هنوز مشخص نیست که هدف فابیو پاراتیچی، مدیر ورزشی یوونتوس از اقدام برای فروش پائولو دیبالا، آن هم با مبلغ نازل 70 میلیون یورو چه بوده است. ماسیمیلیانو الگری، سرمربی سابق یوونتوس با وجود تمام دستاوردهایش و کارهای مثبتی که در این باشگاه انجام داد، در آخرین فصل حضورش پائولو دیبالا با آن همه توانایی را به یک بازیکن ذخیره تبدیل کرد و این از نکات منفی الگری در یوونتوس است. شاید عملکرد دیبالا در فصل 19-2018 باعث شد پاراتیچی فکر کند این ستاره آرژانتینی دیگر به درد یوونتوس نمی خورد اما پائولو دیبالا از همان ابتدای فصل به هواداران یوونتوس ثابت کرد تیم مدیریتی بیانکونری در قبال او اشتباه می کرده است؛ انگیزه بالا و اصرار دیبالا برای ماندن در یوونتوس جواب داد.
حضور در یوونتوس، پائولو دیبالا را به مهاجمی کامل تبدیل کرد
با آمدن مائوریتزیو ساری به یوونتوس، مشخص بود که پائولو دیبالا می تواند به مهره ای محوری در این تیم تبدیل شود. همان طور که دریس مرتنز زیر نظر مائوریتزیو ساری از یک وینگر نیمکت نشین به یکی از خطرناک ترین مهاجمان اروپا تبدیل شد. این اتفاق، برای دیبالا هم افتاد. مائوریتزیو ساری با تمام انتقاداتی که نسبت به عملکرد او انجام می شود، توانسته پائولو دیبالا را مجددا به اوج برگرداند و استفاده بهینه از دیبالا، می تواند یکی از دستاوردهای این سرمربی 61 ساله در اولین فصل حضورش در یوونتوس باشد. پائولو دیبالا با وجود به مشکل خوردن با تاکتیک های الگری، زیر نظر این مربی توانست به بازیکنی کامل تر تبدیل شود. دیبالا به طور غریزی از توانایی بالایی در دریبل زنی و زدن ضربات آخر برخوردار است اما او در بازی در تیم الگری، توانست توانایی های دفاعی خود از جمله توپ گیری و دوندگی بیشتر را به سایر ویژگی های خود اضافه کند. این مهاجم آرژانتینی بر خلاف یک مهاجم نوک صرف، حالا عادت کرده به عقب بیاید و توپ گیری کند، درست مثل صحنه گل دوم کریستیانو رونالدو که دیبالا با گرفتن توپ از لوئیز فلیپه، از میانه زمین با استراکوشا تک به تک شد.
ماسیمیلیانو الگری توانایی های دفاعی همه بازیکنان یوونتوس را بهبود بخشید
دیبالا باید مغز متفکر تیم باشد، نه مهره ای زحمتکش
ماسیمیلیانو الگری، با دور کردن پائولو دیبالا از دروازه حریف از او می خواست با دوندگی بیشتر در کارهای دفاعی کمک کند و حضور ماریو مانژوکیچ به عنوان مهاجم نوک بلند زن در خط حمله یوونتوس و حضور کریستیانو رونالدو به این معنا بود که پائولو دیبالا نمی توانست به عنوان مهاجم گلزن در ترکیب یوونتوس قرار گیرد و معمولا به عنوان وینگر راست به کار گرفته می شد. با توجه به انتظارات مکس الگری از وینگر راست تیم خود، فدریکو برناردسکی با ویژگی های خود از جمله دوندگی بالا و مشارکت بیشتر در کارهای دفاعی توانست خودش را به ترکیب تحمیل کند و در واقع جایی برای دیبالا در ترکیب یوونتوس نبود. با این حال مائوریتزیو ساری می دانست چگونه از پائولو دیبالا بازی بگیرد و تجربه موفق دریس مرتنز، او را مطمئن تر کرد. تیم های ساری معمولا روی زمین بازی می کنند و تا حد امکان از انجام سانترهای بلند عرضی خودداری می کنند. همین مسئله، یک عامل مثبت جهت احیای پائولو دیبالا به شمار می آمد و این مهاجم 26 ساله با مهارت های بالای حفظ توپ، دریبلینگ و البته تمام کنندگی، گزینه ای مناسب برای قرار گیری در خط حمله تیم ساری و تشکیل زوج با کریستیانو رونالدو بود. جواهرِ یوونتوس در تیم ساری تنها مهره خلاق به شمار می رود و بازی کردن او به عنوان یک یار دونده و زحمتکش، توجیهی ندارد.
مائوریتزیو ساری و گفتن توصیه های تاکتیکی به پائولو دیبالا
خلاقیت دیبالا، نعمتی برای یوونتوس و ساری
با وجود نیمکت نشینی در چند بازی اول و فیکس بودن هیگواین، دیبالا توانست کم کم خودش را به ترکیب یوونتوس برساند و رفته رفته با کریستیانو رونالدو هماهنگ شود. حالا زوج کریستیانو رونالدو و پائولو دیبالا موسوم به "دیبالدو" به حدی موفق است که در هر بازی از یوونتوس، هر یک از این دو نفر حداقل روی یک گل تاثیرگذاری دارند. در برخی بازی هایی که دیبالا حضور ندارد، گاها یوونتوس به مشکل می خورد و او عملا موتور حملات یوونتوس است. این مسئله به توانایی بالای دیبالا در حفظ توپ، دریبل زنی و البته ارسال پاس کلیدی بستگی دارد. بر کسی پوشیده نیست که ضعف ترکیب یوونتوس، خط هافبک این تیم است و هافبک های این تیم در ارسال پاس های کلیدی، عملکرد ضعیفی دارند. این مسئله باعث می شود دیبالا به عقب برگردد، توپ گیری کند و با توانایی تکنیکی بالای خود، موقعیت خلق کند یا حتی یک تنه گلزنی کند. در واقع خلاقیت بالای دیبالا در ساخت موقعیت ها و انجام کار همزمان هافبک تهاجمی و مهاجم نوک باعث شده برخی هواداران بگویند یوونتوس صرفا روی خلاقیت فردی بازیکنانش گل می زند اما در واقع، حضور بازیکن خلاقی مثل دیبالا در هر تیمی می تواند یک نعمت باشد و ساری خوش شانس است که با چنین بازیکنی کار می کند.
آمار پائولو دیبالا در فصل 20-2019
پائولو دیبالا در فصل 20-2019 طی 43 بازی در تمام مسابقات برای یوونتوس، توانسته در 25 گل این تیم تاثیرگذار باشد. 17 گل و 8 پاس گل، آمار پائولو دیبالا در فصل جاری یوونتوس است و این در حالی است که کریستیانو رونالدو، گلزن اصلی یوونتوس به حساب می آید. در واقع در هر 185 دقیقه، دیبالا توانسته برای یوونتوس گلزنی کند و این برای بازیکنی که در خیلی از بازی ها 90 دقیقه بازی نکرده، آماری قابل توجه به شمار می رود. نگاهی دقیق تر داریم به آمار پائولو دیبالا در فصل 20-2019:
| |
تعداد بازی |
تعداد گل |
تعداد پاس گل |
میانگین شوت در هر بازی |
میانگین پاس کلیدی در هر بازی |
میانگین دریبل موفق در هر بازی |
| سری آ |
31 |
11 |
6 |
3 |
2.1 |
2 |
| لیگ قهرمانان اروپا |
7 |
3 |
2 |
1.9 |
1.1 |
1.6 |
| کوپا ایتالیا |
4 |
2 |
0 |
آمار در دسترس نیست |
آمار در دسترس نیست |
آمار در دسترس نیست |
| سوپرکاپ ایتالیا |
1 |
1 |
0 |
5 |
1 |
0 |
دیبالدو، تداعی کننده زوج رویایی مسی و رونالدو
پائولو دیبالا، موتور محرک حملات یوونتوس است و بدون او، گونزالو هیگواین نمی تواند در ارسال پاس های کلیدی، حفظ توپ و دریبل زنی موفق عمل کند. همچنین کریستیانو رونالدو بسیاری از گل های خود را مدیون خلاقیت پائولو دیبالا و همکاری با او است. شاید بتوان گفت پائولو دیبالا، نسخه ای ضعیف از لیونل مسی و شبیه ترین بازیکن به فوق ستاره آرژانتینی بارسلونا است. علاوه بر ملیت، پست و سبک بازی، پائولو دیبالا از نظر تاثیرگذاری و آمار نیز نشان داده که می تواند شبیه ترین بازیکن به لیونل مسی باشد و حتی در بعضی فاکتورها نسبت به او برتر باشد. با بررسی آمار لیونل مسی و پائولو دیبالا، در می یابیم که از نظر گلزنی، ارسال پاس گل، ارسال پاس کلیدی و دریبل زنی، مسی نسبت به پائولو دیبالا یک سر و گردن بالاتر است اما از نظر کارهای دفاعی و توپ ربایی، دیبالا نسبت به مسی برتری دارد.
قیاس دیبالا و مسی از حیث عملکرد دو نفر چندان منطقی نیست و مسلما فوق ستاره بارسلونا از بهترین های تاریخ فوتبال به حساب می آید اما عملکرد فوق العاده دیبالا در یوونتوس، تاثیر او در ریتم بازی این تیم و همکاری موفقیت آمیز با کریستیانو رونالدو کاملا تحسین برانگیز است. اخیرا شایعاتی نه چندان جدی در خصوص جدایی لیونل مسی از بارسلونا و انتقال به یوونتوس برای هم تیمی شدن با کریستیانو رونالدو مطرح شد، مسئله ای که تقریبا محال به نظر می رسد. با این حال هماهنگی فوق العاده دیبالا به عنوان نسخه ضعیف تر لیونل مسی با رونالدو نشان می دهد رویای دیدن رونالدو و مسی در یک تیم چه اندازه جذاب است. شاید دیدن رونالدو و مسی در یک تیم رویایی محال باشد اما همچنان می توانیم از دیدن دیبالا و رونالدو در یک تیم لذت ببریم.
پائولو دیبالا و کریستیانو رونالدو با یکدیگر کاملا هماهنگ هستند
دیبالا و رونالدو در کنار یک ستاره دیگر می توانند موفق تر هم عمل کنند
زوج دیبالا و رونالدو بسیار موفق ظاهر شده اما در خط حمله سه نفره یوونتوس، همچنان خلا یک ستاره دیگر حس می شود. داگلاس کاستای آماده و در اوج، می تواند بهترین گزینه باشد اما در حقیقت داگلاس کاستا یا همواره مصدوم است یا عملکردی نوسانی دارد. فدریکو برناردسکی نیز ناامیدکننده ظاهر شده است. اگر یک ستاره دیگر کنار دیبالا و رونالدو در خط حمله یوونتوس حضور داشت، مسلما درخشش دیبالا و رونالدو پررنگ تر می شد، همان گونه که مسی بهترین عملکردش در فصول اخیر را در کنار نیمار و لوییس سوارز ارائه داد. از دیدگاه کارشناسان، بهترین عملکرد پائولو دیبالا در فصل 17-2016 رقم خورد، جایی که او در خط حمله ای چهار نفره با حضور خوان کوادرادو، گونزالو هیگواین و ماریو مانژوکیچ به میدان رفت و هر چهار نفر در اوج آمادگی و هماهنگی بودند. اگر دیان کولوسفسکی بتواند به عنوان وینگر راست جدید یوونتوس به خط حمله بیانکونری کمک کند، مطمئننا باید منتظر بهبود عملکرد پائولو دیبالا و کریستیانو رونالدو باشیم.
