تلویزیون بازهم دارد مختار نشان می‌دهد و مردم بازهم دارند مختار را نگاه می‌کنند. واقعا این اتفاق، پدیده‌ای است که میشود آن را بررسی کرد و در مورد آن حرف زد.
من یکی فکر نمی‌کردم، مدیران تلویزیون بازهم به سراغ ساخته درخشان میرباقری بروند و آن را پخش کنند اما این کار را کردند. این نشان می‌دهد که تلویزیون ایران دیگر حرفی برای گفتن ندارد و دل‌خوش به همان ساخته‌های قدیمی است که مردم دوست‌شان دارند.
دیگر نمی‌شود از تلویزیون انتظار داشت شب دهم بسازد یا سفر سبز با بازی امین تارخ و پارسا پیروزفر را به خانه مردم بیاورد. حاکم شدن جریانی خاص در صداوسیما باعث شده که آنهایی که خوب فیلم می‌ساختند و حرفی برای گفتن داشتند دیگر رغبتی با همکاری با صداوسیما نداشته باشند و آدم‌های جدیدی هم که وارد عرصه سریال سازی شده‌اند توانایی ساختن سریال‌های قوی و حرف‌دار را ندارند.
جریان حاکم بر تلویزیون حتی اجاره تکرار برخی سریال‌ها که ساخته خود صداوسیماست را هم نمی‌دهد چه برسد به اینکه به برخی کار جدید بسپارد. سریال‌های درخشانی در دهه 80 ساخته شده مثل دوران سرکشی کمال تبریزی یا همین شب‌های برره مهران مدیری اما تلویزیون در عصرجدیدش آنها را پخش نمی‌کند.
خیلی‌ها فکر می‌کنند که ماهواره رقیب تلویزیون است اما نه، رقیب تلویزیون مدیرانی هستند که بر کرسی ریاست سازمان صداوسیما تکیه زده‌اند. افرادی که عادل فردوسی‌پور را حذف می‌کنند و زمینه ساز مهاجرت آدم مشهورهای تلویزیون و رادیو به فرنگ می‌شوند.
تا وقتی این افراد هستند باید هر سال منتظر پخش مختارنامه باشیم یا سریال‌های شعاری و ضعیف در باب محرم را ببینیم.
اینکه چرا مردم مختار را می‌بینند هم سه دلیل مشخص دارد. اول اینکه مختار به شدت سریال خوش ساختی است. میرباقری نشان داده است که در ساختن سریال‌های تاریخی استعداد بی‌نظیری دارد. امام علی(ع)، معصومیت از دست رفته، مسافر ری و مختار نامه به خوبی حکایت از این معنا دارد.
دومین دلیل این است که مردم شخصیت مختار را دوست دارند. مختار کاری را کرد که قلب شیعیان به واسط انتقام او آرام شد. مردم از به تصویر کشیده شدن انتقام گرفتن مختار از قاتلین امام حسین(ع) لذت می‌برند و با شوق آن را نگاه می‌کنند.
لحظه کشته شدن شمر و حرمله قطعا پر طرفدارترین قسمت‌های پخش شده از سریال مختار است.
سومین مسئله این است که به جز سینمایی درخشان روز واقعه به نویسندگی بهرام بیضایی، مختار نامه تنها سریالی است که به صورت مستقیم به حادثه کربلا و روز عاشورا می‌پردازد.
با اینکه ما در تاریخ به واسطه وجود تعزیه تصویر سازی زیاد از کربلا داریم اما در قاب تلویزیون و سینما نتوانسته‌ایم به این مهم به درستی بپردازیم. احمدرضا درویش سینمایی با نام رستاخیز با محوریت روز عاشورا و حادثه کربلا ساخت اما این فیلم به دلیل نشان دادن چهره حضرت عباس و حضرت علی اکبر دچار توقیف شد. با توجه به اینکه رستاخیز را در سی و دومین جشنواره فجر دیده‌ام، می‌توانم بگویم این سینمایی توقیفی هم از نظر روایت تاریخی هم از نظر سینمایی به مراتب کاری ضعیف‌تر از مختار نامه و روز واقعه است.
القصه تا ساخته شدن سریالی تازه در باب محرم باید هرسال مختار را ببینم. چون تفکر مدیران صداوسیما تغییری نمی‌کند و آش همان آش است و کاسه همان کاسه.
عصر ایران
