روی کین رک و راست حرف می زد

رونی: تکل های جرارد با ما صحبت می کرد؛ جان تری هم کاپیتان خیلی خوبی بود

میلاد وفادار 06/08/2020 - 11:23 مشاهده پروفایل

4,539 مشاهده / 164 دیدگاه 116 3 82

وازا به بیان ویژگی های شخصیتی تعدادی از کاپیتان هایی پرداخت که کنار آن ها بازی کرده است.

طرفداری - وین رونی به دفاع از روی کین درباره مصاحبه ای پرداخت که گمان می رود 15 سال پیش دلیل اصلی جدایی این هافبک ایرلندی از منچستریونایتد بوده باشد.

به گزارش تایمز، در پی شکست 4-1 منچستریونایتد مقابل میدلزبرو در اکتبر 2005، کین در مصاحبه با شبکه اختصاصی باشگاه انتقادات تندی را علیه برخی هم تیمی های خود از جمله ریو فردیناند، آلن اسمیت، درن فلچر، جان اوشی و کیرن ریچاردسون مطرح کرد. دو هفته پس از این مصاحبه 30 دقیقه ای، کین پس از 12 و نیم سال حضور در اولدترافورد و کسب 17 جام، از منچستریونایتد کنار گذاشته شد.

روی کین به خاطر شخصیت جدی و رُک خود معروف است و رونی اعتقاد دارد در آن ماجرا، حق با کاپیتان شیاطین سرخ بود.

روی کین آدمی بود که رک و راست حرفش را می زد. یک وجهه خاص داشت. یادم می آید در اولین جلسه تمرینی خودم در منچستر به این فکر می کردم که باید او را تحت تاثیر قرار بدهم، نه سرمربی را. زمانی که آن مصاحبه معروف را انجام داد، من در منچستریونایتد حضور داشتم ولی با برداشت هایی که از آن صورت گرفت مخالف بودم. گمان می شد روی در انتقاد از هم تیمی هایش زیاده روی کرده است ولی من آن ویدیو را تماشا کرده ام و اصلا هیچ ایرادی در آن نیست. او گفت بازیکنان نمی توانند یک پاس 10 متری بفرستند و این برای کسی که در منچستریونایتد بازی می کند خوب نیست. خب، او حق داشت.

یک کاپیتان خوب لزوما بهترین بازیکن تیم نیست، بلکه با ثبات ترین بازیکن است

رونی در طول دوران حرفه ای پر بار خود با کاپیتان های زیادی کار کرد که از او یک کاپیتان خوب برای منچستریونایتد و تیم ملی انگلیس ساختند.

کاپیتان ها با عملکرد خود الگوی بقیه می شوند. آن ها لزوما نباید بهترین بازیکن تیم باشند ولی باید ثبات داشته باشند. کاپیتان حق ندارد نقطه ضعفی نشان بدهد و همیشه باید اطمینان داشته باشد. اگر تیمت یک گل عقب افتاد، باید هم تیمی هایت را تشویق کنی و این خونسردی را به همه انتقال بدهی. بهترین کاپیتان هایی که کنارشان بازی کردم، ویژگی های متفاوتی داشتند اما در نکاتی که ذکر کردم مشترک بودند. دیوید بکام آدم ساکتی بود ولی به خاطر بازی خودش، یک کاپیتان نمادین برای انگلیس محسوب می شد. او با رفتار و میزان تلاش خودش الگوی بقیه شد. استیوی جرارد انگیزه و اراده را به تیم آورد. چندان اهل صحبت کردن نبود ولی می شد از یکی از تکل هایش فهمید که چه چیزی می گوید. جان تری هم خیلی خوب بود؛ دانکن فرگوسن در خارج از زمین خیلی بی سر و صدا بود ولی درون زمین با جان و دل می جنگید.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

برچسب‌ها:

وین رونی

روی کین

استیون جرارد

دیدگاه‌ها (164 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

امیرمهدی مصطفوی

بدشانس
بهترین کلمه برای اون نسلِ

مجید خرم ابادی

راس میگفته،یادم ،واقعا چن بازیکن خز تو تیم بودن

مشاهده پاسخ‌ها (2)

hamid 1878

پشمام... این پست چرا ایقد انرژی مثبت داره

Iman LFC

واقعا اون نسل چجوری جام جهانی نگرفت البته کم هم بدشانسی نیاوردن
افسوس واقعا...

پسرکی از بندر ل...

این پست دو عدد تا الان دیس خورد
جالبه
بکهام استیو اسوکلز سوپر فرانکی بحث هایی که هیچ وقت توش پایانی نداره همه شون هم بیست بیست بودن ..
تمام شد رفت ....

Alireza Kpv

واقعا که مقایسه جراد لمپار اسکولز اشتباهه هر کدوم نقش خاصی تو تیم داشتن به نظرم از قدرت رهبری جراد بهتر بقیه بود ولی اسکولز کسی بود که میتونست تفاوت ها ها رو رقم بزنه و تنهایی با یه شوت تیمو به فینال ببره اسکولزی برام شخصیت دوست داشتنی تری بود

هادی منچستری

اونایی که منو میشناسن میدونن که هیچوقت جو گیر نبودم و کسی نمیتونه یه کامنت نامعقول و غیر منطقی ازم پیدا کنه. جرارد واقعا یه رهبر فوق العاده بود. جنگندگی و دوندگیشم از اسکولزی و لمپارد بیشتر بود. شاخصه های فیزیکی عالی ای هم داشت مثل قدرت شوتش. ولی به اندازه لمپارد و اسکولز باهوش نبود و بازیگردانی اونا رو نداشت. یکی از دوستان لیورپولی پایین خوب گفت. هیجان بالایی داشت و برای همین وقتی هیجان و احساساتش غلبه میکرد بهش بازیش بدجور بهم میریخت. قطعا اگه قرار باشه بین لمپارد جرارد و اسکولز یکیو کاپیتان کنم جرارده قرار باشه رو لحظات حساس رو یکی حساب کنم لمپارده و قرار باشه رو یکی برای درآوردن بازی تو کل نود دقیقه و قورت دادن یک سوم میانی حریف حساب کنم اسکولزیه. برای من هیچ بازیکنی توی میدون اسکولز نمیشه 😃

مشاهده پاسخ‌ها (1)

Liverpool Is Life

امیدوارم تمام اقوام ایرانی هم مثل این پست با هم دوست و برادر و متحد باشن
دست از تحقیر، تمسخر و توهین به هم برداریم

steven gerrard8

فقط می تونم بگم خیلیا جوگیرن

Amin Hh

منچستر و لیور واقعا غول های لیگ جزیره ان و هیچ تیمی به بزرگی این دو تیم نمیرسه...با اینکه گاهی به هم میتوپیم ولی همیشه براشون احترام قائل بودم چون دو تیم بزرگن و و دوست داشتم این دو تیم توی اوج با هم رقابت کنن نه یسری تیم تازه به دوران رسیده....

هری پاتر منچستری

درسته جرارد لیگ نبرد
ولی همین که بین هوادارای تیمش محبوبه و هم تو اوج و هم تو افت تیمش شریک بوده نشون از یه بازیکن خوب و با تعصبه
چیزی که تو فوتبال امروزی کم پیداس...

AMIR M_TT

منچستری های عزیز ما حاضریم باهاتون دوست بشیم البته اگه شما هم دوست داشته باشین
بیاین برای چند روز یا چند هفته اختلافات و توهین به همدیگر رو کنار بزاریم❤🌹

Dave Save

احترام احترام احترام این پستو باید قاب کنی بزنی به دیوار

مسعود کاتالان

فکرشو بکنید تیم ااز دفاع تا حمله مسلح بود اونوقت گلراش سیمن و دیوید جیمز و پل رابینسون و امثالهم بودن و مربیای ترسو

عارف ‌

بیاین با هم دوست باشیم منچستری های عزیز

مشاهده پاسخ‌ها (2)

Soroush Malek

ی بار عادل رفت با لیورپولیا مصاحبه کرد پرسید از کدوم بازیکن‌منچستر متنفرین بلااستثنا گفتن رونی چون اورتونی هم هستش
ولی نمیدونم چرا من از اول از رونی خوشم میومد بقران سر تارف و اینا نمیگم همیشه جزو بهترین و جذابترین بازیکنا بوده واسم چققققد خدا بود این لعنتی . کار هافبک دفاعی و هافبک بازیساز و هافبک هجومی و فوروارد و مهاجم نوکو با هم بازی میکرد تو زمین . کاش این دیوس لیورپولی میشد اون اولش

دختر لیورپولی

دو رقیب در زمین . دو رفیق خارج زمین . دو اسطوره ⁦♥️⁩⁦♥️⁩

Saman . Z

از اون و پست هاست که باید کامنتا رو یکی یکی لایک کنی :)
همین جوری ادامه بدین تنش ها کم بشه و با خیال آسوده از تیم مورد علاقتون حمایت کنید
❤❤

تعلیق کنید

مدتها بود کامنت نمیدادم. به خاطر جو مسخره سایت الان اومدم دیدم خوبه فعلا. به نظر من طرفدار هیچ تیمی تو جزیره نمیتونه بزرگی یه باشگاه و بازیکن حریف رو انکار کنه. از ارسنال همه میدونن هانری چه مهاجمی بود. لیورپول جرارد تورس و جو بی نظیر انفیلد. چلسی تری لمپارد دروگبا و منچستر فرگوسن بکهام اسکولز رونیو ..... جرارد بی نظیر بود ولی بسیار بدشانس هم تو تیم ملی وهم باشگاهی. خدایش کری خونی درست خیلی حال میده. ولی چرت و پرت نه. مثلا طرف میاد میگه بارسا چیست!خوب این شد کری یا شعر گفتن.