طرفداری | یکی از مهمترین دغدغه‌های هواداران تیم‌های مختلف در فوتبال ایران به البسه تیم‌ها و طرح‌های آنها بر می‌گردد. لباس‌هایی که در برخی سال‌ها با کپی نعل به نعل از طرح‌های روز دنیا اما تولید شده در شرکت‌های داخلی بر تن بازیکنان ایرانی نشست. لباسی مانند آنچه استقلالی‌ها در برخی بازی‌های لیگ 74 – 75 به تن کردند و در فصلی پرنوسان به میدان رفتند.
استقلالی‌ها که لیگ را با سرمربیگری نصراله عبداللهی آغاز کرده بودند پس از سه بازی منصور پورحیدری را روی نیمکت نشاندند تا این مربی پس از سه فصل، باز هم به هدایت تیم مورد علاقه خود بپردازد. او و استقلالی‌ها در آن فصل از بازی‌های لیگ آزادگان در نهایت توانستند به عنوان سومی دست پیدا کنند و البته جام حذفی را به خود اختصاص دهند.
استقلالی‌ها در آن سال توانسته بودند بازیکن تازه ستاره شده فوتبال ایران یعنی علیرضا منصوریان را جذب کنند و با کاپیتانی امیر قلعه نویی، کنار نفراتی همچون جواد زرینچه، عباس سرخاب، صمد مرفاوی، ادموند اختر، محمد نوری، بهزاد غلامپور و... در بازی‌های لیگ آزادگان حضور پیدا کنند.
استقلالی‌ها در آن سال و در تعدادی از بازی‌های خود با پیراهنی منحصر به فرد به میدان رفتند. البسه مورد نظر طرحی کاملا مشابه آنچه که تیم ملی اسپانیا تولید شده در کمپانی آدیداس در جام جهانی 1994 آمریکا به تن می‌کرد، داشت و طبیعتا در یکی از پرکارترین تولیدی‌های داخلی آن روزهای ورزش ایران یعنی تولیدی عقیلی دوخته و سپس به تن بازیکنان تیم استقلال شد.
دو لباسی که به تن استقلالی‌ها در لیگ آزادگان و اسپانیایی‌ها در جام جهانی شد به رغم طرح اصلی کاملا مشابه، دو تفاوت عمده داشت. اولی در رنگ پیراهن و رنگ طرح خلاصه می‌شد و دومی هم در جاگذاری آرم‌ها و شماره پیراهن به طوری که اسپانیایی‌ها آرم فدراسیون فوتبال، آرم آدیداس و شماره بازیکن را روی سینه نیز حک کرده بودند اما در ایران پیراهن‌ها گاهی شماره و آرم باشگاه روی سینه داشتند و گاهی هم نداشتند و کنار آن البته تولیدی عقیلی گاهی اوقات دو آرم از خود، روی سینه و روی بازو حک می‌کرد.
هر آنچه که هست در تعدادی از بازی‌های لیگ مورد نظر استقلالی‌ها از این پیراهن در بازی‌های خود استفاده می‌کردند و البته در بازی‌های همان سال هم عطای این البسه و طرح فیک را به لقایش بخشیدند.
