مسوت اوزیل در راستای پایان دادن به شایعات گفته است که تا پایان قراردادش در تابستان آینده در آرسنال می ماند.
به گزارش طرفداری و به نقل از اتلتیک، هافبک بازیساز توپچی ها می گوید اگر میکل آرتتا به او اعتماد کند، هنوز هم می تواند مهره موثری برای تیمش باشد.
موضع من مشخص است: من تا آخرین روز طبق توافق مان اینجا می مانم و تمام توانم را برای این باشگاه به کار خواهم گرفت. چنین شرایطی هرگز مرا در هم نمی شکند، بلکه باعث قوی تر شدن من می شود. در گذشته نشان دادم که می توانم به ترکیب تیم برگردم و این بار هم همین کار را خواهم کرد.
لندن خانه من است
اوزیل که برای اولین بار پس از مخالفت با کاهش دستمزدش مصاحبه می کرد، پای تصمیم خود مانده است. این بازیکن طی 13 بازی قبلی آرسنال حتی یک دقیقه هم بازی نکرد و آرتتا گفت که تصمیم او یک تصمیم کاملا «فوتبالی» بوده است. اوزیل که در سال 2013 در انتقالی 42.5 میلیون پوندی از رئال مادرید به آرسنال پیوست و حالا هفته ای 350 هزار پوند دستمزد می گیرد، گفت:
تصمیم گیری برای رفتن با من است، نه افراد دیگر. من قرارداد دو ساله نبستم؛ قرارداد من چهار ساله بود و همه باید به آن احترام بگذارند. مشخصا اوضاع سخت شده است ولی من آرسنال را دوست دارم، دوست دارم آنجا کار کنم و همچنین افراد حاضر در باشگاه را دوست دارم؛ منظورم افراد واقعی است، آن هایی که مدت زیادی کنارشان بوده ام. لندن را هم دوست دارم؛ اینجا خانه من است. صرف نظر از اتفاقات دو فصل اخیر، من راضی و از جنبه ذهنی قوی هستم. هرگز تسلیم نمی شوم. می خواهم به تیم خودم کمک کنم و برای آن می جنگم. می دانم که اگر آماده باشم چه کاری از دستم بر می آید.
آماده هستم و اگر فرصت بدهند این را به همه ثابت می کنم
گفته می شد عدم آمادگی جسمانی یکی از دلایل بازی نکردن اوزیل است؛ ادعایی که او قویا آن را رد می کند.
نمی توانم با شما در مورد مکالمات شخصی خودم با مربی صحبت کنم. اما می توانم بگویم که شناخت خوبی از بدنم دارم. قبل از تعطیلات آماده بازی کردن در هر بازی بودم و جدای یک مصدومیت کوچک، پس از آن هم چنین وضعیتی داشتم. زمانی که تعطیل بودیم، دخترم به دنیا آمد و بنابراین شاید در آن مدت خواب خوبی نداشتم اما این طبیعی است. من به خاطر او انرژی و اشتیاق بیشتری برای بازی کردن داشتم. یک بازیکن گاها روزهای بدی دارد و نمی تواند همیشه خوشحال باشد، مخصوصا اگر بازی نکند. وقتی می دانی خوب هستی ولی مورد استفاده قرار نمی گیری، نمی توانی با صد درصد توان کار کنی و طبیعتا ناراحت می شوی. این حرفه من است و من عاشق انجام دادن آن هستم؛ می خواهم درون زمین باشم، بازی کنم و به باشگاه و تیم خودم کمک کنم. کاملا به تصمیم مربی احترام می گذارم اما به نظرم در مورد این مسائل باید درون زمین تصمیم گیری شود. پس از شروع مجدد مسابقات فرصتی به من داده نشد تا توانایی هایم را نشان بدهم. اگر آماده نباشی، خوب نباشی یا رفتار خوبی نداشته باشی، 10 بازی پیاپی بازی نمی کنی. اگر بد بازی می کردم و بعدا مرا از تیم کنار می گذاشتند برایم قابل درک بود اما این طور نشد.
مشخص نبود حقوق ما به جیب چه کسی خواهد رفت
در پی وقوع بحران کرونا، تصمیم گرفته شد برای کمک به اقتصاد باشگاه، حقوق اعضای آن 12.5 درصد کاهش یابد. امتناع اوزیل از این اقدام سر و صدای زیادی به پا کرد.
همه ما بازیکنان می خواستیم در این امر مشارکت کنیم. اما به اطلاعات بیشتری نیاز داشتیم و خیلی از پرسش ها بی پاسخ مانده بود. با وجود تمامی ابهامات، کسی با کاهش دستمزد مشکلی نداشت. من مشکلی با پذیرش میزان بیشتری و کاهش دستمزدم در صورت نیاز و در پی وقوع مشکلات مالی نداشتم. اما بدون گفتگوی درست و حسابی، از ما می خواستند شتابزده عمل کنیم. در این شرایط هر کسی حق دارد که از همه چیز مطلع باشد؛ این که چرا چنین اتفاقی می افتد و این پول کجا خواهد رفت. اما جزییات کافی با ما مطرح نشد و فقط باید تصمیم گیری می کردیم. برای مسئله ای به آن مهمی، خیلی سریع بود و فشار زیادی وجود داشت.
تعهد در قبال خانواده و امور خیریه
قطع همکاری آرسنال با تعداد زیادی از کارکنانش اوزیل را به این نتیجه رسانده است که او با تن ندادن به خواسته های باشگاه، تصمیم درستی گرفت.
این منصفانه نبود، به ویژه برای بازیکنان جوان تیم. بنابراین من مخالفت کردم. من در خانه یک بچه داشتم و در قبال خانواده ام در اینجا، ترکیه و آلمان متعهد هستم؛ همچنین در قبال امور خیریه خودم. ما همچنین پروژه ای را برای حمایت از مردم لندن آغاز کرده بودیم که از ته قلب بود، نه برای خودنمایی. افرادی که از من شناخت دارند، از سخاوتمندی من مطلع هستند و تا جایی که می دانم تنها بازیکنی نبودم که با این کاهش مخالفت کرد اما فقط به اسم من اشاره می شود. فکر می کنم به خاطر این باشد که پای اوزیل در میان است و مردم طی این دو سال تلاش کردند مرا تخریب کنند، تا مرا ناراحت کنند و در برابر هواداران قرار بدهند و تصویری از من ترسیم کنند که حقیقت ندارد. شاید آن تصمیم روی فرصت های من درون زمین فوتبال تاثیر گذار بود؛ نمی دانم. اما ترسی از ایستادن پای چیزی که فکر می کنم درست است ندارم و با توجه به اتفاقاتی که حالا در مورد شغل افراد افتاده است، شاید حق با من بود.
باشگاه باید به قراردادم احترام بگذارد
آرتتا اولین مربی این نیست که اوزیل را نمی خواهد؛ این اتفاق در دوران اونای امری هم رخ داد. در واقع مشکل اینجاست که مدیریت باشگاه می خواهد از پرداخت دستمزد هنگفت به این بازیکن خلاص شود ولی خود بازیکن تمایلی به جدایی ندارد.
سخت است. وقتی بازیکنی خواستار جدایی است و باشگاه مخالفت می کند، بازیکن باید این تصمیم را بپذیرد، مگر این که راهکار دیگری پیدا شود. پس وقتی باشگاه خواستار جدایی یک بازیکن است و او مخالف است، باشگاه باید این را بپذیرد، مگر این که طرفین به یک راهکار برسند. در یک کلام، من نمی خواهم جدا شوم. در سال 2018 پیشنهادهای زیادی داشتم که در صورت قبول کردن آن ها به عنوان یک بازیکن آزاد پول بسیار بیشتری نصیب من می شد اما با آرسنال تمدید کردم چون این باشگاهی بود که می خواستم برای آن و هوادارانش بازی کنم. از این نظر چیزی عوض نشده است؛ میکل از توانایی های من اطلاع دارد و هر وقت که به من نیاز باشد، در دسترس خواهم بود. با این تفکر که «سال آخر است؛ من که بازی نمی کنم، پس می توانم خوش بگذارنم» سراغ پیش فصل نمی روم. آرسنال در شرایط راحتی قرار ندارد و من می خواهم کمک کنم. هنوز حرف های زیادی برای گفتن دارم و صرف نظر از این که در ترکیب باشم یا نه، با نهایت توان تمرین می کنم. باید برای زمانی که مرا بخواهند آماده باشم. درون زمین و همچنین درون سالن بدنسازی همراه مربی، کل توانم را به کار گرفته ام. این تمام چیزی است که می توانم انجام بدهم.
انسانیت از همه چیز مهم تر است
اوزیل مدتی هم به خاطر مواضع دینی-سیاسی خود با حواشی زیادی رو به رو شد. او به دفاع از اوریغورهای مسلمان در چنین برخاست و خواستار پایان ظلم حکومت چین به آن ها شد.
همه انسان ها برابرند و این ربطی به رنگ پوست یا دین کسی ندارد. مسلمان، مسیحی، یهودی، سیاه، سفید یا هر چیز دیگری؛ همه ما یکی هستیم. حرفی که من زدم علیه مردم چین نبود، بلکه روی سخن من با آن هایی بود که این کارها را با اوریغورها انجام می دهند و آن هایی که به این افراد کمک نمی کنند، مثل سایر کشورهای اسلامی. من زحمات زیادی درون و بیرون از زمین برای آرسنال کشیده ام، بنابراین واکنش ها ناراحت کننده بود. آن ها گفتند وارد سیاست نمی شوند ولی این سیاسی نیست و ضمنا آن ها در سایر موارد دخالت می کنند. در آمریکا شاهد مرگ جورج فلوید بودیم و پس از آن همه از اهمیت سیاهان گفتند که این درست است. همه ما برابر هستیم و مبارزه مردم علیه بی عدالتی خبر خوبی است. آرسنال بازیکنان و هواداران سیاه پوست زیادی دارد و دیدن حمایت باشگاه از آن ها فوق العاده است. اما امیدوار بودم مردم در مورد مسلمانان هم همین کار را انجام بدهند چون آرسنال بازیکنان و هواداران مسلمان زیادی دارد و این که دنیا بگوید «زندگی مسلمانان اهمیت دارد» هم مهم است.
همچنین بخوانید: