امارات متحده عربی (به عربی: الإمارات العربيّة المتّحدة)، (مخفف انگلیسی: UAE) یا به صورت خلاصه امارات یک پادشاهی مطلقه فدرال در جنوب غربی قارهٔ آسیا و در شرق شبه جزیره عربستان، در خاورمیانه است که از جنوب با عربستان سعودی، از شرق با عمان و از شمال با خلیج فارس همسایه است. امارات عربی متحده، اتحادی از هفت شیخنشین کوچک به نامهای ابوظبی (که پایتختی را بر عهده دارد)، دبی، شارجه، عجمان، فجیره، راسالخیمه و امالقوین است که بعد از استقلال از بریتانیا در ۲ دسامبر ۱۹۷۱ میلادی شکل گرفت. این روز را با نام روز ملی امارات جشن میگیرند.
![](https://www.researchgate.net/profile/Myra_Hunter/publication/260808481/figure/fig1/AS:601611822977044@1520446844649/Map-of-United-Arab-Emirates-showing-the-four-participating-emirates-in-the-study-Abu.png)
هر یک از این ۷ امیرنشین از استقلال فراوانی برخوردارند، اما یک امیر موروثی به عنوان حاکم کشور ایفای وظیفه میکند و شورای عالی حکام که متشکل از هفت امیر است، رئیس دولت و کابینه را انتخاب میکند. در حال حاضر امیر و رئیس دولت امارات شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان است. جمعیت امارات تا سال ۲۰۱۰ میلادی ۴٫۷ میلیون نفر اعلام شد. امارات یکی از بزرگترین ذخایر نفتی دنیا را در اختیار دارد و تولید ناخالص سرانه آن در حد ثروتمندترین کشورهای اروپای غربی است. اقتصاد این کشور با ساختاری شفاف و امن، پذیرای بخش بزرگی از شرکتها و منابع بینالمللی است.
فقط ۱۹ درصد اهالی این کشور اصلیت اماراتی دارند و ۲۳ درصد از اعراب دیگر کشورها و ایرانیان و حدود ۵۰ درصد از اهالی جنوب آسیا هستند. زبان رسمی کشور عربی است و انگلیسی، فارسی، اردو و هندی نیز کاربرد زیادی دارد. مذهب رسمی این کشور اسلام است که حدود ۹۶٪ مردم را شامل میشود. واحد پول آن درهم است. جمعیت آن در سال ۲۰۱۲ حدود ۵٫۳۱۴٫۳۱۷ نفر برآورد شده و رشد جمعیت آن ۳٫۰۵ درصد است و با بیش از ۱۶ مهاجر در سال به ازای هر هزار نفر جمعیت پنجمین کشور مهاجرپذیر دنیاست. صادرات نفت خام این کشور در سال ۲۰۰۹ میلادی، حدود ۲٫۳۹۵ میلیون بشکه در روز بوده که امارات را چهارمین صادرکننده نفت دنیا میسازد. سرانه تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۲۰۱۱ بر اساس قدرت خرید حدود ۴۸٬۵۰۰ دلار بوده که آن را در رتبه یازدهم دنیا قرار میدهد.
محدوده امارات متحده عربی از شمال و شمال غربی خلیج فارس، از جنوب و جنوب غربی عمان و عربستان سعودی، از سمت غرب به قطر و عربستان سعودی، و از سمت شرق به دریای عمان و عمان محدود میشود. مساحت این کشور ۸۳٬۶۰۰ کیلومترمربع است که در رده ۱۱۵ دنیا از نظر پهناوری قرار میگیرد. آبوهوایی بیابانی و سرزمینی هموار دارد که قسمت شرقی آن کوهستانی و سردتر است و تنها ۰٫۷۷ درصد خاک آن قابل کشاورزی است. واژهٔ «امارات» به معنی شیخنشین یا امیرنشین است. نام امارات متحده عربی نیز به معنی «شیخنشینهای متحد عربی» است. نامیده شدن این کشور بنام «امارات» از آنجاست که پس از تشکیل اتحادیه هفت امارت امیرنشین تأسیس شدهاست، شیخنشینهای هفتگانهٔ که دولت امارات متحده عربی را تشکیل میدهند به شرح زیر است: ابوظبی - دبی - شارجه - عجمان - امالقوین - رأسالخیمه - فجیره.
منطقهای که اکنون امارات متحده عربی در آن قرار گرفتهاست، دارای تاریخچهای است که به پیش از دوران باستان میرسد و اسناد به دست آمده نشان میدهد از پیش از باستان، انسان در این منطقه زندگی کردهاست. این منطقهای که اکنون امارات متحده عربی در آن قرار دارد، مورد توجه پادشاهیهای سرآمد دوران باستان بودهاست. براساس اسناد تاریخی موجود، این منطقه بهطور متفاوتی توسط هخامنشیان، نخستین پادشاهی ایرانی تصرف شده بود و به لطف توسعه سیستم آبیاری ایرانی (سیستمی بسیار نزدیک به قنات) در آن، این منطقه میزبان شهرهایی مستحکم و دامداریهای بزرگ بود. در دوران هخامنشیان در این منطقه پیشرفت قابل توجه و رونق خوبی ایجاد شد. پس از این دوران، گزارش از زندگی قبیلهای در این منطقه وجود دارد. در سدههای ۱۸ تا ۱۹ به منطقه سواحل امروزی امارات متحده عربی و شمال عمان در خلیج فارس ساحل دزدان گفته میشد. پس از پیروزی ارتش هند/بریتانیا بر دزدان و امضای قرارداد صلح نام این منطقه به ساحل متصالحه تغییر یافت. این کشور در ۲ دسامبر ۱۹۷۱ میلادی تأسیس شدهاست. قبل از تأسیس دولت اتحاد امارات متحده عربی، این منطقه «امارات متصالحه» نام داشتهاست، همچنین امارات ساحل عمان نیز نامیده شدهاست. مؤسس و بنیانگذار حکومت امارات متحده عربی شیخ زاید بن سلطان آل نهیان بوده که با همکاری شیخ راشد بن سعید آل مکتوم به تأسیس این اتحاد همت گماردند. اولین نخستوزیر در حکومت دولت اتحاد شیخ مکتوم بن راشد بود. پس از درگذشت مؤسس دولت اتحاد امارات، رئیس حکومت امارات در سال ۲۰۰۴ (میلادی) شیخ خلیفه بن زاید و نایب رئیس و نخستوزیر آن شیخ محمد بن راشد حاکم دبی هستند.
در سال ۲۰۱۱، محورهای دستی ابتدایی، و همچنین انواع مختلفی از مواد خراش دهنده و سوراخ کننده در محوطه باستانشناسی جبل فیا در امارات متحده عربی کاوش شدند. این ابزارها شبیه به انواع مورد استفاده انسانهای مدرن اولیه در شرق آفریقا است. از طریق تکنیک تاریخگذاری گرماتابی آثار باستانی بیش از ۱۲۵۰۰۰ سال قدمت قرار گرفتند. این نخستین شواهد در مورد انسانهای مدرن است که در هر نقطه خارج از آفریقا یافت میشود و دلالت بر انسانهای مدرن دارد که خیلی زودتر از آنچه قبلاً تصور میشد آفریقا را ترک کردهاند.[۱] محل این اکتشافات در کنار یافتههای فرهنگهای بعدی، از جمله مقبرهها و سایر یافتههای مربوط به دورههای امالنار، وادی سوق و اسلامی، در مرکز باستانشناسی ملیحا شارجه، حفظ شدهاست. از ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد تا ظهور اسلام در عربستان سعودی، از طریق سه سده متمایز آهن (عصر آهن ۱، ۱۲۰۰–۱۰۰۰ پیش از میلاد؛ عصر آهن II، ۱۰۰۰–۶۰۰ قبل از میلاد و عصر آهن III ۶۰۰–۳۰۰ قبل از میلاد) و دوره هلنی (۳۰۰ سال قبل از میلاد به بعد)، این منطقه به طرق مختلفی توسط شاهنشاهی هخامنشی و سایر نیروها اشغال شد و شاهد ساخت شهرکهای مستحکم و دامداریهای گسترده به لطف توسعه سیستم آبیاری قنات بود. یافتههای اولیه افلج، به ویژه آنهایی که در اطراف شهر کویری العین قرار دارند، به عنوان اولین مدرک ساخت این آبراهها ذکر شدهاست. مراکز مهم عصر آهن در امارات متحده عربی ثروت غیرمعمول در اکتشافات باستان شناسان، به ویژه مرکز متالورژی چشمگیر ساروق الحدید در دبی که امروزه وجود دارد، به ارمغان آوردهاند. از دیگر شهرکهای مهم عصر آهن در کشور میتوان به التقیبه، بییدا بن سعود، اد دور و تل ابراق اشاره کرد. این کشور در ۲ دسامبر ۱۹۷۱ میلادی تأسیس شدهاست. قبل از تأسیس دولت اتحاد امارات متحده عربی، این منطقه «امارات متصالحه» نام داشتهاست، همچنین امارات ساحل عمان نیز نامیده شدهاست. مؤسس و بنیانگذار حکومت امارات متحده عربی شیخ زاید بن سلطان آل نهیان بوده که با همکاری شیخ راشد بن سعید آل مکتوم به تأسیس این اتحاد همت گماردند. اولین نخستوزیر در حکومت دولت اتحاد شیخ مکتوم بن راشد بود. پس از درگذشت مؤسس دولت اتحاد امارات، رئیس حکومت امارات در سال ۲۰۰۴ (میلادی) شیخ خلیفه بن زاید و نایب رئیس و نخستوزیر آن شیخ محمد بن راشد حاکم دبی هستند. واژهٔ «امارات» به معنی شیخنشین یا امیرنشین است. نام امارات متحده عربی نیز به معنی «شیخنشینهای متحد عربی» است. نامیده شدن این کشور بنام «امارات» از آنجاست که پس از تشکیل اتحادیه هفت امارت امیرنشین تأسیس شدهاست،
در قرن۱۸تا۱۹ به منطقه سواحل امروزی امارات متحده عربی و شمال عمان ساحل دزدان یا ساحل قراصنه یا ساحل پایریت در خلیج فارس گفته میشد. پس از پیروزی ارتش هند/بریتانیا بر دزدان و امضای قرارداد صلح نام این منطقه به ساحل متصالحه تغییر یافت.
![](https://www.state.gov/wp-content/uploads/2019/04/UAE-2109x1406.jpg)
فرهنگ اماراتی مبتنی بر فرهنگ عربی است و از فرهنگ ایرانی، هندی و آفریقای شرقی تأثیر بسیاری گرفتهاست. معماری ایرانی و معماری عربی به عنوان بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی کشور شناخته میشوند. تأثیر ایرانیان بر فرهنگ اماراتی در معماری کهن و هنرهای فراگیر امارات قابل ملاحظه است. به عنوان مثال، برج بادگیر برجسته که در بالای ساختمانهای قدیمی اماراتی قرار دارد، به یک علامت مشخص معماری اماراتی تبدیل شدهاست و به نفوذ معماری پارسی در کشور نسبت داده شدهاست.
آشپزی اماراتی، آشپزی اصیل و سنتی امارات متحده عربی است که شباهتهای بسیار و آشکاری با آشپزی کشورهای همسایه مانند ایران، عمان، عربستان، برخی نواحی خاورمیانه و آسیا دارد. آشپزی و غذاهای مدرن اماراتی دربرگیرنده غذاهایی از سراسر دنیاست.
امارات متحده عربی میزبان شمار زیادی رویداد موسیقی و رقص بینالمللی بودهاست. بسیاری از خوانندگان سرشناس جهان برای اجرای کنسرت به شهرهای این کشور میآیند. همچنین انواع کلوب، باشگاه و سالنهای کنسرت در شهرهای کشور موجود است که میزبان گردشگران خارجی نیز هستند.
در حالی که رسانه یکی از نخستین صنایع است که امارت دوبی سعی بر گسترش آن در بسیاری از شهرهای کوچک کرده، مسائل مهمی دربارهٔ آزادی بیان در امارات به قوت خود باقیماندهاست. شهر رسانهای دوبی، دوبی را به مرکز رسانه در منطقه تبدیل کردهاست، و شامل ایجاد رسانه، از صنعت چاپ گرفته تا تلویزیون و رسانهٔ جدید و همچنین تبلیغات و صنعت بازاریابی میباشد.
شماری از سازمانهای خبری بینالمللی که شامل رویترز، آسوشیتد پرس، فرانس پرس، بلومبرگ، داو جونز نیوزوایرز، سی ان ان و بیبیسی میباشند، همگی در شهر رسانهای دوبی حضور دارند، و میتوانند آزادانه در مورد حوادث منطقهای و محلی گزارش تهیه کنند. با این وجود، محدودیتهایی برای رسانههای محلی وجود دارد، و به شدت از هر گونه انتقادی در مورد خانوادهٔ سلطنتی منع شدهاند.
امارات متحده عربی در تلاش بودهاست که میزبانی رویدادهای جهانی و منطقهای ورزشی را بگیرد و برای این کار زیرساختهایی فراهم آوردهاست که باعث کسب مقبولیت جهانی شدهاست. فوتبال، شترسواری، بازداری، تنیس و گونهای از مسابقات اسب سواری، در این کشور بسیار محبوب هستند. فوتبال محبوبیت خاصی در کشور دارد و باشگاههای الوحده، الوصل، شباب الاهلی، العین و النصر در کشور هواداران بسیاری دارند و برخی از این تیمها توانستهاند افتخارات بینالمللی همانند مقام دوم در جام باشگاههای فوتبال جهان و مقام اول در لیگ قهرمانان آسیا را کسب کنند. بیشتر تیمهای ورزشی این کشور از امکانات سطح بالا و پوشاک ورزشی با برندهای مشهور استفاده میکنند. فدراسیون فوتبال امارات متحده عربی نیز در سال ۱۹۷۱ تأسیس شد و برنامههایی برای افزودن استعدادهای جوان به تیم ملی فوتبال کشور دارد. جام ملتهای آسیا ۲۰۱۹ هفدهمین دورهٔ جام ملتهای آسیا به میزبانی امارات متحده عربی بود که تیم ملی امارات در این دوره عملکرد مناسبی داشت.
در هنگامی که کشورهای سرآمد منطقه درگیر مشکلات فراوان اقتصادی بودند و در ایران به تازگی انقلاب ۱۳۵۷ رخ داده بود، امارات متحده عربی سیستم اقتصادی جدیدی را برای کشور در نظر گرفت. از سال ۱۳۵۷ خورشیدی تا کنون، این کشور با پیگیری طرحهای جدید اقتصادی توانست از کشوری که مردمی قبیلهای و صحرانشین دارد، به یکی از ثروتمندترین کشورها در جهان تبدیل شود. رشد اقتصادی سریع این کشور در میانه راه، دارای مشکلات زودگذر هم بودهاست که با مشارکت بخش بینالمللی مشکلات قدیمی رفع شدهاند. این کشور در سالهایی که غرب دچار مشکلات شدید مالی بود، توانست به میزبان جدید سرمایه و شرکتهای غربی تبدیل شود. به نحوی که هماکنون بسیاری از شرکتهای معتبر جهان، در این کشور بخش مولد اقتصادی (نه صرفاً فروش) دارند. ساختار اقتصادی این کشور به گونهای طراحی شدهاست که به دولت فشاری برای پایین نگاه داشتن نرخ بیکاری نمیآید. با توجه به جمعیت بومی کشور، امارات متحده از کشورهای بسیاری کارگر، متخصص و کارمند میگیرد که قوانین ویزای کشور برای بسیاری از این افراد سختگیرانه محسوب میشود. امارات متحده عربی دومین اقتصاد بزرگ در شورای همکاری خلیج فارس (پس از عربستان سعودی) است و تولید ناخالص داخلی آن در سال ۲۰۱۸ برابر ۷۳۲٫۸۶۱ بیلیون دلار بودهاست.
امارات متحده عربی یک محیط توانمند و قدرتمند اقتصادی را فراهم میکند که برای فعالیتهای خرد و کلان مناسب است. شرایط پایدار سیاسی و اقتصاد کلان، یک دولت آیندهدار و مورد پذیرش، زیرساختهای همگانی جدید و زیرساختهای فناوری اطلاعات و ارتباطات همگی به جذب بخشهای کمکی بینالمللی برای اقتصاد کشور کمک کردهاند. علاوه بر این موارد، این کشور پیشرفتهای مداوم و قانعکنندهای در محیط نظارتی اقتصادی خود داشتهاست و در سالهای اخیر شفافیت اقتصادی کشور رشد قابل توجهی کردهاست. گروه بانک جهانی این کشور را از نظر شاخص آسانی انجام کسبوکار، در رده ۲۶ جهان قرار دادهاست. امارات متحده عربی در ردههای برتر چندین شاخص جهانی از جمله شاخص انجام کارهای بازرگانی، شاخص رقابت جهانی جهانی Forum World (WEF)، گزارش شادی جهانی (WHR) و شاخص جهانی نوآوری (GII) قرار دارد. از نظر جوانان عرب (نظرسنجی سال ۲۰۱۸)، امارات متحده عربی وضعیت اقتصادی امنی دارد و برای شروع تجارت کشور خوبی است. با تمام اینها این کشور بر کارگران قوانین سختگیرانهای نیز دارد. برای مثال اگر کارگران خارجی در تظاهرات شرکت کنند و دست از کار بکشند، امکان لغو جواز کار و اخراج آنان وجود دارد.
![](https://www.zocalopublicsquare.org/wp-content/uploads/2015/11/Martinez-UAE.jpg)
گردشگری به عنوان یک بخش رشد دهنده اقتصادی برای امارات متحده عربی عمل میکند. شهر دبی به عنوان مقصد برتر گردشگری در خاورمیانه شناخته میشود. تا ۲۰۲۰، دبی همچنین پنجمین مقصد جهانگردی در جهان نیز محسوب شدهاست. دبی به تنهایی بیش از نیمی از سهم از اقتصاد گردشگری امارات را به خود اختصاص دادهاست و ابوظبی و شارجه در ردههای بعدی قرار دارند. دبی در سال ۲۰۱۳، به تنهایی از ۱۰ میلیون گردشگر پذیرایی کرد. این کشور از دههها پیش، آغاز به ساخت زیرساختهای جدید گردشگری همانند فرودگاه، هتل، منطقههای تجاری و بازگانی، جاذبههای توریستی و تبلیغات کردهاست. حتی برخی فیلمهای پرفروش جهان نیز در این کشور فیلمبرداری شدهاند و نمادهای گردشگری کشور در این فیلمها دیده میشوند. در ششم ژانویه سال ۲۰۲۰، محمد بن راشد آل مکتوم اعلام کرد که ویزای گردشگری امارات متحده عربی، که پیش تر تا سه ماه معتبر بود، از این تاریخ تا پنج سال میتواند معتبر باشد.
ترابری همگانی در امارات متحده عربی با توجه به گسترش حضور گردشگران خارجی در کشور، بسیار مورد توجه بودهاست. فرودگاه بینالمللی دوبی در سال ۲۰۱۴ بیشترین جابهجایی مسافران خارجی را در جهان انجام داد و در دیگر سالها نیز رتبههای بالا را کسب میکند. خطوط ریلی کشور و متروی دبی از نمادهای گسترش ترابری عمومی در کشور محسوب میشوند. بنادر مهم کشور، همانند پورترشید، جبل علی، میناء زاید نیز در حال خدمت به اقتصاد و ترابری کشور هستند. هواپیمایی اتحاد و هواپیمایی امارات در دهههای گذشته توانستند به شرکتهای شناخته شده بینالمللی تبدیل شوند و با کنار زدن رقبای منطقهای همانند ایرانایر از ایران، به سود و اعتبار بالایی دست یابند.
امارات متحده عربی دارای حکومت فدرال پادشاهی مشروطه است که از یک فدراسیون (۷ شیخنشین) پیروی سلطنت وراثتی به نام شیخدوم (شیخنشین) تشکیل شدهاست. هرکدام از شیخنشینها دولت محلی جداگانهٔ خود را دارند و میتوانند قوانین خود را کاملاً مستقل تصویب کنند. امارات متحده عربی روابط دیپلماتیک و بازرگانی گستردهای با دیگر کشورهای جهان دارد. این کشور در اوپک (کارتل بینالمللی نفتی) و سازمان ملل نقش بسزایی ایفا میکند و یکی از اعضای بنیانگذار شورای همکاری خلیج فارس (GCC) است. یکی از اولویتهای سیاست خارجی امارات ایجاد روابط مبتنی بر همکاری دوجانبه با همهٔ کشورهای جهان است. این کشور در تمامی سازمانهای بینالمللی بزرگ اقتصادی عضو است و در بسیاری از سازمانهای بینالمللی سیاسی عضویت تأثیرگذار دارد.
با وجود تمام پیشرفتهای انجام شده در سالهای گذشته، وضعیت حقوق بشر در امارات متحده عربی هنوز مورد انتقاد سازمانهای حامی حقوق بشر بودهاست. شهروندان حق انتخاب یا تغییر دولت و عضویت در احزاب سیاسی را به دست نیاوردهاند. در طول تاریخ این کشور تنها یک انتخابات، در سال ۲۰۰۶ برگزار شدهاست. که مجمع تشکیل شده به وسیلهٔ انتخابات هیچ گونه حق قانونگذاری ندارد. کارگران خارجی از بسیاری از حقوق کار محروم هستند امارات متحده عربی بسیاری از معاهدات بینالمللی دربارهٔ حقوق کارگران را امضا نکردهاست. دولت امارات همچنین محدودیتهای گستردهای را برای آزادی بیان بوجود آوردهاست. این کشور رسانهها را از انتقاد از مقامات سیاسی و مشکلات اقتصادی کشور برحذر داشتهاست. همچنین خودسانسوری نیز به طرز گسترده در رسانههای اماراتی وجود دارد. روابط نامشروع در امارات غیرقانونی است.
ارتش امارات متحده عربی در سال ۱۹۷۱ از ارتش کشافة ساحل عمان تشکیل شد. هماکنون نیروهای مسلح امارات متحده عربی، شامل سه گروه اصلی نیروی زمینی، نیروی دریایی و نیروی هوایی میشود و مقر اصلی آن نیز در ابوظبی قرار دارد. این کشور نیروی نظامی آماده بهخدمت کمی دارد و سربازی اجباری ندارد. با این وجود از تسلیحات جدید ساخت غرب استفاده میکند. نیروی نظامی جداگانه نیز در کشور وجود دارد که گارد ریاستجمهوری کشور میباشد و اختیارات محدودی دارد.
شلاق زدن مجازاتی برای جرایم جنایی مانند رابطه جنسی پیش از ازدواج است. همچنین بر اساس گزارشها، سنگسار یک مجازات قانونی در امارات بودهاست. بوسیدن در اماکن عمومی نیز غیرقانونی است و میتواند منجر به اخراج از کشور شود. پلیس دبی و پلیس ابوظبی نیز از مشهورترین پلیسهای آسیایی هستند و بخش زیادی از این شهرت به دلیل استفاده از تجهیزات گرانقیمت همانند خودروهای پلیس لوکس است.
امید به زندگی در امارات متحده عربی ۷۶٫۹۶ سال است. بیماریهای قلبی-عروقی عامل اصلی مرگ در امارات است که ۲۸٪ از کل مرگ و میرها را تشکیل میدهد. داشتن بیمه درمانی اجباری در ابوظبی برای مهاجران و وابستگان آنان، از محرکهای اصلی اصلاح سیاست مراقبتهای بهداشتی در کشور بودهاست. در دهه گذشته اصلاحاتی بر سیاستهای بهداشتی کشور انجام شدهاست که شرایط بسیار بهتری را برای شهروندان فراهم کردهاست. این کشور همچنین از سراسر کشورهای عضو شورای همکاری کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، گردشگران پزشکی جذب میکند.
ابوظبی، پایتخت امارات متحدهی عربی، تعدادی از برترین جاذبهها و بهترینهای دنیا را در اختیار دارد. شهری پر شور و هیجان و جذاب که هرگز از تلاش و جنب و جوش دست نمیکشد. ابوظبی آب و هوای خشک بیابانی دارد. در تمام طول سال، آسمان صاف و آفتابی است. ماههای ژوئن تا سپتامبر گرمترین ماههای سال است و رطوبت به بیشترین مقدار خود میرسد. میانگین بیشترین دمای هوا در ابوظبی ۳۸ درجه سانتیگراد است. بهترین زمان برای سفر به ابوظبی از آوریل تا مه و از سپتامبر تا اکتبر است. فصلهای بهار و پاییز، آب و هوای ملایمتری دارد، جمعیت گردشگران کمتر است و نرخ هتلها کمتر میشود. برای اینکه بهترین آب و هوا یعنی نه خیلی سرد و نه خیلی گرم را تجربه کنید، بهتر است که در فصل زمستان یعنی از دسامبر تا مارس سفر کنید. البته توجه داشته باشید که این مدت، فصل شلوغ گردشگری در ابوظبی است. هر جا که پا بگذارید پر از گردشگر است و هزینهها بسیار بالا است. اگر میخواهید ارزانترین سفر به ابوظبی را تجربه کنید باید در فصل تابستان سفر کنید و البته در نظر داشته باشید که هوا بسیار گرم و گاهی غیرقابل تحمل است. ابوظبی روز به روز در حال پیشرفت است و به یک مقصد گردشگری لوکس تبدیل شده است. بنابراین تعجبی ندارد که در این شهر کوچک، هتلها و جاذبههای بسیار لوکسی خواهید دید که شاید هزینهی ورودی بسیاری از آنها برای شما مقدور نباشد. با این وجود نباید از سفر به ابوظبی ناامید شوید. با به کار بستن چند نکته میتوانید هزینههای سفرتان را کمی کاهش دهید. مسجد بزرگ شیخ زاید، مهمترین و مشهورترین جاذبهی شهر است و بازدید از آن را به هیچ عنوان نباید از دست بدهید. بزرگترین فرش دستبافت جهان، سومین لوستر بزرگ دنیا در این مسجد قرار دارد و بزرگترین بنای مرمرین دنیا است که گنجایش ۴۰ هزار نمازگزار را دارد. فضای داخلی سفیدرنگ و باشکوه مسجد در پسزمینهای آبی از آسمان ابوظبی، جاذبهای است که نباید از دست بدهید. به خصوص زمانی که انعکاس ۸۰ گنبد مرمرین و هزاران ستون مجلل در استخرهای شیشهای آن خودنمایی میکند. این مسجد یکی از معدود مساجد امارات است که غیرمسلمانها هم میتوانند وارد آن شوند. نکتهای که از همه مهمتر است این است که بدون پرداخت هیچ مبلغی و رایگان میتوانید از آن بازدید کنید.
![](https://pix10.agoda.net/geo/city/10182/1_10182_02.jpg?s=1920x822)
مسجد بزرگ شیخ زاید یکی از جاذبه های امارات است. این مسجد بزرگ و باشکوه و زیبا که در پوششی چشمنواز از مرمر ساخته شده، با اختلاف مهمترین و محبوبترین جاذبهی گردشگری شهر و یکی از نمادهای ابوظبی است. طراحی مسجد ترکیبی از طرحهای معماری عثمانی، مملوک و فاطمیون است و المانهای مختلف معماری اسلامی الهام گرفته تا محیطی هماهنگ و در عین حال مدرن داشته باشد. هنرمندانی که در ساخت این بنا مشارکت داشتهاند از هنرهای مختلف معماری مثلا شیشهسازی، کاشیکاری و حکاکی استفاده کردهاند تا هم فضای داخلی و هم نمای بیرونی مسجد را به بهترین شکل ممکن، زینت دهند. این مسجد بعد از بیست سال ساخت و ساز در سال ۲۰۰۷ افتتاح شد. گنجایش مسجد، ۴۰ هزار نمازگزار است و این مسجد بزرگترین مسجد در امارات متحده ی عربی است. افراد غیرمسلمان میتوانند از تمام بخشهای مسجد از جمله کتابخانهی بزرگ آن دیدن کنند و تورهای همراه با راهنما برای بازدید از این مجموعه وجود دارد.
تورهای قایقسواری در جنگل ساحلی مانگرو: برای اینکه جنبهی دیگری از زندگی در ابوظبی را ببینید و از آسمانخراشهای فولادی و شیشهای فاصله بگیرید، به جنگلهای ساحلی مانگرو در سواحل اطراف شهر بروید و در تورهای قایقسواری شرکت کنید. برای هر سن و سال و هر میزان تجربه و آمادگی بدنی، تورهای قایق سواری مختلفی برگزار میشود که مدت زمان آنها از یک ساعت و نیم تا سه ساعت، متغیر است. تورهای طبیعت گردی این منطقه، شما را با اهمیت این جنگلها آشنا میکند و شما را به گشت و گذار در جنگلهای باقیماندهی شهر میبرد. برای اینکه تجربهای واقعا خاص داشته باشید، برای شرکت در تورهای شبانه ثبت نام کنید و این جنگلها را در تاریکی بعد از غروب خورشید ببینید.
دنیای فراری : این پارک موضوعی زنجیرهای، شور و هیجان مسابقات فرمول یک را به قلب ابوظبی آورده است و یکی از بهترین جاذبههای گردشگری شهر برای علاقهمندان به هیجان و ماجراجویی است. این پارک برای خانوادهها مقصدی ایدهآل است. کودکان میتوانند در بخش مخصوص خودشان رانندگی یاد بگیرند و مهارتهای خود را بسنجند. علاقهمندان به هیجان میتوانند ترن هوایی Flying Aces را امتحان کنند که با سرعت ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت از حلقههای ۵۲ متری که بلندترین در دنیا است، عبور کنند. مجموعهای از ماشینهای فراری در پارک وجود دارد و مدلهایی که قدمت آنها به سال ۱۹۴۷ برمیگردد. تور کارخانهی فراری و بازی اطلاعات فراری، برای کسانی که علاقهمندان به ماشین هستند، بسیار جذاب است.
![](https://media-cdn.tripadvisor.com/media/photo-s/05/db/1c/42/strand-hotel.jpg)
بیمارستان شاهینها : این بیمارستان یک بیمارستان دامپزشکی مخصوص شاهینها است که در آن شاهینهای آسیبدیده درمان میشوند. البته برای کسانی که علاقهمند باشند، تورهای بازدید از امکانات و تجهیزات و بخشهای مختلف این بیمارستان وجود دارد. این تورها شرایطی را برای بازدیدکنندگان فراهم میکنند که به این پرندگان، نزدیکتر شوند و آنها را ببینند. ضمنا یک موزه هم در این مجموعه وجود دارد که به تاریخچهی پروش و نگهداری شاهین در ابوظبی میپردازد. اگر دوست داشته باشید میتوانید یکی از این پرندگان زیبا را در دست بگیرید و به آنها غذا بدهید.
جزیرهی یاس : جزیرهی یاس یک جزیرهی مصنوعی در نزدیکی ابوظبی است و یکی از مقصدهای گردشگری بسیار لوکس این شهر است. سواحل شنی زیبا فرصتی عالی برای آفتاب گرفتن در ساحل آرام را برای گردشگران فراهم میکنند. گردشگاههای ساحلی و مسیر مسابقات فرمول یک ابوظبی در این جزیره قرار دارد. این جزیره به وسیلهی خودرو، قایق، هواپیمای آبنشین قابل دسترس است.
آشپزی در امارات، ترکیبی از آشپزی آسیایی و خاورمیانهای است. در واقع رژیم غذایی جدید در امارات، از فرهنگهای گوناگون تاثیر پذیرفته چرا که از سراسر دنیا، مهاجران زیادی در این کشور زندگی میکنند. شاورما، حموص، تبوله و انواع کباب از نامهای آشنایی است که کم و بیش به رژیم غذایی همهی مردم دنیا اضافه شده است. حتی در قلب مدرنترین و پیشرفتهترین شهرهای دنیا می توانید به راحتی فلافل پیدا کنید. به دلیل هوای نامساعدی که در امارات وجود دارد، رژیم غذایی سنتی این کشور شامل مقدار زیادی گوشت، غلات و لبنیات است. سبزیجات در بعضی از مناطق رشد میکنند و در رژیم غذایی مورد استفاده قرار میگیرند. از گوشت مرغ و پرندگان کوچک هم در رژیم غذایی این کشور استفاده میشود. شتر به دلیل شیر فراوان و توانایی حمل بار، یکی از گرانترین داراییهای مردم در زمانهای قدیم بوده است. در نتیجه از گوشت شتر برای تهیهی غذا در مناسبتهای خاص استفاده میکردند. غذاهای اماراتی معمولا در قالب خوراک تهیه میشوند و همهی مواد در یک ظرف روی آتش پخته میشوند. زعفران، دارچین و زردچوبه از مهمترین ادویههای به کار رفته در غذاهای اماراتی است. برنج زمانی وارد رژیم غذایی این کشور شد که مهاجران و تاجران، با خودشان این مادهی غذایی را به امارت بردند.
صبحانه در امارات غالبا شامل انواع نان، پنیر، شیرهی خرما و تخم مرغ است. دسرهای عربی فراوانی در امارات رایج است که از میان آنها میتوان به خبیصه اشاره کرد. در کنار غذاها معمولا چای سرخ نعنایی سرو میشود که به هضم غذا کمک میکند. قهوه و خرما از مهمترین مواد غذایی است که با آنها از مهمانان خود پذیرایی میکنند. قهوه و چای، مهمترین نوشیدنیها در رژیم غذایی امارات هستند. بیشتر غذاهای عربی، عطر و طعمی قوی و منحصربهفرد دارند. درست مثل غذاهای هندی، از ادویهجات فراوان برای طعم دادن به آنها استفاده میشود. غذاهای سنتی معمولا دارای برنج، ماهی و گوشت قرمز هستند. برای تهیهی گوشت غالبا از گوشت گوسفند و بز استفاده میشود. برای مراسم و مهمانیهای خاص مثل اعیاد و جشن عروس، گوشت شتر طبخ میکنند. البته در رستورانها در تمام طول سال، غذاهایی تهیه شده از گوشت شتر پیدا میشود.
شتر شکمپر : یکی از خاصترین غذاهای اماراتی که طرفداران بسیار زیادی دارد، شتر شکمپر کامل است. نام این غذا در کتاب رکوردهای گینس هم به عنوان بزرگترین غذای دنیا ثبت شده است. معمولا خانوادههای مرفه و ثروتمند این غذا را برای مراسم عروسی آماده میکنند. مهمترین مواد تشکیلدهندهی این غذا عبارت است از یک شتر کامل، یک بره، بیست مرغ، تخم مرغ، ماهی و برنج. برای تهیهی غذا، شکم شتر را کاملا با این مواد پر میکنند. این یکی از شگفتانگیزترین غذاها در سراسر کرهی زمین است.
هریس: این غذا یکی از مشهورترین غذاهای عربی است که طعمی فوق العاده دارد. این غذا شبیه حلیم است و با گندم و گشت تهیه میشود در واقع غذایی بسیار ساده و در عین حال کامل است که مواد غذایی تشکیل دهندهی بسیار محدود و زمان پخت آن بسیار طولانی است. این غذا را معمولا در ماه رمضان، در جشنهای عروسی و در اعیاد سرو میکنند. برای تهیهی آن، گوشت را با گندم و کمی نمک میپزند و برای ساعتها آنها را ترکیب میکنند تا منسجم و یکپارچه شود. این غذا را میتوانید با همین طعم شور و ساده مصرف کنید یا برای افزودن عطر و طعم بیشتر، انواع ادویه به آن اضافه کنید. هریس را معمولا با روغن آب کرده سرو میکنند.
![](https://media-cdn.tripadvisor.com/media/photo-s/00/18/fe/bc/an-interesting-roundabout.jpg)
شاورما: شاورما یکی از رایجترین غذاها در امارات است. البته این غذا در بسیاری از کشورهای آسیایی رواج دارد و محب.ب است. این غذا را با گوشت گوسفند یا مرغ تهیه میکنند. رستورانهای مختلف آن را با شیوههای متفاوتی میپزند. معمولا برای سرو این غذا موادی چون سس سیر، ترشی، چیپس و گوجه را لای نان میپیچند. این غذا بیشتر شبیه کباب است ولی طعم و شیوهی آمادهسازی آن در مناطق مختلف، متفاوت است. با وجود همهی این تغییرات، ذرهای از محبوبیت این غذا در امارات کم نشده است. در امارات معمولا همراه با شوارما یک نوشیدنی میوه متشکل از توت فرنگی و موز سرو میکنند.
فکت های امارات
1- مسلمانان در طول ماه رمضان بر فراز بام بلندترین آسمان خراش دبی به نسبت سایر افراد این شهر به مدت دو دقیقه دیرتر افطار می کنند زیرا خورشید در این ارتفاع برای مدت زمان بیشتری قابل مشاهده است.
2- در شهر دبی هیچ آدرس و کدپستی وجود ندارد و این موضوع به معنی این است که اداره پست این شهر؛ هیچ مرسوله ای را به هیچ آدرسی تحویل نمیدهد. هر یک از مردم این شهر در اداره پست یک صندوق اختصاصی داشته و باید محموله های خود را در این صندوق ها دریافت کنند.
3- حدود یک چهارم از جرثقیل های بزرگ پروژه های ساختمان سازی جهان، در شهر دبی قرار دارد. براساس آمار این رقم در حدود ۳۰ هزار عدد است.
4- ابوظبی صاحب بیشتر ساختمان های کرایسلر در منهتن است.
5- اگرچه کشور امارات متحده عربی از نظر تولید آلاینده های جوی در جهان شرایط بسیار مناسبی داشته و سومین کشور پاک از این نظر محسوب می شود. اما این کشور همچنین یکی از طرفداران اصلی پروتکل کیوتو و حامی گسترش سوخت های پاک است؛ هر چند که هم اکنون نیز بیشتر صنایع این کشور با گاز فعالیت میکنند.
6- در شهر ابوظبی شما می توانید عابربانک هایی را پیدا کنید که به مشتریان شمش طلا میدهند.
7- دنیای جزیره ها یا The World Islands یک پروژه در حال اجرا است که در آن مجموعه ای بسیار مشهور و گران قیمت در حال ساخت است که کاملا روی دریا شناور خواهد بود.
8- اعراب تنها ۱۳ درصد از ساکنین امارات متحده عربی را تشکیل می دهند. بیشترین ساکنان این کشور اهالی کشورهای جنوب آسیا هستند.
9- از بین ۹ میلیون نفر ساکن این کشور؛ تنها یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر شهروند محسوب شده و بقیه آنها را کارگرانی که عمدتا از کشورهای جنوب آسیا با هدف کسب درآمد بیشتر و ساخت آینده ای بهتر برای خود به امارات آمده اند تشکیل می دهد. این موضوع به منزله این حقیقت است که نزدیک به ۹۰ درصد ساکنین این کشور را افراد خارجی تشکیل داده اند.
10- ابوظبی موفق به ساخت یک شهر جدید به نام مصدر Masdar City شده است که تمامی انرژی مورد نیاز خود را از طریق خورشید تامین میکند.
11- پس از اینکه شهر جوپلین Joplin در ایالت میسوری Missouri آمریکا بر اثر طوفان تورنادو تخریب شد، امارات متحده عربی به هر یک از دانش آموزان این شهر یک لپ تاپ هدیه داد.
12- وقتی از شیخ راشد بنیان گذار امارات متحده عربی پرسیده شد که آینده این کشور را چگونه پیش بینی می کنید، وی در پاسخ گفت: «پدربزرگ من با شتر تردد می کرد، پدر من هم از شتر برای رفت و آمد استفاده می کرد اما من سوار بر مرسدس بنز هستم، پسر من لندروور می راند و پسر وی نیز لندروور خواهد راند، اما احتمالا فرزند وی دوباره از شتر استفاده کند!» وی با این عبارات ترس خود را از تمام شدن منابع نفتی که اصلی ترین منبع ثروت کشورش محسوب می شود بیان کرد.
13- شهر دبی علی رغم اینکه در صحرا قرار دارد، دارای یک زمین گلف بسیار بزرگ است که تنها آبیاری روزانه آن نیازمند ۴ میلیون گالن آب است.
14- تا سال ۱۸۰۰ میلادی خلیج فارس با عنوان ساحل دزدان دریایی شهرت داشت. حاکمان فعلی این کشور که از جمله ثروتمندترین خاندان های جهان محسوب می شوند در آن زمان قبایل کوچک دزدان دریایی را تشکیل می دادند.
15- پس از بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ میلادی بسیاری از مردم، کشور امارات را ترک کرده و خودروهای خود را در بخش های مختلف شهر و به ویژه فرودگاه دبی رها کردند. تنها به این دلیل که آن ها قادر به پرداخت اقساط خود نبوده و تصمیم به ترک کشور امارات گرفته بودند.
16- با توجه به ماشین های بسیار قدرتمند و پر سرعتی که مردم در کشور امارات متحده عربی از آن بهره می برند، پلیس این کشور از خودروهای لامبورگینی، بنتلی و فراری استفاده می کند.
17- بزرگترین پارک سرپوشیده جهان در ابوظبی قرار دارد. این پارک متعلق به شرکت فراری بوده و سریعترین ترن هوائی جهان در آن قرار دارد.
18- در سال ۱۹۵۶ میلادی فردی به نام فرانک لوید رایت Frank Lloyd Wright قصد داشت تا آسمان خراشی به ارتفاع یک مایل در شهر شیکاگو بنا کند. این طرح هیچگاه عملی نشد اما برج الخلیفه دبی با الهام از این طرح و با ارتفاع نیم مایل ساخته شده و بلندترین بنای جهان نام گرفت.
.............................................................
آشنایی با کشورها (149) : تیمور شرقی
آشنایی با کشورها (148) : اسرائیل
آرشیو مطالب