مطلب ارسالی کاربران
برای این روزهای پرسپولیس...
پرسپولیس تیمی که حالا با 5 بازی و 5امتیاز در رده دوازدهم جدول قرار گرفته. این که بازی های زیادی به پایان فصل مانده درست، اما این که در سبک بازی تیم بازی به بازی پیشرفتی نمی بینیم، کمی نگران کننده است، برای باشگاهی که نماینده ایران در جام باشگاه های آسیاست..
برای علیرضا رحیمی-طبعا برای مدیری که بازی های باکیفیت تیم کرانچار در اصفهان را دیده، تحمل بازی های بی کیفیت تیم دایی و نتایج فاجعه بار آن، کار راحتی نیست. برای کسی که تیم تحت مدیریتش لیگ 90-91 را برده آسان نیست تا بنشیند به تماشای امتیاز ازدست دادن تیمش در خانه ، پیش چشم تماشاگران.اما به نظر می رسد آقای مدیرعامل در یک دوراهی گیر کرده، حمایت از دایی که شاید خودش خیلی مایل به این کار نباشد و یا اخراج دایی که قرارداد 3ساله و حدودا 8میلیاردی با باشگاه دارد.قراردادی که شاید اگر اینقدر سنگین نبود، رحیمی همان ابتدای فصل قید دایی را می زد.اما این مدیر اصفهانی مطمئنا می داند که در این دوسه سال اخیر شاید 6 برابر این پول برای پرسپولیس خرج شده تا پرسپولیس آسیایی شود. یادمان هست شاید اگر دوفصل پیش ،اخراج ژوزه و آمدن یحیی در نیم فصل زودتر رخ می داد،تیم زودترمتحول می شد و تا بیشتر از رده هفتم در جدول بالا آمد.این که کدام مسیر می ارزد نیاز به فکر دارد؟
برای علی دایی- که اگر در دوران مربیگری هم کمی مثل بازیگری باهوش بود، باتمام اختلاف هایش با عابدزاده،عبدی،باقری و... آنها را کنار خودش می نشاند تا وزن محبوبیت و مقبولیت تیم پیش هواداران بالا برود. این که غلامپور را مربی دروازه بان های تیمت کنی و منتظر تشویقش از طرف تماشاگران باشی مطمئنا انتظار زیادی است. هضمش برای تماشاگران آسان نیست این که جلوی چشم تماشاگران محمد دایی کنارخط بیاید جای کاپیتان کریم.با همه این اوصاف همیشه همه درها بسته نمی شود،علی دایی ذاتا آدم خوش شانسی است.به قول کریمی "خدا اونو بغل کرده".یادمان هست در زمان بازی گری اش چطور توپ به ساق بندش می خورد و می رفت توی گل. حالا با این شرایط تیم و اوضاع اسفناک باشگاه، افتادن دربی درهفته ی آخر نیم فصل اول را هم باید به حساب خوش شانسی اش بگذاریم. این که ورای کسب هر نتیجه ای حداقل او را تا هفته ی پانزدهم روی نیمکت تیم خواهیم دید. این که داربی یک مسابقه خاص است و می تواند کل فصل فاجعه یک تیم را پاک کند،درست مثل برد سه بر دو داربی در لیگ یازدهم با پرسپولیس دوازدهم لیگ.یک فرصت و شانس برای بازگشت دوباره برای دایی..
برای طرفداران- که درست مثل سالیان اخیر دو دستگی بینشان راه افتاده.البته دودسته ای که شاید این بارکمی فرق داشته باشد. آنهایی که دایی و کیفیت و نتایج تیمش را قبول ندارند و خواستار اخراج او هستند و آنهایی که بازهم کیفیت بازی های این تیم را نمی پسندند و تنها بهانه دفاع آنها از سرمربی سرخ ها،ترس از آفتابی شدن درخشان،پیوس،مایلی کهن و ... در این باشگاه است. دسته بندی که شاید دایی در بازی های پیشرو بتواند آن را بشکند.شاید بتواند محبوب شود بین تماشاگران، درست مثل دنیزلی که تیمش جام نگرفت ولی محبوب شد با بازی های باکیفیت و تهاجمی ، و شهریار نشد با قهرمانی در دوجام حذفی...
محمدحسین نجفی
