حسن روشن فوتبالیست سال های دور تیم تاج و استقلال که متولد ۱۲ خرداد ۱۳۳۴ دربند شمیرانات است.
روشن که پدرش فوتبالیست صاحب نامی در منطقه خودشان بود در همان سنین ابتدایی استعداد بالای خودش را نشان داد و بعد از درخشش در منتخب دبیرستان نراقی به تیم منتخب مدارس دبیرستان تهران راه یافت.
رایکوف سرمربی تاج از آن جایی که به فوتبالیست های جوان اهمیت زیادی میداد در حالی که روشن ۱۷ سال داشت او را به عضویت تیم بزرگسالان تاج درآورد.در حضور بازیکنان بزرگ و نسل طلایی تاج کمتر کسی فکر میکرد حسن روشن فیکس و حتی به او فرصت حضور کمی داده شود اما طفل شیرین رایکوف(لقبی که روشن به خاطر علاقه زیاد رایکوف به او داشت) با استعداد و بازی های درخشان خود خیلی زود جایگاه خود را در ترکیب تاج پیدا کرد و با شماره ۱۰ از مهاجمین فیکس استقلال شد.
روشن سابقه زدن ۲ گل در دربی های تهران مقابل پرسپولیس را دارد و هنوز بعنوان جوان ترین گلزن تاریخ دربی با ۱۸ سال سن شناخته میشود.گل دقیقه ۸۸ او به پرسپولیس و قطع نوار پیروزی های پرسپولیس مقابل استقلال از گل های ماندگار او است.
حسن روشن به علت تکنیک بالای خود همواره با خشونت و خطا های شدید مدافعان حریف رو به رو بود و بخش زیادی از فوتبال خود را مصدومیت های زیاد در بر گرفت.حتی حضور او در جام جهانی هم با مصدومیت همراه شد هرچند با وجود مصدومیت یکی از گل های ایران در آن جام را به ثمر رساند.
او تنها فوتبالیست تاریخ ایران تا به الان است که در سه تورنمنت بزرگ ملی یعنی جام جهانی،المپیک و جام ملت های آسیا موفق به گلزنی شده است.شاید اگر امکانات پزشکی بیشتری در زمان بازی روشن بود و اتفاقات سال ۵۷ نبود نام حسن روشن جاودانه تر و جز ۳ بازیکن برتر تاریخ ایران میشد.او از تیم های سنت آتین و چند تیم دیگر اروپایی پیشنهاد داشت که به خاطر سن پایین و مصدومیت های متوالی شانس لژیونر شدن را از دست داد.
روشن بعد از انقلاب بعد از دو بار رفت و برگشت به الاهلی و استقلال سرانجام در استقلال با ۱۳۰ بازی و ۳۲ گل زده(شانزدهمین گلزن تاریخ باشگاه استقلال)از فوتبال خداحافظی کرد.
از جمله افتخارات او با استقلال قهرمانی در جام تخت جمشید و جام حذفی و جام باشگاه های تهران است.
او همچنین در تیم ملی با ۴۸ بازی و ۱۳ گل زده و ۱ قهرمانی جام ملت ها و یک برنز آسیا جام ملت ها و حضور در المپیک به کار خود خاتمه داد.
شاهرخ بیانی آشتیانی
اگر بخواهیم سه هافبک برتر تاریخ استقلال را نام ببریم بی تردید شاهرخ بیانی یکی از گزینه هاست.
شاهرخ بیانی متولد ۱۶ مرداد ۱۳۳۹ در تهران است.
او در سال ۵۷ فوتبال خود را از استقلال شروع کرد.
رفته رفته شاهرخ در میانه میدان به یکی از کلیدی ترین بازیکنان استقلال تبدیل شد تا جایی که بازوبند کاپیتانی به او رسید و سوپر استار استقلال در دهه ۶۰ شد.
شاهرخ که با بازیهای خوب خود محبوبیت زیادی در بین هواداران پیدا کرده بود ناگهان در سال ۱۳۶۴ به پرسپولیس و رقیب سنتی پیوست.این انتقال به حدی غافلگیر کننده بود که استقلال در آن سال به صورت کامل ضعیف و در سوی مقابل پرسپولیس قوی شد.خود شاهرخ دلیل جدایی خود را اختلاف با مراغه چیان میداند.هرچند عده ای زیادی وعده های پروین را دلیل این انتقال جنجالی میدانند.
شاهرخ بیانی در دربی مقابل استقلال یکی از بهترین بازی های خود را به نمایش گذاشت و با زدن ۲ گل نقش مهمی در شکست سنگین ۳ بر صفر استقلال مقابل پرسپولیس داشت.
شاهرخ بیانی بعد از ۱ سال بازی در پرسپولیس و ۱ سال بازی در قطر دوباره با وعده جبران به استقلال برگشت.هرچند بازوبند کاپیتانی از او گرفته شد و به برادرش شاهین رسید اما میشود گفت به وعده خود عمل کرد و با بازی های درخشان خود و در کنار دیگر بازیکنان استقلال از عوامل اصلی قهرمانی های استقلال در لیگ و جام باشگاه های تهران و از همه مهم تر قهرمانی و نایب قهرمانی آسیا بود.هنوز که هنوزه عده ای دلیل باخت استقلال به الهلال در فینال آسیا را عدم حضور شاهرخ و محرومیتش میدانند.
شاهرخ در یکی از دربی های خود بعد از برگشتن به استقلال یک تنه بازی درخشانی به نمایش گذاشت و استارت و حرکت انفجاری او میان مدافعین پرسپولیس که سرانجام با خطای محمد پنجعلی بر روی منجر به پنالتی شد از صحنه های ماندگار تاریخ دربی ها را رقم زد.شاهرخ خود آن پنالتی را تبدیل به گل کرد.
سرانجام شاهرخ بیانی در استقلال با ۱۴۱ بازی از فوتبال خداحافظی کرد.
در رده ملی هم با وجود یک بار استعفای دسته جمعی به همراه دیگر بازیکنان تیم ملی در زمان زنده یاد دهداری،سپس در زمان علی پروین دوباره به تیم ملی دعوت شد و قهرمان بازی های آسیایی پکن شد.۳۱ بازی ملی و ۸ گل زده آمار او در تیم ملی است.گل او به عربستان در جام ملت های آسیا مهم ترین گل ملی او به حساب می‌آید.
علیرضا منصوریان
منصوریان متولد ۱۱ آذر ۱۳۵۰ از محبوب ترین بازیکنان استقلال خصوصا در دهه ۸۰ بود.
پیراهن شماره ۱۰ او سال ها بین هواداران و سکو های آزادی محبوبیت خاصی داشت.او که از سوی هواداران با لقب داش علی منصوریان شناخته میشد در سال ۷۴ از پارس خودرو با نظر مستقیم زنده یاد پورحیدری به استقلال پیوست.
منصوریان یکی از هافبک های تکنیکی و پا با توپ فوتبال ایران در دهه ۷۰ بود و از معدود استقلالی هایی که توسط مایلی کهن به تیم ملی دعوت میشد.منصوریان بعد از دو سال بازی به لیگ های اروپایی ترانسفر شد و چندین سال در بوندسلیگا ۲ و لیگ یونان بازی کرد.اما دوره دوم حضور او در استقلال که با پوشیدن شماره ۱۰ همراه بود بسیار متفاوت از دوره اول بود.منصوریان در دوره دوم مانند یک لیدر و فرمانده در خط میانی استقلال بازی میکرد و در سال آخر حضورش در استقلال بعد از خداحافظی محمود فکری کاپیتان اول تیم هم شد.
منصوریان با ۲۲۶ از نظر تعداد بازی رتبه دهم در استقلال را دارد.
او بعد از مربیگری در استقلال تا حدودی محبوبیت خود را در میان هواداران از دست داد.
از افتخارات منصوریان در استقلال میتوان به ۲ قهرمانی لیگ و ۲ قهرمانی جام حذفی اشاره کرد.
در رده ملی هم علیرضا منصوریان سابقه حضور در جام جهانی و قهرمانی بازی های آسیایی بانکوک را در ویترین افتخاراتش دارد.
۴۶ بازی و ۸ گل زده
https://www.tarafdari.com/static/pag...
