوسه زد تا از او عذرخواهی کرده باشد، اما برای هواداران فوتبال آن چیزی که برای همیشه در یاد می ماند رفتار نادرستی است که از دروازه بان اسبق استقلال و تیم ملی فوتبال سر زد.
*شهرآورد چهل و نهم استقلال و پرسپولیس علاوه بر مشت پرویز برومند، یک صحنه تلخ دیگر هم داشت که هنوز از یاد خیلی ها نرفته است؛ دست به یقه شدن محمد نوازی و حمید استیلی و ضربه سر نوازی به صورت استیلی!
خیلی ها بر این باورند حساسیت ویژه آن بازی به دلیل حضور مهدی هاشمی نسب در ترکیب اصلی استقلال بود؛ قاتل استقلال به آبی پوشان پیوسته بود از هفته ها قبل قول گلزنی در دربی را به هواداران داده بود. آن روز و در حالی که بازی با تساوی یک ـ یک در جریان بود در دقیقه ۸۵ دروازه عابدزاده را گشود و بعد هم غش کرد! البته گل هاشمی نسب دوامی نداشت و علی کریمی در دقیقه ۸۷ بازی را به تساوی کشید. با این حال، هیجان بالای بازی باعث شده بود عده ای از بازیکنان بیشتر از آنچه انتظار می رفت احساسی رفتار کنند. محرومیت برومند، نوازی، استیلی و رهبری فرد پایان بخش شهرآورد جنجالی سال ۷۹ بود.
4.جام جهانی 2006
کریمی را اگر تکنیکی ترین هافبک تاریخ فوتبال ایران ندانیم، قطعا باید او را یکی از بهترین ها به حساب بیاوریم. اما متاسفانه بارها و بارها کریمی به خاطر اخلاق تندش متضرر شده است. اختلافات کریمی و برانکو و دایی، پیش از آغاز جام جهانی شدت گرفت. زمانی که خیلی ها اعتقاد داشتند که دایی باید از فوتبال ملی خداحافظی کنند. تیم ملی دچار دو دستگی شده و بود و حتی دایی می گفت که بعضی ها در تیم ملی به او پاس نمی دهند.
زمانی که قرار بود ملی پوشان به کرواسی بروند، اما ۴ ساعت در هتل معطل شدند. آن روز کریمی تنها بازیکنی بود که اعتراضش را با صدای بلند نشان داد که البته برانکو هم به صراحت پاسخش را داد: «این تصمیم من است. هر کسی اعتراض دارد در تهران بماند. من نباید به بازیکن پاسخگو باشم.»
این جر و بحث با وساطت فرکی و شاهرخی به پایان رسید، اما سرآغاز جریانات اختلاف کریمی با برانکو در جام جهانی بود که در نهایت پس از تعویض در بازی با پرتغال با لگد به ساک پزشکی به پایان رسید. او در همان جام جهانی هم یک بار توسط برانکو از اردو اخراج شد، اما محمد دادکان او را به هتل برگرداند.
آن روزها را بسیاری از فوتبال دوستان به خاطر می آورند. تقریبا تمام ایران به کریمی موافق بودند. همه می خواستند علی دایی نباشد، اما برانکو این اعتقاد را نداشت؛ حتی با وجود نمایش ضعیف آن روزهای دایی. همین کشمکش ها عامل اصلی نا آرامی های اردوی تیم ملی بود و بعد از همین لگد بود به یک باره خیلی ها بر کریمی هم خرده گرفتند و گفتند که او همچنان خام و بی تجربه عمل می کند. از دیگر جنجال های آن روزها می توان به مصاحبه مایلی کهن علیه دایی و متهم کردن وی به خراب کردن فوتبال مبعلی به خاطر یک تکل یا برکناری داریوش مصطفوی پس از دیدار با رییس جمهور اشاره کرد.
5.دربی سال 1373
در دربی سال 1373 نیز در حالی که پرسپولیس 2 بر صفر جلو بود اخراج بچگانه شاهرودی پرسپولیس را ده نفره کرد و در ادامه نیز استقلال بازی را به تساوی کشاند. سپس صادق ورمرزیار در دقیقه 80 اختلاف را به حداقل رساند، اما این پایان کار نبود. 6 دقیقه بعد ادموند اختر برای بار دوم دروازه عابدزاده را گشود.
پس از گل ادموند اختر بود که محرمی و قلعه نویی به شدت با یکدیگر درگیر شدند. این بازي با هجوم تماشاگران به زمين نيمه تمام ماند. يك روز بعد، نتيجه بازي ۳-۰ به سود استقلال اعلام شد و چند بازيكن از هر دو تيم، با محروميت هاي طولاني مواجه شدند. البته این درگیری حتی به بیرون از زمین و دعواهای محله ای نیز کشیده شد. این نشان می دهد که آن زمان فوتبال نه تنها یک ورزش بلکه یک جنگ به تمام عیار بوده است. مخصوصا میان سرخابی ها.
