فصل گذشته دو بازی میان بارسلونا و الچه برگزار شد. یک پیروزی 4-0 برای بارسا در نوکمپ و یک تساوی 0-0 که بقای الچه برای اولین بار در هفته یکی مانده به آخر را تضمین کرد. آن بازی اولین دیدار بین دو تیم پس از یک ربع قرن بود؛ زمانی تیم شهر آلیکانته با نظم و قدرت گروهی خود یکی از تیم های زبده و قدرتمند فوتبال اسپانیا بود. اما تمام آن پیروزی ها در خانه الچه اتفاق افتاد و در 20 رویارویی در نوکمپ، الچه 7 تساوی تأثیرگذار به دست آورد ولی هرگز به پیروزی دست نیافت.
روز دوم جام قهرمانی در فصل 1959/60 دو تیم برای اولین بار در برابر یکدیگر قرار گرفتند که با پیروزی 2-1 الچه در کامپو دی ال تابیکس که از سال 1976 ورزشگاه خانگی آنهاست، همراه بود. این شروع یک عصر طلایی برای سفید و سبز پوشان بود. زمانی که آنها برای دوازده سال پیاپی در دسته اول بازی کردند و با 7 پیروزی از 10 مسابقه، رتبه 5 که بهترین رتبه تاریخ آنهاست را در فصل 1963/64 کسب کردند. آنها دقیقا 6 بار در اواسط فصل، در نیوکمپ به تساوی دست یافتند که شامل بازی دراماتیک و نمایشی در 18 فوریه 1961 می شود. یعنی زمانی که بارسا در بازه ای از تاریخ خود، تیمی برجسته بود و با بازیکنانی نظیر رامایتس، ورگاس، کوبالا، اواریستو، بیتیا، لوئیز سوارز و الوجو مارتینز ترکیبی قدرتمند را تشکیل می داد. با گل دیرهنگام بارسا بازی با نتیجه 3-3 به پایان رسید. 10 سال بعد، الچه تنزل کرد.
اما دیری نکشید که آنها در سال 1973 به لیگ برتر صعود و برای 5 سال دیگر در آن باقی ماندند. با وجود چند تساوی 0-0 در سالهای 1975 و 1977، پیروزی در نوکمپ هنوز برای آنها دور از دسترس بوده است. در سال 1978، فصلی که آنها بار دیگر سقوط کردند، با نتیجه 5-1 متحمل شکست شدند و سنگین ترین شکستشان در خانه بارسا رقم خورد.
روزهای با شکوه و عظمت الچه تمام شد. جدا از دو بازگشت دوباره در فصول 1984/85 و 1988/89، آنها در 4 دیدار با بارسا در گلزنی ناکام بودند و در حدود 30 سال تا سال 2013 را در دسته دو سپری کردند. وقتی دوباره به لیگ برتر برگشتند، به ندرت موفق به بازگرداندن پیروزی هایشان مقابل بارسا شدند.
اتصالات تاریخی متعدد بین دو باشگاه بارسا و الچه شامل کسانی است که در هر دو باشگاه افسانه بودند. آن فرد سزار رودریگز است که تا سال 2012 پیش از شاهکار لیونل مسی برترین گلزن تایخ بارسا بود. او در سال 1955، باشگاه را ترک و پس از مدتی کوتاه بازی در گرانادا، لئون و پرپیگنان، سه سال پایانی فوتبال حرفه ای اش را در تیم سوم الچه به پایان رساند. با توجه به خدمات و سوابق بازی ای اش، باشگاه خیلی زود او را به تیم اول برگرداند و سزار به نقش مربی- بازیکن ترفیع داده شد.
این تنها ارتباط تاریخی بین دو باشگاه نیست. مارسیال و آسنسی محصولات جوان باشگاه الچه بودند که به بارسلونا رفتند تا نامی برای خود دست و پا کنند و در این اواخر، تیتو ویلانووا نیز دو سال در بین سالهای 1998 تا 2000 برای الچه بازی کرد.
