از خرداد تا خرداد/ خرداد برای ایرانی‌ها ماه حادثه است؛ از امتحانات نهایی و پایان ترم مدرسه و دانشگاه وقتی که سیاسی نبودیم تا انتخابات ریاست‌جمهوری در ادوار متخلف وقتی که سیاسی شدیم! با خوب و بدش کاری نداریم. قصد صحبت در این رابطه هم نداریم. بگذریم اصلا با ماه خرداد کاری نداریم.
یک آه خداحافظ، یک فاجعه‌ی ساده/خواستم بگویم اولین هفته از ماه پر حادثه‌ی ما مصادف است با آخرین هفته از ماه «می» میلادی. ماه «می» برای فوتبالی‌ها هم ماه حادثه است. از اتمام لیگ‌ها و مشخص شدن قهرمانان تا خداحافظی بزرگان فوتبال از مستطیل سبز. بله! بسیاری از بازیکنانی که برای چند نسل خاطره آفریدند، در این ماه با فوتبال وداع گفتند و هواداران را با خاطراتشان تنها گذاشتند. دررقابت بین زمان و انسان، این گذر زمان است که پیروز می‌شود و برای آدمی راهی نیست جز تسلیم شدن در برابر عقربه‌های ساعتی که لحظه‌ایی نخواهند ایستاد.
گاهی ندانستن بهتر از دانستن است!/ اگر همین الان بدانم یک هفته بیشتر زنده نیستم، این یک هفته، ثانیه به ثانیه‌اش با درد و غصه برایم همراه خواهد بود. پس ترجیح می‌دادم این یک هفته را همانطوری که همیشه زندگی می‌کردم زندگی کنم و «ندانسته» و ناگهان بمیرم. در مورد بازیکنان فوتبال و هوادارانشان اما داستان از نوع «دانسته» و غم‌انگیزش است؛ هم خود بازیکن هم طرفدارانش می‌دانند که دارند به پایان و لحظه خداحافظی نزدیک می‌شوند. پس درنتیجه، طعم این اندوه تلخ‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنیم.
سیل اشک‌ها/ خیلی‌ها بر این عقیده هستند که پول خوشبختی و لذت و اصلا هرچیز خوبی که در دنیا وجود دارد را با خود به همراه می‌آورد. کسی که پول داشته باشد دیگر غمی ندارد. یکی از مشاغل پردرآمد دنیا هم فوتبال است. با این وجود برای من سوال است بازیکنانی که قطعا حساب‌هایشان پر از پول است چطور در آخرین لحظات حضورشان در زمین چنین اشکی بر گونه‌هایشان جاری می‌شود که حتی خوشبختی حاصله از ثروت مادی هم یارای خشک کردن این اشک‌ها را ندارد. به‌راستی این چه حسی است که بالاتر از حس خوشبختی مادی قرار گرفته و گونه‌ی ثروتمندترین ثروتمندان جهان را این چنین کودکانه در سنی حدودا ۴۰ سالگی، تر می‌کند؟
شفاف‌سازی/ باید بگویم که پول مهم است. برای من هم مهم است. برای این فوتبالیست‌ها هم مهم است. مقصود از نوشته‌ی بالا این نبود که پول مهم نیست و باید به دنبال حس خوشبختی واقعی بود. ابدا. باید حداقلِ آسایش و امنیت مالی و مادی وجود داشته باشد. حالا عده‌ایی بعد از رسیدن به این امنیت مالی، فکر می‌کنند به هر آنچه می‌خواسته‌اند رسیده‌اند و عده‌ایی آن را ناکافی می‌دانند و دنبال جنس دیگری از خوشبختی می‌گردند و به نظر من نتیجه‌اش می‌شود این اشک‌های بزرگان فوتبال در لحظه خداحافظی با هوادارانشان. این بازیکنان بدون آنکه این هواداران را به صورت جداگانه بشناسند برای خداحافظی از آنان، اشک می‌ریزند.
سه‌گانه‌های منحصر به فرد/ از خرداد و ماه حادثه، از «می» و ماه وداع یاران که بگذریم می‌رسیم به سالگرد کسب جام‌های سه‌گانه اینترمیلان در سال ۲۰۱۰. باورش سخت است اما ۱۰ سال گذشت از شبی که اینترمیلان با مورینیو قهرمان اروپا شد و در طی یک سال، قهرمان لیگ ایتالیا، قهرمان جام حذفی ایتالیا و قهرمان اروپا شد. اینترمیلان و مورینیو سه‌گانه‌ایی را فتح کردند که در کل تاریخ فوتبال تنها ۶ تیم دیگر موفق به کسب این افتخار شده‌اند: سلتیک(۱۹۶۷)، آژاکس(۱۹۷۲)، آیندهوون(۱۹۸۸)، منچستریونایتد(۱۹۹۹)، بایرن‌مونیخ(۲۰۱۳) و بارسلونا(۲۰۰۹ و ۲۰۱۵).
۳،۲،۱.../ آلمانی‌ها ضرب‌المثلی دارند که ترجمه‌ی کلمه به کلمه‌ی آن می‌شود: «هر چیز خوبی، ۳ بار است» شاید نزدیک‌ترین معادل فارسی آن عبارت «تا ۳ نشه، بازی نشه» باشد. در فوتبال هم، کسب جام لیگ و جام حذفی زیبا است اما با کسب لیگ قهرمانان اروپا و سه‌گانه زیباتر می‌شود.
مورد عجیب اتوئو/ در سال ۲۰۰۹ این بارسلونای گواردیولا بود که موفق به کسب سه‌گانه شد و بعد از آن، معاوضعه‌ایی تاریخی بین دو باشگاه بارسلونا و اینترمیلان رخ داد. معاوضه اتوئو (از بارسا به اینتر) و زلاتان (از اینتر به بارسا). نتیجه‌ی این معاوضه برای ساموئل اتوئو، کسب سه‌گانه‌ی دیگری بود اما اینبار با پیراهن اینتر. اتوئو تنها بازیکن تاریخ فوتبال است که در دو باشگاه مختلف موفق به کسب سه‌گانه می‌شود.
جمله برتر هفته/ در شماره‌های قبل در ارتباط با مصائب دیدن یک بازی فوتبال بدون حضور تماشاگران صحبت کردیم. در همین مدت هم، چهر‌ه‌های شاخص فوتبال در همین رابطه نظرهای مشابهی بیان کردند. اما به نظرم با اختلاف بهترین جمله متعلق به لوئیس انریکه است که گفت: فوتبال بازی کردن بدون تماشاگران غمیگن‌تر از حس رقصیدن با خواهر خودت است!
ابتکار آلمانی/ برای پر کردن جای خالی طرفداران، باشگاه بورسیامونشن‌گلادباخ دست به اقدام جالبی زده است. در بازی این هفته مقابل بایرن‌لورکوزن، باشگاه گلادباخ عکس چهره ۱۲۰۰۰ هوادارش را به صورت پلاکارد در استادیوم نصب می‌کند. البته این کار برای هر فرد چیزی در حدود ۱۹ یورو آب می‌خورد!
ایده‌ی کره‌ایی/ البته این ابتکار آلمانی، از ایده‌ی باشگاه کره‌ایی اف سی سئول نشأت گرفته است. این باشگاه کره‌ایی در بازی لیگ کره‌جنوبی برای پر کردن ورزشگاه خود از عروسک‌های جنسی استفاده کرده بود که البته بابت این موضوع زیر فشارِ انتقادهای بین‌المللی مجبور به عذرخواهی شد.
دِرکلاسیکر، فینال لیگ/ روز سه‌شنبه ۶ خرداد، ساعت ۹ شب بازی دورتموند و بایرن‌مونیخ را به هیچ عنوان از دست ندهید. برنده بازی به احتمال زیاد قهرمان بوندس‌لیگا خواهد بود. هرچند پیش‌بینی من تساوی بازی خواهد بود و تکلیف قهرمان در بازی‌های دیگرِ دوتیم مشخص خواهد شد.
دیروز آلمان، امروز اسپانیا، فردا انگلستان؟/ بالاخره اسپانیا و نخست‌وزیرش هم اجازه‌ی برگزاری بازی‌ها را صادر کردند و از ۱۹ خرداد این رقابت‌ها ادامه پیدا خواهد کرد.
رسیدن به هدف به هر قیمتی/ جورجیو کیه‌لینی در مصاحبه‌ایی در مورد گاز گرفتن لوئیس سوارز در جام‌جهانی ۲۰۱۴، گفته است که «شاید اگر من هم جای او بودم در تماس نزدیک با بازیکنی دیگر دست به انجام همین کار می‌زدم. من هم در زمین یک عوضی هستم و به آن افتخار می‌کنم» اینکه کیه‌لینی در پاسخش صداقت داشته جای تشکر دارد اما آیا در رقابت با حریف در زمین باید عوضی بود؟
عوض یا عوضی؟/ این شماره را با جمله‌ایی از جواد خیابانی به پایان می‌رسانیم که شاید در مورد عوضی بودن در زمین بازی راه‌گشا باشد: «اگر که سعی نکنی عوض بشی عوضی میشی اگه عوضی بشی بد میشی پس بهتره که عوض بشی!» بهتر است همگی بلند بشیم، بریم و در اعماق مفهوم این جمله غرق شویم. عوض بشیم و تمام!
