نگاهی به بزرگترین نقطه عطف تاریخ پرسپولیس

یادداشت؛ به مناسبت سربلندی هواداران پرسپولیس در آزمون تلخ نایب قهرمانی؛ آمیخته‌ای از اشک و لبخند

حسین رضایی 05/13/2020 - 22:33 مشاهده پروفایل

5,144 مشاهده / 128 دیدگاه 168 44 96

هیچ کس قهرمان به دنیا نمی آید؛ نفس بکشید، گریه بکنید، فریاد بکشید اما هیچ وقت بی خیال قهرمان شدن نشوید.

اختصاصی طرفداری- بارها از هواداران قدیمی پرسپولیس شنیده‌اید، از پرسپولیس دهه شصت که در همان 15 دقیقه ابتدایی بازی نسخه حریف را می‌پیچید و لابد باقی مانده بازی چیزی جز تمرین با حریفی که ترس در استخوانش رخنه کرده، نبود. اما حالا که قریب به 40 سال می‌گذرد، نسل جدید سرخ‌ها هم حرف زیادی برای گفتن دارند. انچنان که یک گوشه لم بدهند، چشم‌های‌شان را ببندند و از تیمی بگویند که تازیانه خورد اما فریاد نکشید، فلج شد اما گوشه‌گیر نماند، به قعر جدول رسید اما دریغ از یک لحظه رویش را از صدر برنگرداند.

از دست دادن قهرمانی در روز آخر آن هم با تفاضل گل، از آن جنس کابوس‌هایی است که هزاران رویای شیرین هم نمی‌تواند تبعات تلخ آن را جبران کند. اما حکایت برای هواداران پرسپولیس فرق دارد. وقتی که با بغض و اشک تشویق کردند، ایسلندی زدند و زیر بال‌های برانکو را گرفتند. شاید برانکو معمار پرسپولیس مدرن باشد اما سنگ بنای آن هوادارانی بودند که با بغض فروخفته‌شان حتی بعد از سوت پایان بازی بی‌خیال تیم مرد کروات نبودند. هواداران پرسپولیس را از برانکو بگیرید، چیزی نمی‌ماند جز یک پیر مرد کروات که چند هفته بیشتر در عربستان بها نمی‌گیرد. اما پرسپولیس برای او فرق داشت با یارانی که صبر کردند تا اشک بازیکنان را، نگاه‌های پر از حسرت محمود خوردبین را، حسرت چندین ساله‌شان را ببینند. نه برای این که داغ دل‌شان بیشتر شود، آن‌ها می‌خواستند آینده را بسازند و برایش باید چند قاب از سختی‌هایی که بر آن‌ها گذشت را ثبت می‌کردند. این شیرین‌ترین پارادوکس پرسپولیس در تاریخ بود؛ آمیخته‌ای از اشک و تشویق، ناامیدی و امید، شکست خوردن و سربلند شدن!

پرسپولیس-ایران-لیگ برتر ایران-perspolis

پرسپولیس سه فصل بعد از آن شب تلخ، طعم قهرمانی را چشید. اما هیچ کدام از آن تیم‌های چغر و بدبدن برانکو، نتوانستند زیبایی و پرنغزی تیم لیگ پانزدهم را به تصویر بکشند. پرسپولیس هجومی لیگ پانزدهم، صدر و قعر جدول را یکی کرد، سنگین‌ترین شکست یک دهه اخیر دربی را به آبی پوشان تحمیل کرد اما قهرمان نبود. برای قهرمان بودن دانستن فنون مبارزه کافی نیست. باید طعم میدان نبرد را چشید، ضربه‌ها خورد و رنج‌ها کشید. پرسپولیس بعدتر گرچه مثل سابقش انچنان زیبا بازی نمی‌کرد اما جنگیدن را یاد گرفته بود. چه بسا اگر آن شب تلخ اتفاق نمی‌افتاد پرونده قهرمانی‌های پرسپولیس دوباره برای سالیان سال بسته می‌شد. اما در نهایت آن شب به نقطه عطفی تبدیل شد که در آشفته‌ بازارهای مدیریتی، محرومیت‌ها و کمبود‌ها پرسپولیس را به قهرمان ماندن عادت دهد.

از 24 اردیبهشت 95، چهار سال می‌گذرد. حالا هواداران از آن شب، از آن اشک‌ها، از نگاه‌های پر از حسرت برانکو به نیکی یاد می‌کنند. البته که آن‌ها غصه خوردند، البته که آن‌ها حسرت کشیدند، البته که آن‌ها از شانس بدشان گلایه داشتند اما انتهایش این حق را به خود دادند که با صدای بلند فریاد بزنند: :« هر آنچه در توان داشتیم را انجام دادیم».

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

برچسب‌ها:

لیگ پانزدهم

هواداران پرسپولیس

محمود خوردبین

دیدگاه‌ها (128 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

پویا ایرانی

نغز درسته نه پرنغز
فریباد؟؟

خفاش مستایا

اون فصل هم با اون بازیکنای درب و داغون یک تیم خوب داشتیم که اقای مظلومی رید توش
نیم فصل اول فقط یک باخت داشتیم
فینال حذفی ام که ...

Mahdi 6644

واقعا هوادارا اون شب گل کاشتن با اون ناداوری ها و دفاع و دروازه بان اسکلی که ما داشتیم بعید میدونم تیم دیگه ای بود فحش و فحش کشی و صندلی کندن پیش نمیومد

میلاد پرسپولیسی

روز تشکیل مثلث تاس 😄😄😄😄😄

مشاهده پاسخ‌ها (1)

خورشید یونایتدپولیس

یادش بخیر
جات همیشه سبز پروفسور، تمام این خاطرات خوب و این تیم منسجم تو این چند سال رو از تو داریم.

The Hive Mind

"هرچه تبر زدی مرا، زخم نشد، جوانه شد..."

MANCHESTER POLIS

بله
شرافت و اصالت
نه مثل بعضی ها به دنبال جشن نائب قهرمانی و ور ور پشت سر تیم ۴ سال پشت هم قهرمان :)

Saman . Z

خوب که بهش فکر میکنم میبینم اگه اون سال قهرمان میشدیم تو این سه سال به موفقیت زیادی نمیرسیدیم.
اون نایب قهرمانی باعث شد امثال سوشا و نور محمدی رو با سیدجلال و بیرانوند عوض کنیم و تیم یکدستی داشته باشیم

ریدم به طرفداری

و اینکه دیگه به اون روزای خوب بدون کرونا هم برنمی گردیم...

Amir 0171

زیبا

مهدی آنتی‌کیسه

اون بازی رو توی ورزشگاه بودم یادش بخیر. آخر بازی خیلیا از جمله دوستم داشت گریه می کرد ولی من راضی بودم چون اون فصل هم ما قهرمان شده بودیم ناداوریهای اون لیگ یادم نمیره بازی ذوب بازی سایپا بازی صباباتری رو خیلی خوب یادمه چون تو ورزشگاه بودم ولی الان پیش خودم میگم شاید اگه اون فصل قهرمان میشدیم الان کیسه رو با 7 تا جام آتیش نمی زدیم فینال آسیا نمی رفتیم مثلث زاپنی رو با پهن یکی نمی کردیم 15 تا تیم رو آرزو به دل تعطیلی لیگ نمیذاشتیم و این همه حافظ سلامت جامعه نداشتیم. اون فصل راه این افتخارات بود همین.

گلمحمد یحیوی

استارت زمین زدن استقلال همونجا زده شد که قهرمان بی رقیب نیم فصل رو چجوری کشوندن تا رده سوم و تیم محبوبشونو با مافیا و داوری از ته جدول اوردن بالا که ای کاش همون سال نفت تهران میگذاشت که قهرمان شن شاید تا این حد عقده ای نمیشدن که چهارسال انواع و اقسام بلاها رو سرمون بیارن

مشاهده پاسخ‌ها (5)

aref nedved

یادش بخیر

EL Guerrero

حالا ناداوری های عجیب اون فصل به کنار ولی آدم وقتی میبینه اون مرتیکه بیشرف سوشا با سوتیای احمقانش و گنده گوزیاش عامل اصلی بگا رفتنه اون قهرمانی بود....و بعد الان به جای اینکه سرشو بندازه پایین و لال باشه و احساس شرمندگی کنه میاد واسه هوادارا لات بازی درمیاره یا شاخ و شونه میکشه دوس داری بگیری گردنشو بشکونی
.
کلا از بزرگترین اشتباهات علی دایی این بود که پای چند تا آدم کثیف آنتی پرسپولیسی رو به باشگاه باز کرد و پیراهن ارزشمند پرسپولیسو تن این لاشیا کرد از جمله فرزاد حاتمی ، بهزاد غلامپور ، سوشا مکانی

Mehdi 77

نسل جدید سرخ‌ها هم حرف زیادی برای گفتن دارند. انچنان که یک گوشه لم بدهند، چشم‌های‌شان را ببندند و از تیمی بگویند که تازیانه خورد اما فریاد نکشید، فلج شد اما گوشه‌گیر نماند، به قعر جدول رسید اما دریغ از یک لحظه رویش را از صدر برنگرداند.

استیو زیسو

فینال آسیا و جوبیلو و خاطره های قدیمی
?Are u kidding me
نقطه ی عطف؟ عطف به چی؟
نوشته های احساسی/همون طرفداریِ قبل/ فقط متشکریم که ترجمه می کنید
مرسی بچه های زحمتکش طرفداری

S i @ m @ K

اون روز واسه پرسپولیس و هواداراش روز خوبی بود
اما واسه ما استقلالیا موضوع مشابه این دیگه خاطره شده بود
خیلی قبل تر از این یعنی ۱۲سال قبل از موضوع موردنظر نویسنده استقلال و هواداراش تو آزادی تجربه کرده بودن این حس و.
سال اول قلعه نوعی و هفته آخر نایب قهرمانی و ازدست دادن قهرمانی و تشویق یکپارچه اون استقلال شایسته و دوس داشتنی
قدیمیاش میدونن

Ali khan (Pers boy❤)

اون فصل به جرات میگم فصل مرگ فوتبال بود،قشنگ بالای ده امتیاز به خاطر داوری از دست دادیم،تا جایی که رئیس کمیته داوران ازمون معذرت خواهی کرد ولی بازم پای تیم وایسادیم و امسال میریم برای پوکر💪💪💪💪