بی شرف بی خانوادهاین یه مطلب قدیمیه ک خوندنش خالی از لطف نیس:
روند رو به رشد و مثبت عملکرد دخیا سبب شده تا بتوان او را در آینده با گلرهای افسانه ای و بزرگ این باشگاه هم چون پیتر اشمایکل و ادوین فن در سار مقایسه نمود. دخیا درخشش فوق العاده ای در بازی برابر یانگ بویز در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا داشت؛ بازی که با گل دقایق پایانی مروان فلینی با نتیجه 0-1 به سود منچستریونایتد پایان پذیرفت. منچستر این برد را مدیون سیو دیدنی دخیا در دقیقه 70 این بازی بود و این گلر اسپانیایی نشان داد که بی جهت نبود رئال مادرید برای چندین فصل پافشاری زیادی برای به خدمت گرفتن او داشت. کارشناسان ورزشی معمولا دروازه بانان را به دسته های مختلفی تقسیم می کنند؛ دسته اول گلرهایی هستند که درخشش آن ها کوتاه و مقطعی است. دسته دوم گلرهایی که فراز و فرود بسیاری داشته و دسته سوم گلرهایی هستند که ریتم یکسان و فوق العاده ای را از خود برجای می گذارند. عملکرد کلی داوید دخیا در منچستریونایتد به ما این را می گوید که به راحتی می توان او را در دسته سوم قرار داد. در پنج فصل از شش فصل، دخیا همواره در ترکیب تیم منتخب رقابت های لیگ برتر قرار داشته و این خود نشان از ثبات بالای این دروازه بان اسپانیایی می دهد.
چجوری روشون میشه آلیسون برگر رو با دخیا مقایسه کنن
