شاید حتی تصور میلیاردر شدن یک شخص از طریق گچ کاری برایت خنده دار باشد، اما این رویای به ظاهر خنده دار، به راحتی و تنها با صبر به واقعیت می پیوندند. این چیزی که در ادامه می خوانید متنی انگیزشی نیست، بلکه ایده ای تماما منطقی و محاسبه شده است. مقدمه را همینقدر کوتاه نگه می داریم و به اصل مطلب می پردازیم.
دستمزد یک گچ کار در تهران به صورت میانگین 380,000 تومان در روز است*. برای رند شدن محاسبات، حدود 9 درصد از این دستمزد کم می کنیم و به عدد 350,000 تومان در روز می رسیم.
گچ کار عاقل و جاه طلبی در تهران وجود دارد که در ماه، حتی 15 روز هم کار نمی کند. او از این وضعیت خسته شده و می خواهد سر و سامانی به زندگی اش بدهد. او عادت دارد هر روز مطالعه کند و کتاب بخواند. در یکی از همین روزها که مشغول مطالعه ی یک کتاب اقتصادی - مالی بود، با مفهوم مقیاس پذیری آشنا شد.
بعد از آشنایی با این مفهوم، ایده ای برای حل مشکلاتش به سرش زد. او سریعاً برای عملی کردن این ایده دست به کار شد.
گچ کار باسواد ما، تصمیم گرفت یک سایت تاسیس نماید و خدمات خود را در آن سایت برای تمام ایران ارائه دهد. با این تفکر، بعد از 4.5 سال بازار هدف خود را از بیست یا سی مشتری به چند میلیون مشتری گسترش داد. او در این مدت حتی یک روز هم بیکار نماند؛ زیرا مشتریانش از سراسر ایران برای استفاده از خدمات گچ کاری معروفش با او تماس می گرفتند.
این گچ کار خردمند نه تنها مشکل بیکاری خود را برطرف کرد، بلکه یک برند معروف هم ساخت و با این برند، توانست قیمت خدماتش را از میانگین 350,000 تومان در روز به طور محسوسی افزایش دهد. او در حال حاضر نزدیک 15 میلیون تومان ماهیانه درآمد دارد.
اما این پایان کار گچ کار باسواد، عاقل و جاه طلب ما نبود. جاه طلبی اش مانع از توقف برنامه های بزرگش در این نقطه شد. او تصمیم گرفت بیزینس و برند خودش را گسترش دهد.
با طراح سایت خود تماس گرفت و از او خواست بخش جدیدی برای کارگرهای جوان طراحی کند. برنامه اش این بود که کارگرهای ساختمانی جوان مانند بناها، گچ کارها، جوشکارها و ... را از طریق سایت خود به متقاضی ها وصل کند. زیرا مشتریان او آنقدر زیاد شده بودند که خودش به تنهایی از پس نیازهای آنان بر نمی آمد.
این بخش در سایت آماده شد و کارگران جوان برای کارگری روزمزد در این سایت ثبت نام کردند. تنها شرط ثبت نام، کارمزد 7 درصدی به ازای دستمزد هر پروژه بود. گچ کار ایده آل گرای ما نه تنها برای جوانان بیکار اشتغال ایجاد کرد، بلکه یک «Passive Income» یا منبع درآمد منفعلی برای خود ایجاد کرد. منبع درآمد منفعل، یعنی درآمدی که به مشارکت فعال نیاز ندارد و در خواب نیز پول برای شخص تولید می کند.
در طول 6 ماه، حدود 100 کارگر به این سایت برای کار مراجعه کردند. 100 کارگر فعلاً برای رفع نیازهای مشتریان کافی بودند.
این 100 کارگر به علت مشتریان زیاد، هر روز مشغول بودند و حتی یک روز هم در خانه نمی ماندند. دستمزد میانگین این کارگرها حدود 200,000 تومان بود.
100 کارگر در ماه چیزی حدود 600 میلیون تومان درآمد داشتند که 7% این مبلغ به گچ کار قصه ما می رسید. یعنی ماهیانه حدود 42 میلیون تومان درآمد منفعل بدون ریختن حتی یک قطره عرق!
این گچ کار تا اینجای کار ماهیانه بین 50 تا 55 میلیون تومان درآمد دارد اما برایش کافی نیست. زیرا جاه طلب است. عادت کتاب خوانی اش باعث شد با فرهنگ سرمایه گذاری آشنا شود. بنابراین تصمیم می گیرد 80% از درآمد خود را ( 44 میلیون تومان) با فرضیات زیر در بازار بورس سرمایه گذاری کند:
- بازدهی سالانه بورس: 65 درصد.
- تورم: 35 درصد.
- ثابت بودن سرمایه گذاری 44 میلیون تومانی ماهیانه (فاکتور گرفتن مولفه های افزایش درآمد مانند افزایش تعداد کارگران و افزایش سالانه حداقل حقوق کارگران).
تنها پس از دو سال، دارایی این فرد به بیش از 1 میلیارد و 300 میلیون تومان می رسد!
بله، شاید خیلی چیزها گفته نشد، شاید خیلی از مشکلات نادیده گرفته شد، شاید خیلی از مولفه ها در نظر گرفته نشد، شاید دستمزد روزانه یک گچ کار اینقدر نباشد، شاید بورس درآن دو سال صعودی نباشد، شاید 4 یا 5 سال برای برند سازی کافی نباشد، شاید به جای 100 کارگر تنها 10 کارگر در سایت کار کنند. اما چیزی که احتمالش بسیار بالاست، به وقوع پیوستن این سناریوست. این کار نه هوش چندانی نیاز دارد و نه سرمایه ی نجومی. یک گچ کار ساده با پشتکار و کمی صبر توانست یک کارآفرین میلیاردر شود.
*: b2n.ir/621821
