«سالی که نکوست از بهارش پیداست»
وب سایت برنامه نود- احتمالا هیچکس به اندازه ساکنان شهر منچستر از این ضرب‌المثل معروف ایرانی متنفر نیست. چرا که تیم اول این شهر یعنی منچستر یونایتد٬ در همان گام اول فصل جدید ۲ بر یک از رقیب کم و نام نشانش – سوانسی – شکست خورد و فصل را به بدترین نحو ممکن آغاز کرد. هفته بعد هم مقابل ساندرلند به نتیجه ای بهتر از تساوی نرسید و در جام اتحادیه هم به بدترین وجه مقابل تیم ناشناخته میلتون که در چمپیون شیپ حضور دارد ۴ بر صفر شکست خورد. فصلی که قرار بود آغاز عصر فان‌خالیسم لقب بگیرد و تداعی کننده دوران خوش سر الکس فرگوسن باشد حالا به بدترین وجه آغاز شده است. لوییس فان خال هلندی بعد از آن شروع خوب در جام جهانی برزیل به همراه لاله‌های نارنجی و شکست قاطعانه اسپانیا٬ انتظار داشت لیگ جزیره را هم به همان خوبی آغاز کند. با همان قاطعیت و با همان نشاط. به ویژه آنکه منچستری‌ها بازی‌های پیش فصل را هم با قدرت سپری کرده بودند و حسابی با سرمربی جدید خو گرفته بودند. اما به قول ضرب المثل قدیمی‌ها «عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها». منچستر بازی اول در اولدرافورد را باخت و فان‌خال هلندی فصل را با خاطره‌ای شوم آغاز کرد. طرح عمر ممانی را ببینید که چطور او را کشیده که تاج پادشاهی از سرش افتاده و دارد کم کم به یک شیطان و دیو تبدیل می شود. او خیلی زودتر از مویس وارد چالش شد.
حق با راجرز بود
چند روز قبل از شروع لیگ جدید جزیره، برندن راجرز به سرمربی جدید شیاطین سرخ هشدار داد که گول نتایج خوب منچستر در رقابت‌های تدارکاتی را در آمریکا نخورد و خود را برای یک فصل بسیار سخت آماده کند. حالا و بعد از سپری شدند روز اول مسابقات لیگ برتر باید حق را به راجرز داد. منچستر یونایتد که بهترین تیم انگلیسی رقابت‌های تدارکاتی بود و در مسابقات چمپیونز کاپ آمریکا بهترین نتیجه را گرفت، اولین بازی از ماراتن کسب جام لیگ برتر را واگذار کرده است. لیگ برتر با تمام تجربه‌های آقای خاص فوتبال هلند متفاوت است. در این لیگ حتی تیم‌های کوچک هم برای پیروزی پا به میدان می‌گذراند و داستان بازی در آن به کلی با لالیگا و بوندسلیگا فرق دارد. در انگلیس تیمی مثل بارسا – که فان‌خال سال‌های زیادی در آن فعالیت کرده است - و رئال وجود ندارد که با تفاضل گل بالا رقبا را شکست دهد. در انگلیس نمی‌شود مانند آلمان از هفته‌ها قبل قهرمان شد. فوتبال انگلیس دو قطبی یا تک قطبی نیست. حتی سه قطبی هم نیست. هر فصل حداقل ۵ مدعی قهرمانی برای کسب جام نقره‌ای لیگ برتر می‌جنگند و هیچ تیمی از پیش برنده نیست. فان‌خال اگر تا هفته پیش این را نمی‌دانست، حالا به خوبی آنرا درک کرده است. آقای سرمربی حالا می داند که فاصله تیم‌های انگلیسی مثل شهرهای این کشور بسیار کم است و برای هر بازی باید تاکتیک خاصی طراحی کند. او این مساله را به خوبی در کنفرانس خبری بعد از بازی توضیح داد: «ما با اعتماد به نفس فراوانی پای به بازی گذاشتیم ولی حالا این اعتماد به نفس له شده است.»
۲-۵-۳ سیستم محبوب آقای فان‌خال
فان خال بعد از سال ها سیستم بازی منچستر را تغییر داده. از ۲-۴-۴ به ۲-۵-۳. از شیوه سنتی انگلیسی‌ها به شیوه سنتی ایرانی‌ها! البته اشتباه نکنید ۲-۵-۳ فان‌خال آن سیستم علی‌اصغری ایرانی نیست. این سیستم دقیقا کپی برابر اصل سیستم بازی هلند در جام جهانی است. سیستمی تهاجمی که نیازمند بازی روی زمین است(برعکس ۲-۵-۳ ایرانی که نیازمند بازی روی هواست!) اندی وینتر٬ نویسنده ورزشی معروف روزنامه دیلی تلگراف٬ سیستم بازی منچستر در بازی با سوانسی را به خوبی توضیح داده است: «سیستم ۲-۵-۳ که در همین ابتدا از سوی فان خال به کار بسته شد، مستلزم تمرکز همه جانبه بازیکنان در مرکز میدان است. در این سیستم به راحتی می توان شکاف انداخت، اما بازیکنان خط دفاع و جناحین باید دائماً با هافبک ها در ارتباط باشند و مانند پیستون دائم در نوسان. فقدان این هشیاری و آشنایی با سیستم جدید را می توان یکی از دلایل عمده شکست آن ها در این دیدار دانست. در این سیستم بازیکنانی موفق هستند که هشیاری بیشتری از خود نشان می دهند و هر لحظه گوش به زنگ باشند. فیل جونز و کریس اسمالینگ در چند سال اخیر کمی افت کرده اند اما با کسب تجربه از فان خال و یاد گرفتن از او می توانند بار دیگر شروع تازه ای را تجربه کنند. از بازیکنانی که به طور عالی در سیستم ۲-۵-۳ فان خال جا گرفته اند می توان به اشلی یانگ اشاره کرد اما این بازیکن در دیدار با سوانسی تحت فشار شدیدی قرار گرفته بود.»
نیمه دوم٬ نیمه مربیان
در تمام دورانی که فان خال لیگ قهرمانان یا عناوین قهرمانی در هلند، اسپانیا و آلمان را به دست می آورد، مردی بود با برنامه و چشم انداز. در بازی منچستر-سوانسی هم خاویر هرناندز بین دو نیمه تعویض شد و نانی به ترکیب تیم پیوست. سیستم بازی یونایتد برای نیمه دوم به ۲-۴-۴ تغییر کرد. اسمالینگ به دفاع چپ رفت و یانگ به دفاع راست. وین رونی به دروازه حریف نزدیک تر شد و در نتیجه منچستر توانست گل تساوی بخش را به ثمر برساند. فان خال در کنفرانس خبری٬ زمانی که اعتراف کرد یونایتدی ها با سیستم ۲-۴-۴ راحت تر هستند به نظر بی تفاوت می آمد: "این سیستمی است که منچستریونایتد مدت ها با آن بازی کرده." با این حال قابلیت انطباق برای فان خال نکته مهم تری است. بازیکنان انگلیسی باید عادت های خود را کنار بگذارند و پذیرای سیستم های جدید باشند، راجرز این را هم در تیم خود ثابت کرده است.
انگلیسی‌ها هم می‌توانند تغییر کنند
فان‌خال برعکس هواداران یونایتد از این شکست حیرت زده به نظر نمی رسید. او قبل از بازی گفته بود و بعد از بازی هم تکرار کرد که بازیکنان باید از مغز خود کمک بگیرند، و به نحوی هم این نکته نغز را تکرار کرد که گویا از شکست تیمش در این بازی خبرداشت. به قول اندی وینتر: «آموزش دادن به انگلیسی ها غیرممکن نیست. برندن راجرز هم همین کار را در لیورپول می کند، پس انگلیسی ها می توانند یاد بگیرند.» البته این نکته را نباید از یاد برد: انگلستان یکی از معدود کشورهایی است که هنوز «فیزیک» نقشی اساسی دارد و تنها تکیه بر مغز بازیکنان نمی‌تواند راهگشا باشد.
نقشه فان برای ادامه کار چیست؟
اگر قرار باشد سه صفت برای لوییس فان‌خال انتخاب کنیم٬ حداقل یکی‌اش می‌تواند «بی‌رحم» باشد. آقای خاص فوتبال هلند با کسی شوخی ندارد. تصمیماتش را قاطعانه می‌گیرد و هیچ رودربایستی‌ای ندارد. او بعد از شکست٬ سه بازیکن نسبتا معروف منچستر یونایتد را کنار گذاشت: «نانی، آندرسون و ویلفرید زاها». فان‌خال می‌خواهد انضباط را به تیمش برگرداند و بازیکنان را به شیوه جدید عادت دهد. سرمربی هلندی اصلا دوست ندارد ادامه دهنده سیستم سنتی ۲-۴-۴ باشد و قصد دارد همان ۲-۵-۳ را جا بیندازد. فان‌خال حتی حاضر چند بازی اول منچستر را هم فدای سیستم جدیدش کند و رنسانسی نو در منچستر به وجود بیاورد. فعلا هواداران شیاطین سرخ هم او را حمایت می کنند و به نظر می‌رسد روزهای بد اولدترافورد ادامه دار باشد.
