مطلب ارسالی کاربران

ایالت شناسی (11) : ایلینوی - آمریکا

میثاق شیخ حسنی 07/25/2020 - 12:44 مشاهده پروفایل

376 مشاهده / 4 دیدگاه 10 5

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

ایلینوی (به انگلیسی: Illinois) از ایالت‌های غرب میانه آمریکا است. پایتخت آن اسپرینگ‌فیلد و شهر مهم آن شیکاگو است. ایلینوی یکی از دموکرات ترین ایالت های آمریکا شناخته میشود چرا که در نیم قرن اخیر همواره حزب دمکرات آمریکا پیروز انتخابات های این ایالت بوده و نام این ایالت از واژهٔ سرخ‌پوستی Illiniwek بمعنای «مردمان خوب» اقتباس شده‌است.

ایالت ایلینوی از ایالتهای غرب میانه کشور آمریکا به حساب می‌آید. این ایالت از سمت غرب با ایالتهای آیووا و میزوری، از سمت شرق با ایالت ایندیانا، از سمت شمال با ایالت ویسکانسین، از سمت جنوب با ایالت کنتاکی و از سمت شمال‌شرقی و بوسیله دریاچه میشیگان با ایالت میشیگان مرز مشترک دارد. مساحت ایالت ایلینوی در حدود یکصد و پنجاه هزار کیلومترمربع و جمعیت آن تقریباً دوازده میلیون و چهارصد هزار نفر می‌باشد. پایتخت ایالت ایلینوی شهر اسپرینگ‌فیلد بوده و شهر شیکاگو بزرگترین و معروفترین شهر این ایالت است.

اقتصاد این ایالت بر پایه شرکتهای مهمی همچون کاترپیلار، جان دیر و شرکت هواپیمایی بوئینگ بوده و از تولید ناخالص داخلی بالایی برخودار می‌باشد. در سال ۲۰۱۲، این ایالت تولید ناخالص داخلی برابر با ۷۵۱٬۰۹۴ میلیارد دلار داشت، که قابل مقایسه با تولید ناخالص داخلی کشور هلند (۷۷۰٬۰۶۰ میلیارد دلار) بود.

از افراد مشهور این سرزمین می‌توان این افراد را نام برد: رونالد ریگان - باراک اوباما - هیلاری کلینتون - والت دیزنی - ارنست همینگوی - سی‌ام پانک - رابرت میلیکان - مایلز دیویس - هریسون فورد

از جاذبه‌های گردشگری این ایالت تپه‌های کاهوکیا را می‌توان نام برد که در جنوب این ایالت قرار دارند. اهرام بزرگ و تپه های خاکی دست سازه انسان در سراسر شرق سنت لوییس در جنوب ایلینویز امریکا با نام کاهوکیا برای نخستین بار شناخته شد. حدود سال 600 میلادی شهری بزرگتر از لندن و پاریس هزاران بازدیدکننده را با وعده ایجاد یک تمدن جدید جذب خود کرد. این شهر در اوج خود در سال 1050 میلادی با جمعیت گفته شده بیش از 30 هزار نفر رونق گرفت. اما حدود 350 سال بعد این شهر و ساکنان بومی آن که با عنوان اهالی می سی سی پی شناخته می شدند به طور کامل ناپدید شد. حالا نام این شهر کاملا به فراموشی سپرده شده است.تپه های کاهوکیا توسط اروپاییان ایلینوی در قرن 17 کشف شده است. زمانی که پیشگامان سفر به امریکا وارد این قاره شدند این شهر برای حدود 300 سال به طور کامل رها شده بود.

ایلینوی جایگاه آبراهام لینکلن، آسمان خراش های شیکاگو، و جشنواره های موسیقی است. شعار این ایالت واقع در غرب میانه “سرزمین لینکلن” است که اشاره به نام آبراهام لینکلن، شانزدهمین رئیس جمهوری ایالات متحده دارد. او در سال ۱۸۳۰، یعنی زمانی که ٢۱ ساله بود، از ایندیانا به شهرستان میکان ایالت ایلینوی نقل مکان کرد. او تا سال ۱۸۶۱، یعنی زمانی که به ریاست جمهوری رسید در ایلینوی زندگی کرد. تنها خانه ای که متعلق به لینکلن بود، یعنی خانه ای که او از سال ۱۸۴۴ تا زمان انتخاب شدن برای ریاست جمهوری در آن زندگی کرد، در اسپرینگ فیلد، مرکز این ایالت قرار دارد. آرامگاه او در گورستان اوکریج اسپرینگ فیلد است. لینکلن در دوران ریاست جمهوری خود برای پایان بخشیدن به برده داری در ایالات متحده مبارزه کرد و در سال ۱۸۶۵ ایلینوی نخستین ایالت کشور بود که متمم سیزدهم قانون اساسی مبنی بر الغای برده داری را تصویب کرد.

شیکاگو، بزرگترین شهر این ایالت، به خاطر آسمان خراش های خود معروف است. نخستین ساختمان اداری مرتفع جهان در سال ۱۸۸۵ در این شهر بود. این ساختمان ۱۰ طبقه داشت که برای آن زمان ساختمان خیلی بلندی محسوب می شد. برای تماشای بهترین منظره کنونی شیکاگو باید به بیرون برج ویلیس، بلندترین ساختمان در نیمکره غربی که در گذشته به برج سیرز معروف بود، بروید. “The Ledge” (به معنای لبه) یک بالکن شیشه ای است که بیش از یک متر بیرون از طبقه ۱۰۳ برج ویلیس و در ارتفاع ۴۱٢ متری از سطح زمین قرار گرفته است. از فراز برج ویلیس شما می توانید چهار ایالت را ببینید. این ساختمان، که از سال ۱٩٧۳ تا سال ۱٩٩۶ بلندترین ساختمان جهان محسوب می شد، دو بلوک این شهر را به خود اختصاص داده است. این شهر موطن شماری زیادی از آمریکایی های ایرلندی تبار است و این شهر همه ساله در تاریخ ۱٧ ماه مارس برای جشن روز سنت پاتریک آب رود شیکاگو را به رنگ سبز تغییر می دهد. برای یافتن مراکز خرید مجلل، هتل های بسیار شیک، و موزه ها و رستوران های مشهور نیازی نیست که از کرانه های رود شیکاگو فاصله چندانی بگیرید. یک مسافت ۱۳ بلوکی در خیابان میشیگان به “مایل باشکوه” یا “مگ مایل” ملقب شده است. ساختمان های مشهور موجود در امتداد این خیابان عبارتند از: ساختمان رینگلی؛ برج آب ساخته شده به سبک معماری گوتیک، که از آتش سوزی بزرگ شیکاگو در سال ۱۸٧۱، که بخش اعظم این شهر را ویران کرد، نجات یافت؛ و برج تریبیون، جایگاه تاریخی روزنامه شیکاگو تریبیون که در آن سازه ای وجود دارد که شامل بیش از ۱۵۰ قطعه سنگ از یادمان های سراسر جهان شامل تاج محل، دیوار برلین، و دیوار بزرگ چین است.

همه ساله در ماه ژوئن جشنواره موسیقی لولاپلوزا در شیکاگو ارائه دهنده موسیقی راک آلترناتو، هوی متال، پانک راک، هیپ هاپ، رقص، اجراهای طنز، و غرفه های صنایع دستی است. این شهر پیشینه ای طولانی از ارائه سبک خود به ژانرهای موسیقی، به ویژه موسیقی های جاز و بلوز دارد، که پیشگام موسیقی راک هستند. این شهر همه ساله در ماه سپتامبر میزبان یک جشنواره مشهور جاز است. بقایای یک تمدن پیش از تاریخ بومیان آمریکا را می توان در مکان تاریخی ایالتی تپه های کاهوکیا در شهر کالینزویل، واقع در جنوب ایلینوی و در آن سوی رود می سی سی پی درست در سمت مخالف سنت لوئیس، پیدا کرد. این مکان به عنوان یکی از اماکن میراث جهانی توسط یونسکو برگزیده شده است و این یکی از ٢۵ مکان تعیین شده از سوی یونسکو در ایالات متحده محسوب می شود.

شما برای تماشای نمایش های پرش های موزون کلاسیک و دیگر حرکت های اسب های سفید مشهور لیپیزان لازم نیست به شهر وین در اتریش بروید. به جای این کار کافی است سری به تمپل فارمز در اولد میل کریک ایالت ایلینوی، واقع در ٧٢ کیلومتری شمال غربی شیکاگو بزنید تا آن چه را که اسب دوستان “باله اسب های سفید” می نامند، تماشا کنید. شهر متروپلیس، موطن سوپرمن در کتاب های مصور، واقعا وجود دارد و در جنوب ایلینوی واقع شده است. این شهر همه ساله جشنواره ای را با مضمون همه چیزهای مربوط به سوپرمن برگزار می کند. بازدید از تندیس ۴٫۵ متری سوپرمن که در میدان این شهرک نصب شده و همچنین تندیس برنزی لوییس لین در آن نزدیکی را از دست ندهید.

شیکاگو (به انگلیسی: Chicago) بزرگترین شهر ایالت ایلینوی است. منطقه شهری شیکاگو با جمعیت بیش از ۹ میلیون نفر سومین شهر پرجمعیت در ایالات متحده است و پرجمعیتترین شهر منطقه غرب میانه ایالات متحده است. به طور رسمی در سال ۱۸۳۷ میلادی به عنوان یک شهر شناخته شد. شهر شیکاگو یکی از مراکز عمده تجاری، مالی، ترابری، و فرهنگی در ایالات متحده است. شیکاگو تأثیر فراوانی در آموزش، سرگرمی، و سیاست دارد. این شهر دارای هشت خط مترو و دو فرودگاه است. فرودگاه بین‌المللی اوهر دومین فرودگاه شلوغ در جهان می‌باشد. در سال ۲۰۱۲ فرودگاه اوهر بیش از ۶۶ میلیون مسافر داشت.منطقه شیکاگو پیش از آن که مهاجران اروپایی در آن ساکن شوند، در اصل قلمرو و اقامتگاه قبیله پوتاواتومی بود. اولین ساکن غیر بومی شیکاگو فردی هاییتی تبار به نام ژان باپتیست پون دوسابل بود که در سال ۱۷۸۰ در شهر شیکاگو اقامت گزید. شیکاگو در سال ۱۸۳۳ به عنوان شهرک تأسیس و ۴ سال بعد هنگامی که جمعیتش به حدود ۴۱۷۰ نفر رسید به شهر تبدیل شد. با گسترش راه‌آهن و رسیدن آن به شیکاگو، شکوفایی این شهر نیز آغاز شد به گونه‌ای که در سال ۱۸۷۰ بالغ بر ۳۰۰ هزار نفر در این شهر زندگی می‌کردند.نام شیکاگو را فرانسوی‌ها از واژهٔ شیکاکوا که از زبان بومیان آمریکا است، گرفته‌اند که به معنی پیاز وحشی یا سیر وحشی است. متروی شیکاگو در سال ۱۸۹۲ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۸ خط و ۱۴۵ ایستگاه می‌باشد، این مترو از قدیمی‌ترین متروهای جهان محسوب میشود. تیم فوتبال شیکاگو فایر، تیم فوتبال آمریکایی شیکاگو بیرز و تیم بسکتبال شیکاگو بولز از این شهرند. شیکاگو در حوزهٔ دریاچه‌های بزرگ و آبراه داخلی ایالات متحده است و از این طرق به بسیاری از شهرهای نیمه شرقی آمریکای شمالی و همچنین آبهای بین‌المللی دسترسی دارد.