ادموند اختر، بازیکن سال های گذشته تیم فوتبال استقلال مهمان طرفداری در برنامه ملاقات با چهره ها است. اختر که سال های خوبی در استقلال داشت و نمایش های خاطره انگیزش همیشه در یاد هواداران استقلال خواهد ماند، در بخش اول گفت و گوی خود با فرزام محمدعلیها به موضوع جذاب دربی ها پرداخته است. شرایط متفاوت دربی با دیگر بازی ها، خاطرات اولین بازی دربی و قراردادهای بازیکنان خارجی در ایران، قسمت اول گفت و گوی جذاب ما با بازیکن سابق استقلال است.
در آستانه دربی جام حذفی، با یکی دیگر از برنامه های ملاقات با چهره ها در خدمت ادموند اختر هستیم. کسی که در اولین دربی اش موفق به گلزنی شد. جناب اختر، خوش آمدید.
سلام دارم خدمت شما و رسانه طرفداری. خوشحالم که در خدمت شما هستم.
دربی مسابقه ای است که اصلا به رده و جایگاه تیم ها بستگی ندارد
بدون مقدمه بپرسیم، تصورت از دربی چیست و فکر می کنی چه نتیجه ای در این بازی رقم بخورد.
دربی مسابقه ای است که اصلا به رده و جایگاه تیم ها بستگی ندارد. دربی بازی لحظه هاست و هر کس از شرایط به درستی استفاده کند و شانس هم در آن دخیل باشد، می تواند برنده بازی شود.
استقلال و پرسپولیس در این فصل بازیکنان خیلی خوبی دارند. بازیکنانی که هرکدام ستاره هستند. به نظر شما کدام بازیکنان در این دربی این ویژگی را دارند که ستاره مسابقه باشند.
بازی استقلال و پرسپولیس اصلا مشخص نیست، شاید الان افکار عمومی و هواداران روی دیاباته یا علیپور یا قائدی باشد، اگر قرار باشد کسی گلی بزند این افراد زننده گل باشند اما شاید بازیکنی که اصلا کسی فکرش را نمی کند می آید و ستاره بازی می شود. مثل ارسلان مطهری که در بازی برگشت لیگ با مصدوم شدن دیاباته، در ترکیب اصلی قرار گرفت. در آن زمان با مصدومیت دیاباته همه می گفتند چه کسی زوج قائدی باشد که بتوانند موفق باشند، دیدیم که ارسلان مطهری آمد و ستاره بازی شد و 2 گلی در دربی می زند که خیلی از فوتبالیست ها آرزو داشته اند در دربی بازی کنند و گل بزنند. اما او می آید، خدا هم دوستش داشت و شانس هم با او یار بود و توانست 2 گل در بازی به ثمر برساند.
توصیه شما به عنوان کسی که در این بازی ها حضور داشته اید چیست.
بازیکن تا زمانی که در دربی بازی نکند نمی تواند شرایط آن را درک کند. به هرحال مسابقه الان بدون تماشاگر است و آن لذت خاص را ندارد، در این میان بازیکنی وجود دارد که نیاز به آرامش بیشتری دارد، در این بازی استرس کمتری خواهد داشت، درکل این دربی برای بازیکنان راحت تر است تا اینکه بتوانند خوب بازی کنند و استرس نداشته باشند و از حواشی دور باشند.
این دومین بار است که دربی بدون تماشاگر برگزار می شود. پیش از این یک بار دربی در بندرعباس بدون تماشاگر برگزار شد. تجربه این نوع بازی را هم داشته ای. دوست داریم از آن حال و هوا بگویی.
بعد از اتفاق بازی 2-2 که به جنجال کشیده شد و ما برنده بازی شدیم و بازی برگشت مان در زمین بی طرف برگزار شد، آن بازی هم در زندانی در بندرعباس بود که تماشاگر هم داشت، نیرو انتظامی بود و سربازها و برخی زندانی ها که بازی را تماشا می کردند.
واقعا زندانی ها به تماشای بازی آمده بودند؟
حالا این موضوع را دقیق نمی دانم ولی بازی آن روز بدون تماشاگر نبود.
چند نفر تماشاگر حضور داشت؟
دو سه هزار تماشاگر داشتیم اما یکی بازی هایی بود که کمترین هوادار در بازی حضور داشت.
از بین دو سه هزار نفر، استقلالی ها بیشتری بودند یا پرسپولیسی ها؟
اصلا تشویق در کار نبود و آمده بودند 2 ساعت شان را بگذرانند که از شانس شان توانستند بازی استقلال و پرسپولیس را ببینند.
یک بازیکن استقلال در شب دربی سال 73، در خواب مصدوم شد
چند دربی تجربه کرده ای. جمله ای کلیشه وجود دارد که می گویند بازیکنان شب دربی خوابشان نمی برد. این موضوع را خودت تجربه کرده ای؟
بله صد درصد. برای اینکه فشار سنگینی روی بازیکنان است. بازی استقلال و پرسپولیس اصلا مربی نمی خواهد، بازیکن شرایط را درک می کند. 1 هفته خوب استراحت می کند و حتی نیاز به اردوی آماده سازی هم ندارد چون در آن سطح حرفه ای، می داند ویترین مسابقات بازی استقلال و پرسپولیس است. بازیکن آماده می شود ولی بعضی بازیکنان این فشار را نمی توانند تحمل کنند. یک بازیکن داشتیم حالا اسمش را نمی خواهم ببرم، ولی شب بازی سال 73 در طول خواب و صبح که بلند شد فهمید که مصدوم شده است. این به خاطر فشار بازی بود حتی در آن مسابقه هم قرار بود فیکس بازی کند که بازی نکرد و جایش کسی دیگر بازی کرد.
یعنی چجور در خواب مصدوم شده است؟
یعنی در خواب یک جایی از بدنش کش آمده است. خود من بارها شده در خواب تمام بدنم کش آمده و پایم گرفته و داده زده ام. مثل الان نبوده که هزار نوع مکمل وجود دارد و هر تیم 5 دکتر دارد. در آن زمان ویتامین و مکمل و این چیزها نداشتیم و هیچکس هم مصدوم نمی شد. الان بازیکنان همه نوع امکانات دارند. اردو می روند، استراحت می کنند، پول می گیرند، زمین و امکانات همه خوب، سالی 10 بازیکن رباط پاره می کنند.
خودت یکی از ستاره های دربی بوده ای. به اولین دربی ات بپردازیم که توانستی به احمدرضا عابدزاده گل بزنی. در خصوص حال و هوای آن بازی بگو.
سال اولی که به استقلال آمدم و بازی اولی که در دربی حضور داشتم، به خاطر دارم که تا دقیقه 88 که من گل زدم، 3-4 بار پایم به توپ خورد. همه می گویند سال 62 بیشترین تماشاگر به دربی آمده ولی به جرات می توانم بگویم سال 73 بیش از 140-150 هزار نفر در استادیوم بودند. فقط با سوت و هیاهوی هواداران می فهمیدیم که داور خطا گرفته و اصلا صدای سوت را نمی شنیدیم. به جرات می توانم بگویم سومین و چهارمین توپی که به پایم خورد، توانستم زننده اولین گل باشم.
در همان دربی جنجالی که بازی 2-2 شد، ظاهرا یک پنالتی برای استقلال گرفته می شود که تو می خواستی آن ضربه را بزنی اما آقای عابدزاده به تو گفته که پنالتی را خراب می کنی چون جوانی. این موضوع را توضیح می دهی؟
بازی استقلال و پرسپولیس همیشه حساس بوده است. پنالتی زن اول ما صادق ورمزیار بود اما قرار بود من که در کورس آقای گلی هستم، بازی هایی که به ظاهر آسان و راحت است، اگر پنالتی رخ دهد من ضربه را بزنم که می زدم. اما بازی حساس با تیم های مثل پرسپولیس، پاس و سپاهان اگر پنالتی ای بدست می آمد، من خودم پشت توپ نمی رفتم. در آن بازی هم ما تا دقیقه 70، 2-0 عقب افتاده بودیم و همه جوره بازی را از دست داده بودیم. وقتی که پنالتی شد و من توپ را برداشتم که بزنم، صادق ورمزیار هم آن اجازه را به من داد که پشت توپ بایستم. وقتی که پشت ضربه و جو سنگین استادیوم ایستادم، دیدم آقای عابدزاده که از نظر من یک اسطوره تمام برای فوتبال ایران است، فکر می کنم هیچکس پیدا نخواهد شد که 50 درصد عابدزاده باشد، منظورم آن ابهتی است که داشت و من همیشه به شخصه به ایشان احترام گذاشته و همیشه به نیکی از او یاد کرده ام، وقتی که خواستم پنالتی را بزنم، آمد توپ را برداشت و گفت پسر تو جوانی و در آن اندازه نیستی که بزنی و پنالتی خراب می شود، مقداری به لحاظ روحی روانی روی من تاثیر گذاشت، وقتی پنالتی را کاشتم و بار دوم هم آمد، خودم توپ را به صادق ورمزیار دادم و گفتم آقا صادق من پنالتی را نمی زنم. اتفاقا آقا صادق هم توپ را همان جهتی که من می خواستم بزنم زد و گل شد و بعد از آن هم که گل مساوی را من به ثمر رساندم.
حواشی دربی 73 از طرف بازیکنان و هواداران پرسپولیس بود
آن بازی یکی از عجیب ترین دربی ها بود. چه چیزی باعث شد بازی به جنجال کشیده شود. خیلی ها می گفتند چون پرسپولیسی ها فکر می کردند بازی را از دست داده اند و ممکن است اگر بازی ادامه پیدا کند گل های بعدی را بخورند این اتفاق افتاده است.
تیمی که 2-0 بازنده است نمی تواند مشکلاتی برای رقیب ایجاد کند. وقتی که ما 2-0 عقب افتادیم داشتیم بازی مان را ادامه می دادیم و در شرایط بازی و روی اشتباهی که خود بازیکن پرسپولیس مرتکب شد و اخراج شد و تیم ده نفره شد، بعد از آن ما توانستیم پنالتی بگیریم و گل بزنیم. به نظرم تیمی که در دربی 2-1 عقب می افتد، در دربی خواه نا خواه فشار سنگینی روی حریف می آورد که ما هم در آن شرایط سنگین جوی توانستیم سوار بازی شویم و بتوانیم با فشاری که ایجاد می کنیم گل دوم را بزنیم ولی بازی در شرایطی بود که اگر هواداران و بازیکنان پرسپولیس آن جنجال را به پا نمی کردند، با توجه به اینکه وقت هم داشتیم می توانستیم گل سوم را هم به ثمر برسانیم و پیروز شویم و آن مشکلاتی که پیش آمد، از طرف هواداران و بازیکنان استقلال نبود.
سال بعد بود که استقلال با 3 گل پرسپولیس را شکست داد. خودت پنالتی گرفتی و گل زدی و ستاره آن بازی بودی. در آن بازی نسبت به بازی قبل مقداری آرام تر بودی.
بله صد در صد. بازی 74، بعد از جنجال بازی 73 آمدند و تیم داوری فینال جام جهانی 94 آمریکا را آوردند. به جز آقای صادقی جو که کمک دوم بود، آقای ساندرو پل بود و آقای فنایی. یعنی کادر داور بین المللی برای آن بازی آوردند تا حرف و حدیثی نباشد. بازی را ما خیلی خوب شروع کردم و تا دقیقه سی بازی توانستیم با یک بازی خیلی خوب و فکورانه، 3-0 جلو بیفتیم و به جرات می توانم بگویم اگر خدابیامرز منصورخان دستور بازی با احتیاط را نمی داد، شاید می توانستیم 6 گل بزنیم.
چرا منصورخان به شما گفت احتیاط را پیشه کنید؟
منصورخان با توجه به تجربه ای که داشتند گفتند که 3-0 جلو هستیم، می گفتند آرامش داشته باشیم و بازی را اداره کنیم تا بتوانیم با همین نتیجه به رختکن برویم تا نیمه دوم را دوباره شروع کنیم و در آخر با همان نتیجه 3-0 به رختکن رفتیم.
بهترین و بدترین دربی ای که بازی کردی کدام بود.
بازیکنی که برنده شده باشد و در آن بازی گل زده باشد، همیشه بهترین دربی اش همان بازی است و همان بازی هایی که ما برنده شده ایم بهترین دربی ام بوده و بازی ای که بازنده شدیم، بازی 3-0 که باختیم، بدترین دربی ای بود که من تجربه کردم.
در ده سال اخیر، به جز ساموئل هیچ بازیکن خوب دیگری به ایران نیامده است
به موضوعات روز فوتبال بپردازیم. اخباری آمد که طی آن ورود بازیکن و مربی خارجی به ایران ممنوع شد، این می تواند پیامدهای مثبت یا منفی ای داشته باشد. بحث منفی آن می تواند این باشد که قیمت بازیکنان داخلی بالا برود و در مجموع ما مربی با کیفیت بالایی نداریم. می خواهم در این خصوص نظرت را بدانم.
اگر این تصمیم را گرفته باشند خیلی خوب است. برای اینکه در این ده سال اخیر، به جز ساموئل که بازیکن با رزومه ای بوده که او هم 34 سالش بود که با ایران آمد، هیچ بازیکن با کیفیت خارجی دیگری به ایران نیامده است. بازیکن خارجی به فوتبال ما آمده و اینجا با کیفیت شده و توانسته به کشورهای دیگر برود و پول های آنچنانی بگیرد. متاسفانه فوتبال ما، مدیران و مربیان، واسطه ها و سایرین به دنبال بازیکنان بی کیفیت خارجی ارزان هستند، بازیکنان با کیفیت را اصلا نمی توان راضی کرد که لیگ اروپا را رها کرده و به فوتبال ما بیاید. این ها دنبال این هستند تا بازیکن خارجی ارزان قیمت بیاورند و با قیمت گران روز دنیا با آن قرارداد ببندند.
وسط صحبت شما بگویم که بازیکنان خوب خارجی هم به فوتبال ما آمده اند. مثلا ابراهیم توره یا تیام. شیخ دیاباته و سرور جپاروف.
بگذارید یک چیز را بگویم، سرور جپاروف که در سن 34 سالگی بعد از 2 بار قهرمانی آسیا و یک بار بهترین بازیکن آسیا شده بود آمد، قبل از آن قراردادهایش در جاهای دیگر 2 میلیون دلاری بوده است. این از سرور جپاروف. ابراهیم توره سالی که به پیکان آمد، اصلا کسی او را نمی شناخت و قبول نداشتند، سال بعد به عنوان بازیکن تستی به استقلال آمد، هفته ها تمرین کرد و ناصر حجازی اصلا انتخابش نکرد و می گفت کیفیتش به درد ما نمی خورد. بعد او به تیم سپاهان رفت با مربیگری امیر قلعه نویی. قلعه نویی هم مربی است که در برگرداندن به اوج بازیکنی که افول کرده استاد است. توره در آن تیم قلعه نویی می آید و چهره می شود و آقای گل می شود و به تیم موناکو می رود. شروع فوتبال توره از ایران بود، می گویید تیام از یوونتوس آمده و دیاباته، مطمئن باشید اگر دیاباته از فوتبال ایتالیا پیشنهاد داشت، هیچوقت به فوتبال ایران نمی آمد، در صورتی که به جز 5 لیگ معتبر دنیا، فرانسه، اسپانیا، ایتالیا، انگلیس و اسپانیا بعد از کشورهای عربی، بیشترین پولی که بازیکنان می دهند فوتبال ایران است، با این دلار 20 هزار تومنی. بازیکنان خارجی در ایران خوب پول می گیرند. بازیکنان ایرانی ما هستند که در بلژیک و پرتغال بازی می کنند، از آنها بپرسید، یک پنجم قرارداد بازیکنان خارجی در ایران را در اروپا می گیرند و بازی می کنند تا چهره بشوند و بعد از سال ها که چهره شدند، به عنوان یک بازیکن خوب مثل جهانبخش، کاوه رضایی، طارمی و رضاییان، وقتی که چهره شدند قیمت شان افزایش پیدا کرد.
پایان بخش اول
قسمت دوم به زودی منتشر می شود...
