مطلب از صفحه‌ی اینستاگرامی فوتبال باز به آدرس futballbaz@
آغاز یک پایان/ در نهایت با نز‌ولی‌شدن وضعیت ابتلا به کرونا، فوتبال به اسپانیا، ایتالیا وانگلیس نیز برگشت. امید که چون فوتبال، زندگی‌هایمان به روال سابق برگردد. البته در موطن عزیز، شرایط خیلی زودتر از پیش‌بینی‌ها به روال سابق برگشته است. در ایران‌مان همه‌ی فعالیت‌ها، زودتر از هر جای دیگری در دنیا عادی شده است جز فوتبال.
خیلی زود، خیلی دیر/ فوتبال زودتر از هرجای دیگری در سرزمین ژرمن‌ها آغاز شد. در ابتدا هیجان‌زده بودم اما بعد از مدتی آلمان‌زده شدم. البته با همین فرمان احتمالا دیرترین لیگی هم که آغاز به کار می‌کند لیگ برتر ایران است.
مصائب برگزاری فشرده‌ی بازی‌ها/ فشردگی بازی‌ها کار را به جایی رسانده که اگر دو سه روز اخبار ورزشی را در تلگرام دنبال نکنیم و انبوه پیغام‌های خوانده‌نشده در کانال ورزشی را بعد از دو سه روز چک کنیم می‌بینیم مثلا دو بازی از تیم محبوبمان را ازدست داده‌ایم. مشغول دیدن هایلایت‌های بازی اول و دوم هستیم که بازی بعدی شروع می‌شود.
چی فکر می‌کردیم و چی شد/ اگر کرونایی نبود، قرار بود از تاریخ ۲۳خرداد۹۹ شاهد رقابت‌های یورو ۲۰۲۰ باشیم. خودمان را برای هیجان یورو آماده کرده بودیم که ناگاه، درست در روزی که قرار بود دیدار افتتاحیه‌ی یورو را ببینیم خود را درحال تماشای مسابقه لایپزیش و هافنهایم، آن هم با سکوهای پر از خالی، یافتیم. یعنی بدتر از این هم می‌شد؟
خاطره‌بازی مراکشی/ در برنامه فوتبال۱۲۰ هفته‌ی قبل، به تهیه‌کنندگی عادل فردوسی‌پور، به مناسبت سالگرد بازی ایران و مراکش در جام‌جهانی ۲۰۱۸ از امید ابراهیمی دعوت شده بود تا خاطرات آن بازی را با هم مرور کنند. در بخشی از این مصاحبه هایلایتی از آن مسابقه با گزارش عادل پخش شد. شاید واکنش احساسی و ذوق‌زدگی مفرط همه‌ی ما بعد از شنیدن دوباره‌ی صدای عادل، دقیقا مشابه واکنش امید ابراهیمی بعد از این آیتم بود. اگر عطاًءالله بهمنش، پدر گزارشگری ایران باشد، می‌توان عادل را فرزند خلف او دانست.
ممنوع‌الصدای زنده/ این‌طور که از شواهد و قرائن پیداست از دید مسئولین تلویزیون، شنیدن صدای عادل برای بازی‌های زنده مشکل‌ساز است، نه به صورت غیرزنده و هایلایت. یکی هم نیست بگوید چه با پخش صدای زنده‌ی عادل چه پخش غیرزنده‌ی آن، صدای او برای ما تا همیشه زنده است.
دو دلتنگی در یک روز/ بعد از دیدن همان هایلایت، دلتنگی برای عادل کم بود، دیدن کارلوس کی‌روش هم عرصه را بر دلمان تنگ‌تر کرد. باز هم یکی نیست بگوید دل ما ظرفیت این همه دلتنگی در طی یک برنامه‌ی ۱۲۰ دقیقه‌ایی را ندارد.
آلمان، قصه‌ی همیشه تکرار/ هشتمین قهرمانی پی‌درپی بایرن‌مونیخ در بوندس‌لیگا. از شدت عادی بودن این خبر، شاید بتوان آن را در قسمت خبرهای کوتاه اخبار ورزشی گنجاند.
از کواچ تا فلیکس؛ از کوخ تا کاخ/ بعد از آنکه نیکو کواچ سرمربی سابق فرانکفورت در فینال جام حذفی دو سال قبل توانست بایرن‌مونیخ را شکست داده و جام را از آن خود کند، سال قبل به عنوان سرمربی بایرن انتخاب شد و هم بوندس لیگا و هم جام حذفی را به ارمغان آورد. امسال شرایط جور دیگری پیش رفت. سران بایرن که دیدند کواچ همچون فینال دو سال قبل، بایرن را در معرض از دست دادن جامی دیگر قرار داده است با تعویض به هنگام مربی خود و البته اعتماد به هانسی فلیک بار دیگر سینی نقره‌ایی رنگ بوندس‌لیگا را به دست آوردند. حالا فلیکٍ تا قبل از این ناشناخته، تا سال ۲۰۲۲ با بایرن قرارداد خود را تمدید کرده است.
این شما و این سلطان جام‌ها/ کینگزلی کومان، بازیکن فرانسوی بایرن‌مونیخ، به صورت متوالی ۹ جام لیگ‌های مختلف را کسب کرده است. ۲ بار با پاریس‌سن‌ژرمن در فرانسه، ۲ بار با یونتوس در ایتالیا و ۵ بار با بایرن در آلمان. شاید اگر سال بعد به بارسلون یا مادرید نقل مکان کند جام لیگ دیگری را نیز تجربه می‌کند. ولی در مورد لیگ انگلیس قطعا انتخاب‌های سختی خواهد داشت.
اسپانیا؛ دور تند/ لالیگا هم برگشت. بازی‌ها به سرعت هرچه تمام‌تر برگزار می‌شوند. سرعت آنقدر زیاد است که حس می‌کنم در اسپانیا نیز عده‌ایی مسئول‌نما وجود دارند که برایشان کمیت مهم است تا کیفیت. یک کرونا کافی بود تا همه کشورها، ایران درونشان را نشان دهند.
هدیه‌های آسمانی/ بعد از دو برد، بارسلونا بالاخره نبرد و سویا با مربیگری جولن لوپتگی که داستانش را با اسپانیا و رئال می‌دانیم توانست بارسا را متوقف کند. لوپتگی هدیه‌اش برای رئال را دیر فرستاد اما فرستاد. حالا باید دید رئال، هدیه را وانکرده پس میفرستد یا خیر.
کار سخت بارسا، کار آسان مادرید/ وقتی به رقیبان باقی‌مانده‌ی بارسلونا تا انتهای فصل نگاه می‌کنیم می‌بینیم که رئال تنها در صورتی قهرمان نخواهد شد که خودش نخواهد. به نظرم قهرمان نشدن رئال، حتی سخت‌تر از بازی‌های بارساست. گویی همه‌ی خوب‌ها و غول‌کش‌های اسپانیا را در انتهای فصل برای بارسا کنار گذاشته‌اند: بیلبائو، سلتاویگو، اتلتیکومادرید، ویارئال.
تکرار پیش‌بینی/ در یکی از شماره‌های قبل پیش‌بینی کرده بودم رئال و بارسا در انتهای فصل هم امتیاز خواهند شد و بازی رودررو (که البته به سود رئال است) حکم به قهرمانی خواهد داد. از آنجا که در پیش‌بینی کردن افتضاح هستم پس حق دارم از پررنگ‌تر شدن احتمال این پیش‌بینی خوشحال باشم.
کشف جدید/ به نظرم هرکسی فرق اتلتیکو و اتلتیک را بداند قطعا فرق پورعرب و عرب‌نیا یا فرق احمد مهرانفر و مهران احمدی را می‌داند.
و در نهایت انگلیس/ گرانترین لیگ، جذاب‌ترین لیگ و کلی «ترین» دیگر هم شروع شد. شاید اهمیتی نداشته باشد که لیورپول با اختلاف زیاد در صدر است و قهرمانی‌اش قطعی اما به خاطر فوتبال هم که شده لیگ انگلیس باید شروع می‌شد.
وقتی اختلاف امتیاز و دلار به بینهایت میل می‌کند/ لیورپول که با ۲۲ تومان اختلاف، ای وای ببخشید با اخبار مربوط به دلار گیج شدم، با ۲۲ امتیاز اختلاف در صدر جدول قرار گرفته می‌تواند با پیروزی در بازی بعدی و توقف سیتی جشن قهرمانی را ۸ هفته زودتر برگزار کند! اتفاقی بی‌سابقه در لیگ جزیره. آنقدر قهرمان نشدند تا بالاخره با این اقتدار قهرمان شوند.
آرسنال کرونازده/ وقتی خبر ابتلای میکل آرتتا، سرمربی‌ایی که قرار بود منجی آرسنال باشد، به کرونا را شنیدیم فکرش را هم نمی‌کردیم تیمش هم به این بیماری مبتلا شود. حالا اینکه کدام یک بیماری را به دیگری انتقال داده مشخص نیست. یادش بخیر، زمانی چالش آرسنال قهرمانی در لیگ، بدون شکست بود و حالا کسب سهمیه‌ی لیگ اروپا!
لیگ قهرمانان/ خبر خوب اینکه لیگ قهرمانان اروپا شروع خواهد شد اما فعلا باید چیزی در حدود یک ماه ونیم صبر پیشه کرد.
کمی امان دهید/ هنوز نوشتن این شماره تمام نشده که بازی بعدی شروع می‌شود. پس سخن کوتاه کنیم و بازی بعدی را تماشا کنیم. تمام!
